Βουρκωμένη Δευτέρα

Δύσκολη μέρα η Δευτέρα ρε φιλενάδα, πιο δύσκολη κι απ την Κυριακή που λέγαμε παλιότερα, πιο δύσκολη κι από κείνη την πρώτη μέρα στο στρατό, γιατί εκείνη είναι μία και περνάει, η Δευτέρα όμως καραδοκεί πάντα, μία στις εφτά, πριμένει τη σειρά της κρυμμένη καλά πίσω από το γελαστό Σάββατο και τη μελαγχολική Κυριακή κι έρχεται με ένα τσα και σε τρομάζει, σε αγριεύει, σε κάνει να μη θες να ζήσεις, να μη θες να ξυπνήσεις, να μη θες να κάνεις τίποτα. Άτιμο πράμα η Δευτέρα φιλενάδα και μη μου πεις διαφορετικά, δεν θα σε πιστέψω...

Είναι τυχαίο που στις διακοπές, εκεί που περνάς καλά και κάμεις τα μπάνια σου, τις βόλτες σου, τα γλέντια σου το καθετί σου, λες πως έχασες τις μέρες; Τη Δευτέρα έχεις χάσει ρε φιλενάδα, τη Δευτέρα την άτιμη έχεις ξεχάσει ότι υπάρχει και περνάς καλά, εκεί η Κυριακή δεν είναι μελαγχολική γιατί την ακολουθεί πάντα ένα Σάββατο, όχι μια φρικιαστική Δευτέρα σαν αλυσοδεμένο φάντασμα στου κάστρου τα υπόγεια τ αραχνιασμένα που θέλει να σε φυλακίσει εκεί για πάντα μαζί του. Όχι. Και ξέρεις κάτι; Δε νομίζω ότι φταίει η δουλειά που πρέπει να πας, ή το σχολείο, ή δεν ξέρω γω τέλος πάντων τι κάνεις τις καθημερινές σου, είναι ότι αυτό το πρέπει οφείλεις να το ξαναεντάξεις στη ζωή σου βίαια για άλλες 5 μέρες τουλάχιστον χωρίς κανένας να σε ρωτήσει αν πραγματικά θέλεις να το κάνεις.

Βλέπεις, την Τρίτη δεν έχεις και τόσο μεγάλο πρόβλημα, την Τρίτη το έχεις πάρει απόφαση, την Τετάρτη δεν καταλαβαίνεις καν γιατί γκρίνιαζες 2 μέρες πριν, την Πέμπτη έχεις κουραστεί αλλά ξέρεις πως η ανάπαυση πλησιάζει και καλά, την Παρασκευή δεν το συζητώ, είσαι στο μουντ του πάρτυ, ό,τι κι αν σημαίνει για σένα αυτό. Μπαρ και ποτά και γλέντια και ξενύχτια; Ατέλειωτες αγκαλιές κι έρωτας και σεξ αβυσσαλέο; Βόλτα στην Ερμού να τα σηκώσεις όλα και να φας όλο το Σ/Κ να δοκιμάζεις ρούχα; Τζάκι, βιβλίο και μια γλυκειά μελαγχολία να πλανάται κάπω εκεί δίπλα στο ρολόι με τον κούκο; Ατέλειωτες ώρες στο pc να φλερτάρεις 2-4-6-8-10 μάτια και να γουστάρεις; Ό,τι θες ρε φιλενάδα θα το κάνεις, όταν θες κι όπως το θες...

Αλλά αυτή η Δευτέρα, αυτή η αδικιορισμένη Δευτέρα δεν παίζεται. Δεν πολεμιέται. Δεν υπάρχει χειρότερη μέρα εκτός ίσως από κείνη που θα φύγεις απ το μάταιο τούτο κόσμο. Ίσως λέω, δεν είμαι σίγουρος γιατί δεν έφυγα ακόμα, άμα το κάνω θα σε ενημερώσω... Είναι λες τυχαίο που όλα τα πρέπει - όπως τη δίαιτα - τα ξεκινάμε από Δευτέρα;

Και που είσαι; Καλή βδομάδα, έφτασε στη μέση της η γρουσούζα, τελειώνουμε...

Υ.Γ. Σήμερα ήθελα να σου γράψω για μια ομορφιά, το χα πλάσει στο μυαλό μου αλλά το πνιξε η Δευτέρα, τα λέμε αυριο, ναι;