Τα γραμματάκια μεγαλώνουν με ctrl= για τους Pcάδες, και με cmd= για τους Macάδες!
Ευχαριστώ!

Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2012

Fragile

Θα πει εύθραυστον, αν και είμαι σίγουρος πως το ξέρεις ρε φιλενάδα, προς Θεού, είναι η ίδια λέξη στα αγγλικά, τόσα χαρτοκιβώτια έχεις δει με το σηματάκι-ποτηράκι πάνω τους. Fragile όπως το γυαλί, όπως η γκοφρέτα, όπως το λεπτό στρώμα πάγου πάνω σε μια ήρεμη λίμνη.

Δεν σου φέρνει στο νου ένα βαθμό επικινδυνότητας αυτή η λέξη; Δηλαδή αν σπάσει το γυαλί, πέραν του ότι δεν ξανακολλά μπορεί να σε κόψει. Αν σπάσει ο πάγος μπορεί να πνιγείς. Ε, τώρα αν σπάσει η γκοφρέτα δεν τρέχει τίποτα, την τρως και σπασμένη!

Συνειδητοποιώ που λες ρε κούκλα μου ότι η εποχή αυτή παραείναι fragile (ιταλικό, φράτζιλε, έτσι θέλω να το διαβάζεις), παραείναι ρε γαμώτο, γιατί δεν έχω ιδέα τι θα μας ξημερώσει αύριο. Δεν πιστεύω σε θαύματα, δεν θεωρώ ότι αύριο θα κερδίσει όλη η χώρα το Τζόκερ και αίφνης θα βγει απ την κρίση που ομολογουμένως κάποιοι άλλοι την έβαλαν - κατά την ταπεινή μου άποψη - δεν θεωρώ ότι επειδή ο Άρης είναι ανάδρομος μας έχει πάρει ο διάολος, όχι, δεν πετάω στα σύννεφα. θεωρώ ότι δεν έχω ιδέα τι θα γίνει αύριο, σε μια βδομάδα, σε ένα μήνα. Δεν θέλω να σου μιλήσω για το πως θα βγούμε απ την κρίση, ούτε να υποπέσω σε ρομαντικά ατοπήματα τύπου θα ξαναγυρίσουμε στην αθωότητα του 50, δεν υπάρχει κανένας ρομαντισμός στην ανεργία, στην πείνα, στην αστάθεια, στο κρύο, στην πίκρα, στη θλίψη. Δεν υπάρχει κανένας ρομαντισμός στον εφιάλτη ρε φιλενάδα, κανένας απολύτως.

Είδα ένα όνειρο πριν ξυπνήσω το πρωί, όμορφο ήταν, πολύ όμορφο, ήμουν με καλή παρέα δίπλα σε καθάρια αλλά βαθιά νερά, βουτήξαμε μέσα στο γαλάζιο και όταν (επειδή ήταν όνειρο είχε και πλάνα από ψηλά) έβλεπες από ψηλά ήταν γεμάτη η γαλαζοπράσινη θάλασσα με μικρά μικρά νησάκια και πάνω χτισμένα όμορφα σπίτια κι εκκλησιές, ήταν τόσο ωραία, ακουγόταν κι ένα τραγούδι, ξύπνησα μ αυτό στα χείλη μου και στο μυαλό μου,το τραγουδούσα αρκετή ώρα αλλά τώρα το χω ξεχάσει. Δυστυχώς ό,τι έχω συνθέσει στον ύπνο μου το ξεχνάω μετά από λίγη ώρα - τι κρίμα, τόση τέχνη χαμένη (χα χα χα).

Όπως ξέχασα το τραγούδι, έτσι κοντεύω να ξεχάσω και το όνειρο γιατί με πνίξανε οι σκέψεις. Που θα πάει; Τι θα γίνει; Ποιος θα είμαι μέσα σ αυτήν την κατάσταση; Πως θα καταφέρω να διατηρήσω ότι έχω χτίσει; θα αναγκαστώ να παραδώσω τα όπλα; Τη ζωή μου; Την αγάπη μου; Γιατί; Θα πρέπει να κάνω νέα ξεκινήματα; Σε ποιες βάσεις; Πως θα στηρίξω τα πόδια μου για να στηριχτώ πάνω τους; Πως θα τα καταφέρω; Δεν ξέρω, δεν έχω ιδέα. Θα συνεχίσω να κάνω ό,τι κάνω προσπαθώντας κι ελπίζοντας. Η ελπίδα πεθαίνει προτελευταία. Τελευταίος εγώ.

Θα μου πεις χάνεις την ψυχραιμία και την υπομονή σου και στο κάτω κάτω σε καλή φάση είσαι ακόμα, δουλειά έχεις, τη βγάζεις, ίσως με λίγη περισσότερη προσπάθεια αλλά τη βγάζεις καθαρή, αν χρειαστείς βοήθεια, αυτή υπάρχει και τα λοιπά και τα λοιπά. Βρε ναι, το ξέρω, δεν σου παραπονιέμαι σήμερα, απλά αναρωτιέμαι, τι θα γίνει; Αν ανατραπεί το σύμπαν μου τι θα κάνω; Θα αναγκαστώ να παρατήσω το μικρό φτωχικό μου σπιτάκι να πάω πίσω στη μαμά; Θα αναγκαστώ να χωρίσω γιατί δεν θα μπορώ να βρω λεφτά για τα εισιτήρια; Τι θα αναγκαστώ να κάνω; Θα αναγκαστώ να πάω κάπου αλλού, σε μια άλλη χώρα για να επιβιώσω; Δεν έχω ιδέα. Αυτό είναι το πρόβλημά μου, είμαι άνθρωπος του πλάνου (και του αεροπλάνου αλλά αυτό είναι μια άλλη παράμετρος) και το να μην έχω ιδέα με φθείρει. Με καθιστά εύθραυστο. Φράτζιλε που λέει και το τραγούδι ρε φιλενάδα. Μόλτο φράτζιλε.


Y.Γ. Κάνει και ψόφο ρε φιλενάδα γαμώτο και ούτε μια νιφάδα. 
Δεν έχει και τρένα και θα είμαι μόνος το σαββατοκύριακο... άσε, δεν έχω κέφι...


27 σχόλια:

  1. Δεν θα απαντήσω στα ερωτήματά σου. Δεν έχω αισιόδοξες απαντήσεις και γι αυτό θα σωπάσω.

    Εμένα πάλι μου αρέσει καλύτερα αυτό το fragile:
    http://www.youtube.com/watch?v=lB6a-iD6ZOY

    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Και εγώ ξεχνάω τα όνειρα, νομίζω καιρός για δράση, μήπως και δόσουμε λύσεις στα ερωτηματικά μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @Αθηνά
    Είσαι εδώ κι αυτό μου αρκεί φιλενάδα
    Ωραιο και αυτό το Φράτζάιλ (άλλη προφορά, άλλη γλώσσα)

    @Παύλος
    Μόνο αυτό μένει να δούμε αν μπορούμε να σώσουμε και τίποτε άλλο εκτός από τις συνειδήσεις μας... καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μόλτο φράτζιλε είμαστε όλοι μας φίλε μου... Εδώ χιονίζει...
    Την καλημέρα μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Είμαστε γαμώτο, είμαστε, αχ να μουν εκεί που χιονίζει! Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. καλημέρα αγαπημένε μου!
    δεν βλέπω ποτέ όνειρα.. ή αν βλέπω ποτέ δεν τα θυμάμαι..

    η ελπίδα δεν πεθαίνει ποτέ!
    αν πεθάνει χαθήκαμε..
    χαμόγελο και ελπίδα.. μόνο αυτά έχουμε..
    σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αγαπητέ, εν πρώτοις ένα λαμπερό χαμόγελο από την εξοχότητά μου, δύναται να σας κρατήσει ενεργό ως αγόρι που μόλις ήπιε το χέμο του!.
    Από εκεί και πέρα, θα συμφωνήσω με τον Παύλο και θα προσθέσω πως δεν είναι κακό να αισθανόμαστε κατά καιρούς πόσο εύθραυστοι είμαστε. Και αυτό γιατί έχουμε καρδιά και ψυχή και δεν είμεθα απλές μηχανές παραγωγής.

    Τα σέβη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Το καταλαβαίνω πως θελεις να ξέρεις τι σου γίνεται.
    Ανθρώπινο είναι!
    Και γω φοβάμαι.......
    Νιώθω μόλτο φράτζιλε......
    Προσπάθησε να σκεφτείς όμως θετικά.
    Θα περάσει κι αυτό....
    Ετσι θέλω να ελπίζω...
    Κάτι θα κάνουμε για να γλιτώσουμε!
    Φιλιά:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @vanilla
    A, να τα θυμάσαι αγαπημένη, κάνουν καλό, πεθαίνει λίγο πριν... ζει ακόμα όμως! Καλή σου μέρα!

    @Ρειμόντ
    Τι όμορφο χαμόγελο! Σας ευχαριστώ λατρεμένε!

    @serenata
    Μόλτο μόλτο, αλλά με το που το ανάρτησα συνήλθα, είναι η ψυχοθεραπεία που λέγαμε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. όλοι στο ίδιο πλάνο είμαστε. πάμε για ουζάκι το σαββατοκύριακο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Hμουν που ήμουν με αποτελείωσες μα το Θεό...
    Νιωθω από το πρωί τόσο μα τόσο ευάλωτη...
    Σαν η χαραγματιά που έχω από καιρό μέσα μου εκανε το δυνατό κρακ ... και έσπασα... ναι απόψε θα έχω μια δύσκολη νύχτα και γενικά από δω και μπρος θα είναι δύσκολα για όλους μας.

    Υ.Γ Και δεν χιονίζει κιόλας να δούμε μιαν άσπρη μέρα... :(

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Πέρα την όποια ρευστότητα και ανασφάλεια, είναι και το αίσθημα του ανύμπορου. Το αίσθημα της υποταγής, που πρέπει να σκύψεις το κεφάλι δίχως να μπορείς να αντιδράσεις απέναντι στο ρεύμα που σε παρασέρνει. Αυτό για μένα είναι το χειρότερο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. @ria
    για ουζάκι δεν ξέρω ωραία μου κυρία, για Σύνταγμα όμως την Κυριακή δεν το συζητώ καν!!! θα τα πούμε εκεί;

    @Λιακάδα
    Αγαπημένη εγώ τα έγραψα και ξέσπασα, ήταν ψυχοθεραπεία! Θα τα καταφέρουμε

    @Ben Provis
    Αυτό ακριβώς, αυτή η ανημποριά είναι που σιχαίνομαι κι εγώ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Τα όνειρα είναι σίγουρα ότι καλύτερο βλέπουμε τελευταία... ίσως γιατί η πραγματική ζωή κατάντησε εφιάλτης!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Καλέ μου τρέμενς, είμαστε εκ φύσεως φράτζιλε κι αυτη η περίοδος μας κάνει ακόμα περισσότερο. Γι` αυτο ας απολαύσουμε όσες καλές στιγμές προκύψουν απ` αυτό το -κατα τ` αλλά- οδυνηρό ταξίδι. Μπορεί να μην εχω δουλεψει μεχρι τωρα ή να είμαι μικρή για να εχω άποψη, έκανα όμωε όνειρα και δεν είχα ονειρευτει ένα τέτοι μελλον. Επίσης, από μικρό κι από τρελό μαθαίνεις την αληθεια κι εγω ανήκω και στις δυ κατηγορίες!

    Καλό απόγευμα και καλό Σ/κ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. @Partalia
    Δεν έχεις άδικο φίλε μου...

    @Λευκή
    Δυστυχώς αγαπημένη μου, εσύ που είσαι μικρή και δεν έχεις βγει ακόμα στην αγορά είσαι σε χειρότερη μοίρα από τους συνομήλικούς μου. Εμείς τουλάχιστον ξεκινήσαμε με κάποιες βάσεις, η γενιά η δική σου θα τα πληρώσει όλα μας τα κρίματα και αυτό με εξοργίζει, με εξοργίζει να στερούν την ελπίδα απ τα νέα τα παιδιά. Ελπίζω να γίνει κάτι κουκλίτσα μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. μ αρέσουν τα " ημερολόγια" σου και λατρεύω μινα
    μη σε παίρνει από κάτω με τίποτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Συμφωνώ με το φράτζιλε, συμφωνώ με την κακή διάθεση, συμφωνώ που δε χιονίζει επιτέλους. Με έχει φάει και ο γιος μου με αυτό.
    Συμφωνώ όμως πιο πολύ με το όνειρο και την ξεχασμένη μελωδία που γυρίζει μέσα στο μυαλό, χωρίς να μπορεί να ξανασυντεθεί και να λυτρωθείς. Κι αυτό κρατάω, για να συνεχίσω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. @άσωτος
    Με ψιλοπαίρνει και τα γράφω να τα βγάλω από μέσα μου κι αισθάνομαι καλύτερα κατ ευθείαν. Σ ευχαριστώ για τα όμορφά σου λόγια!

    @dimiscon
    Θα δούμε κι άλλα όνειρα και θα ξαναπλάσουμε κι άλλες μελωδίες πιο όμορφες. Θα ξαναγελάσουμε και θα ξανακλάψουμε στον ύπνο και στον ξύπνιο μας. Θα αγαπήσουμε και θα πονέσουμε, θα κάνουμε λάθη και θα λυτρωθούμε.

    Θέλει δύναμη, το ξέρω και αυτό εδώ το μαραφέτι μου τη δίνει αυτή τη δύναμη, μαζί με σας που με διαβάζετε και μου μιλάτε. Σ ευχαριστώ. Να δώσεις ένα μεγάλο φιλί στο γιο σου από μένα, έναν άγνωστο φίλο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Μα υπάρχει κάτι ωραιότερο από αυτή την πολύτιμη, σπάνια, υπέροχη ευθραυστότητά μας;
    Πώς αλλιώς θα εκτιμούσαμε και τη δύναμή μας;...

    Υπέροχο, πουλάκι μου...
    Υπέροχο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Αγαπημένη μου σ ευχαριστώ, έχεις απόλυτο δίκιο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Φραζίλ (εγώ είμαι του γαλλικού :-)) η κατάσταση, φραζίλ η σκέψη μας, φραζίλ και το μέλλον μας... Tres fragile!
    Να σχεδιάσουμε δε μπορούμε, μα ούτε και να προεξοφλήσουμε. Οπότε; Την υγειά μας να έχουμε, τους φίλους μας και την αγάπη τους. Κι ας πορευτούμε με χαμόγελο και κατά το γνωστό 'βλέποντας και κάνοντας'...
    Την καλησπέρα μου :-)

    υ.γ. Εδώ χιόνιζε εχθές τη νύχτα, ξύπνησα και το χιόνι τα είχε καλύψει όλα, τα είχε ομορφύνει. Και συνέχισε όλη μέρα να χιονίζει, την πέρασα στο τζάκι με τον άνθρωπο μου. Αυτό δεν μπορούν να μας το πάρουν, σωστά;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. μμμ μ αρέσει το γαλλικό σας! Την υγειά μας καλή μου κι όλα θα τα καταφέρουμε!

    Με τίποτα καρδιά μου δεν μπορούν να μας το πάρουν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Μου πεσες πολυ και με αγχωνεις!

    ΣΚ δε θα εισαι μονος! Εδω γυρω θα ειμαστε ολοι!

    Ασε που τη Κυριακη θα κατεβουμε Συνταγμα! Αν θες παμε παρεακι!

    φιλια πολλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Μην αγχώνεσαι Cou(κ)la μου, μια χαρά είμαι, θα σου στείλω mail το τηλ μου για να κανονισουμε την Κυριακη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Από άλλη μια του πλάνου (και του αεροπλάνου επίσης όπως είπες αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία), άκου την εξής "σοφία". Τα πλάνα κάποτε δουλεύουν, κάποτε όχι. Συχνότερα όχι.
    Τα πλάνα μας είναι η πουτάνα η ανάγκη μας να νιώσουμε ασφαλείς, γιατί ο έλεγχος (και καλά) των καταστάσεων γύρω μας, μας δίνει την αίσθηση της ασφάλειας.

    Αλλά ΟΚ, η πουτάνα η ζωή που είναι ωραία, είναι γεμάτη ανατροπές και συνήθως γελά πονήρά βγάζοντάς μας τη γλώσσα στα πλάνα μας.

    Άρα;

    Άρα να παλέψουμε τους φόβους μας και τις ανασφάλειές μας περισσότερο.
    Αυτό λέω εγώ η μουρλή με τα πλάνα.

    Κι ας μην το καταφέρνω ακόμα.

    Φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Αν μη τι άλλο αξίζει να το προσπαθήσουμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή