Τα γραμματάκια μεγαλώνουν με ctrl= για τους Pcάδες, και με cmd= για τους Macάδες!
Ευχαριστώ!

Τετάρτη 11 Ιανουαρίου 2012

Είχα τ' όνειρό μου, το ποδήλατό μου

Βρε κούκλα μου, βρε ομορφιά μου, βρε μάτια μου πανέμορφα τι με ήβρε πάλι το δύστυχο σήμερα.

Σηκώθηκα που λες το πρωί (6.15 μην ξεχνιόμαστε) και κοιτάζω έξω απ το παράθυρο. Υγρά τα πάντα και κρύο κρύο κρύο. Έπρεπε να πάρω μια απόφαση κι επειδή όπως οφείλω να ομολογήσω δεν είχα και καθαρό μυαλό μετά απ τα γεγονότα τα χτεσινά που μου μαύρισαν την καρδιά (τέλειωσε αυτό το δράμα, όλα καλά το θέμα ας θεωρηθεί λήξασα) μάλλον δεν πήρα τη σωστή.

Το δίλλημα είχε ως εξής, αμάξι ή ποδήλατο; Εσύ τι θα έκανες σήμερα μέρα που ναι; Ε, εγώ έκαμα το αντίθετο. Νίφτηκα που λες, ντύθηκα αρκούδος, ποδέθηκα τ' αθλητικά, έβαλα σκουφί (καλά να με δεις με το σκουφί το μπορδοροδοκόκκινο να πεθάνεις - αλλά αυτό έχω, αυτό εμπιστεύομαι), έβαλα και την τσάντα την αθλητικιά στους ώμους όπου μέσα είχα την Άρτα, τα Γιάννενα και την αρχαία Δωδώνη με πλήρη θίασο να ερμηνεύει Λυσσιστράτη, πήρα το όχημα το δίτροχο και βγήκα στο χιονιά.

Τσάκα τσούκα τα πενταλάκια, σιγά σιγά γιατί είχα κάνει και τα τσιγαράκια μου πριν φύγω με τους καφεδάκους μου έτσι ν' ανοίξει το πλεμόνι, φτάνω γυμναστήριο με τα μούτρα πιο κόκκινα κι απ το σκουφί κι ελαφρά ιδρωμένος... Όλα καλά και ανθηρά κι έκανα και το πρόγραμμά μου κανονικά.

Τελειώνω, κάνω το ντουζάκι μου με χλιαρό νερό γιατί για κάποιο λόγο δεν είχε ζεστό έως και  καυτό που χρειαζόμουν, το δαγκώνω ελαφρά, σφίγγει το δέρμα, ντύνομαι, αρωματίζομαι, ξαναμαναποδένομαι και βγαίνω έξω να πάρω το όχημα να πάω στη δουλειά (με μια στάση στην παρακείμενη λαϊκή για ντομάτες και κουνουπίδι - κάνουμε και διατροφή βλέπεις μετά τα εορταστικά δείπνα και τις kidney pies) και ανακαλύπτω ότι βρέχει.

Βρέχει σου λέω, βρέχει. Όχι αυτό το τσουρ τσουρ που έριχνε χτες, λεπτοκαμωμένα αιωρούμενα σταγονίδια, στενότερος συγγενής της ομίχλης παρά της βροχής, βρέχει καρέκλες. Ανάβω τσιγάρο (είμαι κάτω από υπόστεγο) και προσπαθώ να συμφιλιωθώ με το γεγονός - ότι θα γίνω μούσκεμα και ότι είμαι ηλίθιος που πήρα το ποδήλατο. Δαγκώνω αισθησιακά τα χείλη, το παίρνω απόφαση και βγαίνω στους χειμμάρους... Αρχίζω και πεταλίζω μανιωδώς για να φτάσω γρηγορότερα - περνάει ένα ζώο με το αμαξάκι το πειραγμένο πρωινιάτικο δίπλα μου και με λούζει απ την κορφή μέχρι τα νύχια. Δεν έβρισα, είχα μείνει αποσβολωμένος... Να μην στα πολυλέω φτάνω στη δουλειά μουσκίδι, ακόμα και το βρακί μου είχε νερά.

Με τούτα και με κείνα κάποια στιγμή αφού είχα νιώσει την υγρασία στο πετσί μου όλη μέρα ανακάλυψα ότι μάλλον στέγνωσα. Και χάρηκα. Και μετά συνειδητοποίησα ότι σε λίγο θα πρέπει να φύγω. Μεσ στη βροχή. Με το ποδήλατο.

Βλάκα...

18 σχόλια:

  1. μα με το ποδήλατο???με το ποδήλατο????
    καλύτερα να πήγαινες με τα πόδια!!
    γιαυτό εγώ λέω μια ζωή καλοκαίρι να είχαμε!!!!
    καλό απόγευμα και κουράγιο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Άστα φιλενάδα άστα, το μόνο θετικό είναι που πλύθηκε το κουνουπίδι που χα στο καλαθάκι μέχρι να ρθω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Άσε την έχω πατήσει και έγω ακόμα και καλοκαίρι, στο σκατομέρος που ζω βρέχει ανά πάσα στιγμή. Από τότε στην δουλειά μόνο με αυτοκίνητο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μα δεν έφταιγε ο καιρός βρε παιδί μου, το ηλίθιό μου το μυαλό έφταιγε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μα πλύθηκε το κουνουπίδι και πάλι διαμαρτύρεσαι; Και τα ρούχα σου πλυθήκανε, και το ποδήλατο κι εσύ! Δε βλέπεις βρε κουτό (σόρυ κιόλας!) που λένε για αυξήσεις στο ρεύμα; Είμαστε τώρα για θερμοσύφουνες και πλυντήρια; Τυχερούλη!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. και σε δυο μέρες θα είσαι κρεββατωμένος. ωραίος είσαι αγόρι μου. έτοιμος για πνευμονία!

    ότι χρειάζεσαι στείλε μέηλ. τι διάολο τα έχομε τα πτυχία;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @Fri, πιστέψτε με, δεν έχω παράπονο, μπήκα στο σπίτι με το κουνουπίδι έτοιμο για μαγείρεμα, τα ρούχα έτοιμα για άπλωμα, το ποδήλατο να λάμπει και το βρακί αστραφτερό. καινούργιος εγώ που λεγε και η Καιτούλα πριν χρόνια σε ένα καμ μπακ που δεν επέτυχε ποτέ...

    @ria
    Ελπίζω να τη σκαπουλάρω αγαπημένη, έχω ταξίδι μεθαύριο και το μόνο που μου λείπει είναι αυτό... αν σε χρειαστώ για άμεσες γιατρειές θα σου στείλω! Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Σε βλέπω στα χεράκια της Ρίας!
    Δεν την γλυτώνεις μανάρι μου!
    Εμπιστεύσου την είναι μαγική!!!!!
    Από πείρα στο λέω!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Επιμυθιο,τράβα του ενα διπλοκλειδωμα και ξαναβγάλτο την ανοιξη...δεν ειναι ακομα για ποδηλατο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @ Γιαγιά Αντιγόνη
    Τη γλίτωσα, γερή κράση σου λέω

    @VAD
    δε γίνεται φίλε μου, είναι μια απόλαυση που δεν κόβεται εύκολα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Αχ, σε ζηλεύω. Είμαι τελείως ανισόρροπη και δεν ανεβαίνω καν σε ποδήλατο. Βλέπεις αν πάρω με βοηθητικές ρόδες θα γελάσει το πανελλήνιο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Από τότε που το ξεκίνησα πριν από λίγους μήνες ανακάλυψα ότι με οποιεσδήποτε συνθήκες, κρύο, ζέστη, αέρας, κούραση και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο, με ξεκουράζει ψυχολογικά και με κάνει ευτυχισμένο. Το γιατί το χω σκεφτεί και λέω να το αναρτήσω κάποια στιγμή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Εντυπωσιάζομαι που δεν κρύωσες..Ελπίζω να μην αρρωστήσεις βέβαια, γιατί θα μου βγει το όνομα της γρουσούζας και φυσικά δεν θα ήταν καλό και για σένα (το έσωσα..?)
    Απλώς, θυμάμαι πως όταν ήμουν μικρή το ποδήλατο το έπαιρνα μόνο άνοιξη προς καλοκαίρι, γιατί σε διαφορετικές εποχές κρεβατωνόμουν αμέσως..και χωρίς να βρέχει.
    Φτου σου να μην σε ματιάσω!!!...χωρίς πλάκα, ελπίζω όλα καλά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Αν αρρώσταινα δεν θα έφταιγες εσύ καλή μου αλλά το ξερό μου το κεφάλι. Το φοβόμουν η αλήθεια είναι, αλλά τη γλίτωσα κι ευτυχώς γιατί έχω ταξίδι αύριο! Όλα καλά λοιπόν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. εγώ πάλι απολαυστικό το βλέπω...

    καλημέρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Από τουδε και στο εξης...

    ποδηλατο μονο για βολτα μανιτσα μου!!

    το καταλαβες η να κανω και κακα;;;

    επισης να ξες πως πρεπει να παιρνεις παντα μαζι ενα βρακι καβατζα!

    φιλια πολλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Δεν μπορώ βρε Cou(κ)la μου, μ αρέσει τόσο πολύ το άτιμο! Για δεύτερο βρακάκι το σκέφτομαι!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή