Τα γραμματάκια μεγαλώνουν με ctrl= για τους Pcάδες, και με cmd= για τους Macάδες!
Ευχαριστώ!

Τετάρτη 29 Φεβρουαρίου 2012

Μπουμ μπουμ τσάκα τσάκα part 2

Σε άφησα σε αγωνία ρε φιλενάδα, το ξέρω, τι να κάνω ο δύστυχος, 2 χέρια τα χω όλα κι όλα, τι να πρωτοκάνω, δουλειές στο σπίτι, δουλειά στο γραφείο που για κάποιο λόγο παραέχω τις τελευταίες μέρες και τρέχω; Έχω και γιορτή να οργανώσω, να κάμω τις λίστες μου, να μαγειρέψω, να καθαρίσω, αχ άσε με, διαλυμένος είμαι!

Που είχα μείνει λοιπόν; Α ναι, στο ζαχαροπλαστείο Πιγκάλ, το οποίον δεν έχω ιδέα για την ποικιλία και την ποιότητα των εδεσμάτων του, υποψιάζομαι δε ότι θα είναι εξαιρετικά αρωματικά τα άτιμα!
Συνεχίζει που λες το πούλμαν τη θεάρεστη διαδρομή του, βγαίνει απ τη Λαμία και παίρνει την εθνική. Πήχτρα στους κακομούτσουνους από τα νεύρα μέσα, εγώ προσπαθώ να το πάρω λίγο στην πλάκα και να μη δίδω σημασίες anymore, με την τσάντα με τα ρούχα και τους λαχανοντολμάδες αγκαλιά, έναν άλλον υπέρβαρο αλλά ευγενέστατο κύριο δίπλα μου και μια δασκάλα με χοντρή φωνή πίσω μου η οποία δεν αρκείται να ενημερώσει έναν άνθρωπο για το ότι θα καθυστερήσει αλλά παίρνει όλο το σχολείο, ίσως και κάποια γειτονικά κι εξηγεί την κατάσταση σε έναν έναν προσωπικά. Η μέρα της Μαρμότας. Άκουσα από τα χείλη της 37.000 φορές την ίδια ιστορία. Ήθελα να γυρίσω να της φέρω την τσάντα στο κεφάλι αλλά λυπήθηκα τους λαχανοντολμάδες, γιατί είναι και μπελαλίδικο φαγητό και ωραίο το άτιμο, άσε που είναι και διαίτης και τους τρώω και στεγνώνουν οι μύες.

Κι εκεί που πηγαίνει και πηγαίνει και η δασκάλα μιλάει και μιλάει και τα νεύρα μου τεντώνουν και τεντώνουν, βγαίνει απ την εθνική και αρχίζει να παίρνει τα βουνά. Δεν μπορεί, σκέφτομαι, κάπου εδώ θα είναι η υπέροχη κι εξωτική Τιθορέα. Φευ όμως φιλενάδα, ανεβήκαμε ΟΛΟ το βουνό, ο Μπράλος έμαθα αργότερα πως ήτανε, χιόνια συνέχεια κι ένας αέρας τρομαχτικός, να σηκώνει το χιόνι και να μη βλέπεις έξω, ο πούλμαν μαν να τρέχει σαν παλαβός, ο δρόμος ν αρχίσει να γίνεται κάτασπρος και αίφνης εις το βουνό ψηλά εκεί σταματάμε.

Η καρδιά μου βούλιαξε σε απύθμενα απελπισμένα βάθη. Νόμιζα ότι χάλασε ο πούλμαν διότι δεν ήτο και της τελευταίας τεχνολογίας, αυτά τα υπερυψωμένα με την τηλεόραση την πλάσμα και το cd να παίζει Στανίση τέρμα (το χω ζήσει αυτό), είναι από κείνα που έχουν κουβαλήσει πολλά ζεμπίλια και κότες στη ζωή τους... Ευτυχώς όμως είχε κλείσει ο δρόμος απ το χιόνι και περιμέναμε το μηχάνημα που μου διαφεύγει αυτή τη στιγμή το όνομά του (εκχιονιστικό ε;) να τον ανοίξει. Τον ανοίγει αυτό, ρίχνει και αλάτι ένας άλλος κύριος και συνεχίζουμε την ξέφρενη πορεία μας...

Κατεβαίνουμε το όρος, πουθενά η Τιθορέα. Πουθενά ζωή γενικότερα, στα Ιμαλάια θαρρούσα πως ήμουν, απελπισία μαύρη. Δίπλα ο Παρνασσός υπέροχα χιονισμένος και επιβλητικός, ωραία θεάματα, δεν έχω παράπονο. Κάποια στιγμή φτάνουμε σε οικισμό - χωριό - κωμόπολη. Φτάνουμε ανέκραξα στον συμπαθή κύριο αλλά φευ, ήτο η πανέμορφη Αμφίκλεια η οποία διαθέτει και Μουσείο Άρτου. Μεγάλη περιέργεια με διέτρεξε κι σχεδόν έσπευσα να ανακράξω "Στο Μουσείο αδερφές μου, στο Μουσείο" αλλά με συγκράτησε η λογική.

Μετά από κανά 15λεπτο αριβάραμε στην υπέροχη Τιθορέα και το χαμόγελο φάνηκε στα χείλη μας. Στην κεντρική πλατεία όμως είχε παρατήσει το αυτοκίνητό του ένας χριστιανος μέσα στη μέση του δρόμου και έτσι τον περιμέναμε ώρα αρκετή να βγει απ τον τοπικό καφενέ να το μαζέψει. Που να το ξερε ο έρμος ότι θα σκάγανε τα πούλμαντα με εξαγριωμένους επιβάτες του ΟΣΕ; Έκπληκτος αλλά με αργές κινήσεις το απέσυρε κι έτσι φτάσαμε στον πολυπόθητο σιδηροδρομικό σταθμό Τιθορέας για να φορτωθούμε στο νέο συρμό.

Έτσι φιλενάδα, όλα καλά. Με 3 ωρίτσες καθυστέρηση έφτασα στη δουλειά μου όπου γινόταν του κουτρούλη η εμποροπανύγηρις και με το χάλι και την ταλαιπωρία που είχα έπρεπε να κάνω ένα σωρό πράγματα... Ένα θα σου πω. Δεν διέκοψα για φαγητό, κάτι πιτσίνια μασούλησα και πάλι καλά να λες.

πάλι καλά...

Άντε βρε και άμα ποτέ βγάλει ήλιο σ αυτή τη χώρα θα σου κάνω και μια χαρούμενη ανάρτηση, τώρα βολέψου με τη γκρίνια μου!

28 σχόλια:

  1. Τελικά δεν τίμησες το ζαχαροπλαστείο με τις οσμές! Μου λυθηκε αυτη η απορια! Τα πιτσινια τιμησες!

    μα που τα θυμηθηκες αυτα ρε συ;

    Πραγματικά εχω διαπιστωσει πως οταν βιαζομαι να φτασω καπου, πάντα μα πάντα κάτι γίνεται και καθυστερω ακόμη περισσότερο!

    Μια φορα με τον προαστιακό.....κι ενω βιαζομουν απιστευτα να φτασω Κορινθια...ξερεις τι μας καθυστερησε περιπου 5 ωρες; Πεντε ωρες...

    Ο συρμος πατησε εναν ανθρωπο!!!

    Σοκ και δεος σου λεω!

    Θα σας τα γράψω καποια στιγμη!

    Αντε ολα καλα ειναι τωρα εκτος απο τον γαμοκαιρό! Παλι εβρεχε πριν λιγο....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δε συνέχισα να σας πω ότι μετά που έπρεπε να πάρω προαστιακό παρόλο που ο πίνακας έλεγε ότι θα έρθει σε 5 λεπτά ήρθε σε 40. Ήταν μια μαγική μέρα η χτεσινή που ελπίζω ότι δεν θα επαναληφθεί, αλλά όταν έχει ο γρουσούζης πρώην γενέθλια τι να περιμένεις... αφού δεν μας βρήκαν παγωτό στις κορφές του Μπράλου πάλι καλά!!!

      Διαγραφή
  2. Τελικά ήταν σχεδόν Οδύσσεια!
    Αγαπημένε μου, έκανες όμως ένα λάθος. Έπρεπε να ανακράξεις "Στο Μουσείο αδερφές μου, στο Μουσείο"!
    Α και που είσαι, προσωπικώς δεν με χαλάει ούτε αυτός ο καιρός, ούτε και η γκρίνια σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άστα φιλενάδα, τουλάχιστον έχουμε κάτι να γράφουμε πέρα απ τις μειώσεις μισθών!!!

      Διαγραφή
  3. Τελικά με τόση ταλαιπωρία μήπως απλά έπρεπε να φωνάξεις "κάνε κάτι λοιπόν να χάσω το τρένο"?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ, αυτό έπρεπε να πω στον αγαπημένο μου 4.30 το πρωί που έφευγα απ το απίτι μεσ στο κρύο, θα το χα φχαριστηθεί τουλάχιστον

      Διαγραφή
  4. Έχω γνωρίσει και εγώ τις ομορφιές της πατρίδας μας όταν οι αγρότες είχαν κλείσει τους δρόμους και κυνηγούσαμε τις τρομαγμένες κότες στις αυλές της Αμφίκλειας.
    Δεν μπορώ να πω,περάσαμε ωραία και γνωρίσαμε ένα μεγάλο κομμάτι της πατρίδας που δεν γνώριζα.
    Η περιγραφή σου super!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα δεν είναι υπέροχα αυτά τα ταξίδια αγνώστου προορισμού; Δεν σπάνε την μονοτονία; Σ ευχαριστώ φιλενάδα!

      Διαγραφή
  5. Ελπίζω να πέρασες τέλεια καλε μου τρέμενς! Και μη νοιαζεσαι, το ελληνικο καλτ ζει!

    Έσκασα στα γέλια με την περιγραφή σου, γλαφυρότατος και απολαυστικότατος όπως πάντα!

    Υ.Γ.: Γυάλισε μοκασίνι, ξεσκόνισε σμοκιν και πέρνα για βραβείο αύριο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βρε μια χαρά πέρασα, η επιστροφή όπως κατάλαβες ήταν δραματική!

      Καλά που μου το πες να το πάρω απ το καθαριστήριο!!!

      (χρωστάω ακόμα παιχνίδι στη Λιακάδα και θα με χαστουκίσει και θα χει και δίκιο...)

      Διαγραφή
  6. Αγαπημένε μου tremens πάντως δε μπορείς να πεις.....
    Γνώρισες τόσες ωραίες κωμοπόλεις!
    Οσα χρόνια και να έκανες γεωγραφία αυτά τα εξωτικά μέρη δε θα τα μάθαινες...
    Αντε βρε και του χρόνου στο Μπαλί:)
    Καλό σου βράδυ!
    Φιλάκια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η θάλασσα γυαλί, στα μέρη του Μπαλί, κοίτα, αν το βάλε ο ΟΣΕ στο δρομολόγιο έστω και ως παράπλευρη απώλεια θα το επισκεφτώ...

      Φιλάκια κουκλίτσα μου!

      Διαγραφή
  7. Κουράστηκα, αλλά έφτασες!!!! Πρέπει πάντως να βάζουμε και λίγη περιπέτεια στη ζωή μας, πού και πού...
    Εγώ την έβαλα με την περιγραφή σου πάντως!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ να δεις κούραση που έφαγα, αλλά οκ, βγάλαμε ανάρτηση τουλάχιστον!

      Διαγραφή
  8. Γέλασα πάρα πολύ!τι καταπληκτική περιγραφή αυτού του τεράστιου ταξιδιού...
    καλησπέρα! :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα σας!!!! Χαίρομαι που σου άρεσε και γέλασες, κι εγώ τώρα γελάω, εκεί ήθελα να βάλω τις φωνές!

      Διαγραφή
  9. αξίζει τέτοια ταλαιπωρία για να περάσεις στην αγκαλιά της αγάπης σου!

    χώρια οι λαχανοντολμάδες! το κάθε πράγμα έχει το τίμημά του. για να περάσεις τόση ταλαιπωρία, απλά πρέπει να πέρασες υπέροχα στη θεσσαλονίκη.

    φιλιά αγαπημένε μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα ωραία μου Κυρία. ναι, ήταν τέλεια εκεί και ό,τι και να κάνει ο ΟΣΕ θα πηγαίνω συνέχεια, έρωτας είναι και πως ν αντισταθώ!

      Διαγραφή
  10. Με όλο αυτο το ζόρι που τραβούσες,θα χαλάλιζες τους λαχανοντολμάδες για μια φλύαρη δασκάλα;όχι,βρε...

    Καλο μήνα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Εμ γι αυτό συγκρατήθηκα, καλό μήνα φίλε μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Αυτή η "γκρίνια σου" που λες, είναι πολύ πιο εύηχη, σημαντική και σπουδαία από τα δήθεν χαμόγελα ή τα γλυκά λόγια άλλων που προσποιούνται τη χαρά.
    Μαγικό παιδάκι, καλό μήνα!
    Σε φιλώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι όμορφο αυτό που μου έγραψες, το ξέρεις ότι σ αγαπώ ε;

      Διαγραφή
  13. Εγώ θέλω να ακούσω το ΠΩΣ πέρασες καλά!Έτσι για να παίρνω κουράγιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν έχω να σου πω πολλά, μετά από 2 χρόνια σχέσης μοναδικής ακόμα και να κοιτάς τον άνθρωπο που αγαπάς είναι αρκετό. Περάσαμε ήσυχα, σχεδόν οι 2 μας, πιο πολύ να αγγίζουμε ο ένας τον άλλον σε αγκαλιές και χάδια γιατί το γγονός ότι ζούμε σε μεγάλη απόσταση το κάνει ακόμα πιο πολύτιμο...

      Διαγραφή
  14. αλλα είχα κατά νου να γράψω αλλα διάβασα το τελευταίο σου σχόλιο...τι τα θες!!!! χαλάλι οι 3 ώρες
    μάνα μου...χώρια που είδες τόσες ομορφιές...χωρια οι λαχανοντολμάδες...μην τα θέλεις όλα δικά σου!!!
    A! χωρια που διαβάσαμε και μεις πίνοντας το καφέ μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαλάλι φιλενάδα, χαλάλι οι 3 και οι 13 ώρες αν προκύψουν (κούφια η ώρα που τ ακούει)! Χαίρομαι που σας κράτησα συντροφιά!

      Διαγραφή
    2. Το πόσο ανάγκη το 'χα το γέλιο που μου χάρισες, δε λέγεται!
      Ως ανταπόδοση λοιπόν, να σ' ενημερώσω ότι Πιγκάλ ζαχαροπλαστείο υπήρξε κάποτε και στη Λάρισα, όπου πέρασα κάτι αλησμόνητα φοιτητικά χρόνια, (definition αλησμόνητα=όποιον έχει κάνει πολλές μαλακίες στη ζωή του ο μεγαλοδύναμος τον εστέλνει στη Λάρισα κάμποσα χρονάκια για να του συγχωρηθούν όλες λέμε!), υπάρχει επίσης ξενοδοχείο στη Μύκονο αλλά και στην Ιταλία, υπάρχει μια γνωστή και ακριβή πίπα, υπάρχει στρώμα τύπου memory foam, υπάρχει τσαντάκι μοδάτο, και γοβάκια. Αυτά!

      Διαγραφή
    3. Α, ώστε έτσι το Πιγκάλ, αλυσίδα μας προέκυψε... ήθελα να ξερα τόσα πράγματα διαφορετικά έπρεπε να ονομαστούν όπως το βουρτσάκι της τουαλέτας;;;;;

      Διαγραφή