Βλέφαρό μου, σκαλιστό, αχ τυχερό μου

Ήρθα βρε φιλενάδα, ήρθα σήμερα το πρωί ξανά στης πρωτευούσης τις μαγείες, στης Αττικής το Άστυ το κλεινόν (ελπίζω να γράφεται έτσι, αν όχι διόρθωσέ με, τιμώρησέ με, μαστίγωσέ με, πέτα με στα βράχια και κάνε μου εν κατακλείδι ό,τι θες), ήρθα βρε μάτια μου γλυκά, μπορώ να επιστρέψω άμεσα στης συμπρωτευούσης και συμβασιλευούσης τα στενά; Μπορώ; Δεν μπορώ, πρέπει να εργαστώ το δύστυχο μυρμήγγι, πρέπει βρε κούκλα μου γιατί οι λογαριασμοί τρέχουν πιο γρήγορα κι από εκείνη τη μύτη, ξέρεις ποια, τη συναχωμένη στη διαφήμιση, θυμάσαι ε; Όχι; Τιμωρία.

Ωραία ήταν μάτια μου εκεί, έριξα κάτι ύπνους ασύλληπτους, πρέπει να είναι το κλίμα, δεν εξηγείται, εδώ πάνω από 6 ώρες δεν κοιμάμαι, εκεί μετά τις 10 με ξυπνούν με το ζόρι και νυστάζω ακόμα (άσε που το μεσημέρι ρίχνω κι έναν τρίωρο beauty sleep να στρώσει ο δέρμας - λέμε τώρα γιατί δεν στρώνει ούτε με οδοστρωτήρα στην ηλικία μου...

Τι λέγαμε; α, ναι. Που λες δεν έφαγα ούτε Τερκενλή, ούτε Κωνσταντινίδη, ούτε τίποτα τέτοιο παχυντικό, ο αγώνας δεν ξέβρω αν δικαιώνεται αλλά τουλάχιστον συνεχίζεται (αν και τα προκοίλια είναι ήδη εμφανώς μικρότερα, άντε να τα εξαφανίσω πάλι όπως το καλοκαίρι και μετά θα σου πω εγώ τι θα του κάμω του Κωνσταντινίδη), κάτι μπιφτέκια και στήθια κοτοπούλου με κουνουπίδια και μαρούλια, και κανα μανταρίνι να φύγει η κουνουπιδίλα απ το στόμα που δεν φεύγει εύκολα η άτιμη, δεν φεύγει...

Και κάθε απόγευμα που ξυπνούσα, που λες, με το στόμα παπούτσι απ τον τόπο σου κι ας είναι μπαλωμένο, την ήθελα την πάστα μου, άρχιζα τη γκρίνια και με μπουκώναν μανταρίνι να το βουλώσω. Αν μη τι άλλο δεν θα πάθω σκορβούτο αυτήν την περίοδο, that's for sure φιλενάδα, that' s for sure...

Αλλού όμως ήθελα να επικεντρωθώ βρε μάτια μου, μη με μπερδεύεις βρε συ, ήθελα να σου πω για την κούραση που έχω σήμερα μιας και πήρα το τρένο των 5.10 το πρωινό. Ξέρεις ε; ξύπνα στις 4.20, ντύσου γρήγορα γρήγορα γιατί ειδικά σήμερα πνέει κι αυτός ο βοριάς που τ αρνάκια παγώνει (και τις προβατίνες και ό,τι τέλος πάντων κυκλοφορεί ελεύθερο έξω εκεί), τρέχα (όχι περπάτημα, δεν παίζει) στο σταθμό, μπες στο βαγόνι, περίμενε μέχρι να βάλουν μπρος τη μηχανή να πάρει μπρος και η θέρμανση (κάθε φορά αναμμένη είναι, σήμερα τι ακριβώς περίμεναν και την άναψαν τελευταία στιγμή δεν γνωρίζω-δεν απαντώ, υποψιάζομαι ότι ήθελαν να μας (με) σκληραγωγήσουν, να αποφασίσεις να γύρεις το παγωμένο σου κεφάλι μπας και κοιμηθείς αυτές τις ώρες του χαράματος. (In the wee small hours of the morning που έλεγε και ο Φράνκης με τεράστια επιτυχία).

Και τσούφου τσούφου, και τσούκου τσούκου και η φωνή στα μεγάφωνα κάθε φορά που καταφέρνεις να αλλοιθωρήσεις λίγο και ν αρχίσει να τρέχει το σαλάκι γλυκά γλυκά στο πηγουνάκι να σε ενημερώνει:

Πλατύ (μα ποιος θέλει να κατέβει στο Πλατύ και γιατί; Είναι το Πλατύ τόσο πλατύ όσο λέγεται ή είναι ένας ακόμα αστικός μύθος;)

Κατερίνη (Κατερινάκι, είσαι της ζωής τ' αεράκι)

Λάρισα (Κυρίες - Κύριοι η ΛΑΡΙΣΑ - το χω ζήσει και αυτό, αυτήν την εκφώνηση που ψαρώσαμε όλοι και περιμέναμε να ανοίξει η αυλαία να βγει η Λάρισα με κομπινεζόν το λιγότερο ν αρχισει τα λικνίσματα)

Παλαιοφάρσαλος (ο Νεοφάρσαλος γιατί δεν αναφέρεται; Ο παλιός είναι αλλιώς και στις τοποθεσίες;)

Δομοκός (κατίκι και αλλαγή μηχανής. Έχουμε μάθει τον υπέροχο Δομοκό πολύ καλά γιατί κατεβαίνουν τα χαρμάνια -εμού περιλαμβανομένου- για το σιγαρρέτο τους)

Λιανοκλάδι (τι φύεται στο Λιανοκλάδι; Γιατί μια τοποθεσία να λάβει το όνομά της από το κλαδί το λιανό; Ο Γιώργος ο Λιανός τι έχει να πει επί του θέματος;)

Τιθωρέα (ανάμνηση, πέρσι κάποια στιγμή σταμάτησε το τρένο για αδιευκρίνιστους λόγους για 45 λεπτά και ξυλιάσαμε)

Λειβαδιά (Λειβαδιά Λειβαδιά εσένα έχω στην καρδιά, Λειβαδιά Λειβαδιά θα σε κλέψω μια βραδυά)

Θήβα (η επτάπυλος κι επτάλοφος, η γη του Οιδοίποδος, η γη του κρεμμυδιού πια)

Οινόη (rave party και η μάνα ρέιβερ να καταγγέλει)

ΣΚΑ (σκα σκα σκα σκα σκα σκα σκα σου σου)

Σταθμός Λαρίσης (επιτέλους τέλος)

Οπότε, όπως αντιλαμβάνεσαι φιλενάδα δεν σε αφήνει και πολύ να κοιμηθείς ο μηχανοδηγός, δεν σ αφήνει γιατί τι να κάνει κι αυτός, δεν έχει μόνο εσένα μέσα να το κάνει Θεσ/νίκη-Αθήνα χωρίς ενδιάμεσους σταθμούς, έχει και κόσμο που ανεβαίνει απ τον Παλιοφάρσαλο και κατεβαίνει στην Οινόη. Τι να κάνει ο έρμος. Αν ήθελες να κοιμηθείς ας έπαιρνες το απογευματινό να κοιμόσουν σπίτι σου. Τώρα λιποθύμα!