Τα γραμματάκια μεγαλώνουν με ctrl= για τους Pcάδες, και με cmd= για τους Macάδες!
Ευχαριστώ!

Τρίτη 18 Δεκεμβρίου 2012

Δαίμονας

Βουλωμένη μύτη, καταρροή. Μέσα στον ύπνο του προσπαθούσε να αναπνεύσει αλλά ήταν αδύνατο. Άνοιξε τα μάτια και τα νιωσε πρησμένα, πιο πρησμένα απ ό,τι συνήθως, το κεφάλι βαρύ κι ένα γδάρσιμο στο λαιμό που του φερνε στο μυαλό γυαλόχαρτο μέσα στο λαρύγγι του.

Κοίταξε την ώρα, 4 το πρωί, όχι ρε πούστη μου σκέφτηκε, όχι σήμερα, δεν με παίρνει να μαι άρρωστος σήμερα. Σηκώθηκε, σκέφτηκε ν' ανάψει τσιγάρο αλλά το ξανασκέφτηκε. Έψαξε το ντουλαπάκι στο μπάνιο και βρήκε χάπια για το κρύωμα.

Ξαναξύπνησε μετά από 1 ώρα πιο χάλια από πριν. Πρέπει να έχω ανεβάσει πυρετό σκέφτηκε. Τα πόδια του πονούσαν, εκείνα τα υπέροχα ψηλά του πόδια δεν μπορούσαν καλά καλά να τον κρατήσουν. Ξανασηκώθηκε με κόπο κι ένα φριχτό ρίγος διαπέρασε το κορμί του μόλις βγήκε απ τα σκεπάσματα. Το κεφάλι καζάνι. Πρέπει να το νικήσω, σκέφτηκε, δεν με παίρνει να είμαι άρρωστος σήμερα...

Την προηγούμενη μέρα είχε χρησιμοποιήσει όλη του τη γοητεία για να κάνει αυτό που ήθελε. Πάντα έκανε αυτό που ήθελε, με το έναν ή τον άλλον τρόπο. Όχι πάντα με τον καλύτερο... Η ομορφιά του, η γοητεία του, το λέγειν του κι εκείνο το υπέροχο χαμόγελό του τον βοηθούσαν να πετυχαίνει πάντα. Το πρόσωπο που έκανε ακόμα και τις πιο παγωμένες καρδιές να λιώνουν. Εκείνο το υπέροχο πρόσωπο, ένα πρόσωπο γεμάτο ευαισθησία, ομορφιά και λάμψη. Όμως κανείς δεν ήξερε ότι πίσω από κείνο το πρόσωπο κρυβόταν ένα μυαλό ψυχρό και υπολογιστικό.

Είχε μάθει από μικρός να νικά στα πάντα, να νικά τους πάντες, και όποιους δεν μπορούσε να κερδίσει έβρισκε δόλιους τρόπους να τους κατατροπώσει. Στην πραγματικότητα ήταν μια ασήμαντη μετριότητα, μια μετριότητα ευλογημένη με μια ομορφιά μοναδική.

" Αχ αυτή μου η δύναμη, εγώ"

Την προηγούμενη μέρα είχε κατορθώσει να παραμερίσει όλους τους συναδέλφους που δούλεψαν σκληρά για τη σημαντική παρουσίαση του σήμερα και θα παρουσίαζε εκείνος στον πελάτη. Και αν όλα θα πήγαιναν κατ ευχήν, που θα πήγαιναν κατ ευχήν, θα έπαιρνε εκείνο που ήθελε. Αναγνώριση και παχυλό bonus. Τώρα όμως, που περιφερόταν σαν ετοιμοθάνατος μέσα στο διαμέρισμά του, εκείνο το υπέροχο διαμέρισμα με τα ακριβά αντικείμενα που αγόρασε από το ταλέντο άλλων, ήξερε πως είχε χάσει. Αλλά δεν φοβόταν τι θα έχανε από την απουσία του. Φοβόταν ότι θα γινόταν φανερό πως η δουλειά ήταν άλλων. Πάντα ήταν άλλων. Πως εκείνος δεν ήταν πάντα παρά μια ψεύτικη βιτρίνα, ένας ψεύτης που έκλεβε και εκμεταλλευόταν ανθρώπους που γοήτευε.

Ακόμα και στις ερωτικές του σχέσεις έκανε το ίδιο. Δεν είχε κρατήσει ποτέ εραστή πάνω από μερικές μέρες. Φοβόταν ότι αν κάποιος έξυνε το λούστρο θα ανακάλυπτε την αλήθεια, το κενό. Έταξε πολλά για να ρίξει κάποιους στο κρεββάτι και τους ξεφορτώθηκε ψυχρά - χωρίς καμία τύψη. Δεν κράτησε ποτέ κανέναν γιατί απλά δεν μπορούσε να το κάνει. Το ψέμα και η ίντριγκα ήταν η Κοινωνία του πάντα, το Άγιο του Δισκοπότηρο. Ακόμα και τους γονείς και τ αδέρφια του έδιωξε μέσα στην παραφροσύνη της απληστίας του. Όσο για φίλους, δεν είχε ποτέ. Μόνο γνωστούς, για χαβαλέ, για διασκέδαση, για το φαίνεσθαι.

Δεν υπήρχε κανείς να τον βοηθήσει τώρα που αξημέρωτα υπέφερε άρρωστος. Εγκαταλελειμένος από τον ίδιο του τον εαυτό ακόμα, σωριάστηκε στο πάτωμα, ανίκανος να κάνει ένα βήμα. Άρχισε να κλαίει, να κλαίει με ένα παράπονο βαθύ, ένα παράπονο για τη μοναξιά του. Καταλάβαινε ότι όλα γύρω του ήταν ψεύτικα γιατί δεν υπήρχε ένα όνομα να επικαλεστεί για βοήθεια. Δεν κατανοούσε όμως το γιατί. Δεν κατανοούσε ότι ο ίδιος είχε ρίξει τον εαυτό του σε μια Κόλαση μοναξιάς και ότι αυτή ήταν μια μικρή γεύση της τιμωρίας του. Ο εαυτός του τον τιμωρεί, κανείς άλλος, ο εαυτός του στον οποίο στέρησε τα αυτονόητα. Στέρησε την αγάπη. Στέρησε τη ζωή.

Με ψεύτικα φτερά δεν μπορείς να πετάξεις - σκέφτηκε λίγο πριν λιποθυμήσει σχεδόν παγωμένος στο χαλί. Λίγο πριν λιποθυμήσει σχεδόν παγωμένος στην κόλαση που ο ίδιος έκλεισε τον εαυτό του.

40 σχόλια:

  1. έχεις αποφασίσει να δοκιμάσεις τις δυνάμεις σου στη μυθοπλασία; καλά κάνεις!! πολύ ωραίο κείμενο!! κ είχα κ τα ίδια συναισθήματα και σκέψεις με εκείνα που είχα όταν διάβαζα το πορτραίτο του ντόριαν γκρέυ!
    θα επαναλάβω αυτό που έγραψα και στο προηγούμενο κείμενο: χαραμίζεσαι..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με κολακεύεις, είναι κάτι που βγήκε γρήγορα μέσα στην αϋπνία μου λόγω του συναχιού!

      ματς

      Διαγραφή
  2. Προτιμώ τον άγγελο,αν και πολλές φορές η μάσκα του δαίμονα μας βγάζει από πολλές δύσκολες καταστάσεις αλλά η μοναξιά του δεν αντέχετε..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ, όχι μόνο γιατί τον δούλευα στο μυαλό μου μήνες, αλλά γιατί έχει κάτι από μένα, αυτός ο δύστυχος μόνο το κρυολόγημα έχει κοινό (και τα υπέροχα πόδια)

      Διαγραφή
  3. μια χαρά (τα) γράφεις μπαμπά, άσε που έχει απίστευτα μεγάλη υπόσταση και στην πραγματικότητα αυτό το κείμενο - περαστικούλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λες βρε γιε μου; Ας όψεται το γαμημένο το συνάχι που με κράτησε άϋπνο και χάλια και μου βγήκαν τα δαιμονικά!

      Διαγραφή
  4. Απαπαπα, πουλάκι μου παραληρείς....

    Στο γιατρό άμεσα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ, τι να πρωτοκάνει και ο δόλιος ο γιατρός, τι να πρωτοδιορθώσει!

      Διαγραφή
  5. Πολύ ωραία γράφεις!! Αυτό το κείμενο σου είναι τόσο, μα τόσο αληθινό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ ευχαριστώ αγαπημένη μου, βγήκε εύκολα οπότε θα χει αλήθεια...

      Διαγραφή
  6. αφού το κατάλαβε, εστω κι αργά...
    την καλημέρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μπα... μην τρέφεις ελπίδες ελπίδες, κατάλαβε το τι όχι το γιατί, γι αυτό θα ψήνεται αιώνια στα σκοτεινά καζάνια...

      Διαγραφή
  7. Πριν δυο βδομάδες γνώρισα έναν "τέτοιο" κι επειδή η βουδιστική μου παιδεία, δεν μου επιτρέπει να τον σκέφτομαι στα πατώματα να σφαδάζει, ομολογώ ότι χαμογελασα χαιρέκακα διαβάζοντας σε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαχαχα, μην με βάζεις σε πειρασμό γιατί θα του στείλω και τίποτα άλλο!

      Διαγραφή
  8. Υπάρχουν κείμενα που γεμίζουν την ψυχή.
    Τέτοιο είναι και το δικό σου.
    Και γι αυτόν τι καλύτερο από μια αρρώστια που τον άφησε να κάνει την αξιολόγηση της ζωής του;
    Απ' αυτήν την αξιολόγηση ίσως ξυπνήσουν κι άλλοι.
    Μπράβο το ευχαριστήθηκα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ ευχαριστώ πολύ γλυκιά μου, με κάνεις κι αισθάνομαι υπερήφανος! Πραγματικά!

      Διαγραφή
  9. Εντάξει, δεν πειράζει. Θα του περάσει η γρίπη, θα συνέλθει, θα ξεχάσει και θα κάνει χειρότερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Αγαπημένε, χαραμίζεσαι πραγματικά! Υπέροχο κείμενο.
    Φιλί γλυκό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ ευχαριστώ καρδούλα μου, τώρα που είμαι επισήμως άνεργος, να το δω για εναλλακτική καριέρα!

      Φιλί γλυκό!

      Διαγραφή
  11. Αυτές οι απότομες κρίσεις αυτογνωσίας από τέτοια άτομα κρατάνε όσο και η γρίππη όπως λέει από πάνω και η Αθηνά..2-3 μέρες...βαριά!!
    Μόνο όταν χρειάζονται τον άλλο τον σκέφτονται και όχι γιατί άλλαξαν χαρακτήρα, αλλά γιατί δεν υπάρχει ένα χέρι να τους σηκώνει όταν το χρειάζονται..κι αν τους το δώσεις (αν μπορέσεις) με την πρώτη ευκαιρία το ξαναδαγκώνουν...

    Γράφεις υπέροχα όμως κι ελπίζω η κρίση γραψίματος που έπιασε εσένα να συνεχιστεί...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακριβώς έτσι, μόλις συνέλθει ο ήρωάς μας θα γίνει χειρότερος για να ισορροπήσει

      έχω κανά δυο ακόμα κατά νου, λέω να το κάνω τετραλογία, κουαρτέτο βρε αδερφέ, έτσι για να μη νομίζετε ότι είμαι απλά ένα ωραίο τεκνό!

      Διαγραφή
  12. Περίμενα στο τέλος να βγάλει κέρατα και ουρά όπως ο άγγελος έβγαλε φτερά.
    Μου το χάλασες!

    υ.γ.Πολύ καλό κείμενο και ξανασκέψου την έκδοση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να σου πω, ήθελα να του βγάλω δαιμονικές φτερούγες αλλά δεν του άξιζε, τον άφησα να σέρνεται σα φίδι, ακριβώς όπως τ αφεντικό του!

      υγ. Σ ευχαριστω!

      Διαγραφή
  13. Πολύ ωραίο το κείμενο αγαπημένε μου...αλλά...
    Δεν είσαι εσύ.
    Δε μου μιλάς.
    Δε γκρινιάζεις!
    Δε με λες φιλενάδα....
    Που είναι ο φίλος μου;
    Τι τον έκανες;
    Τον θέλω πίσω!!!!

    Σε φιλώ πολύ:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγάπη μου γλυκιά, και αυτός είμαι εγώ, πολυδιάστατος σαν αίθουσα με καθρέφτες, αναλόγως τι θα κατεβάσει η κούτρα!!!

      Σε φιλώ γλυκά!

      Διαγραφή
  14. Μερικές φορές με κάνεις και ξεχνιέμαι λες και διαβάζω ένα καλό βιβλίο...
    Πλάκα, πλάκα ίσως μα ελατώσσω το νετ και να διαβάσω κανένα αυτές τις μέρες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με κοπλιμεντάρεις εξαίσια και σ ευχαριστώ απ τα βάθη της καρδιάς μου!

      Το Αριστερό Χέρι του Σκότους της Ursula LeGain το χεις διαβάσει; Αν σου αρέσει η επιστημονική φαντασία αλλά χωρίς πολλά λέιζερ και μάχες πιστεύω θα σου αρέσει!

      Διαγραφή
  15. Αγαπουλα, δε με συμπαθεις ετσι; Βρε μεγαλωσε λιγο τα γραμματα. Θα τυφλωθούμε.
    Οσο για την ιστορια, εχω γνωρισει κι εγω ατομο τετοιο...ισως να υπηρξα κι εγω καποτε...αλλά οι ανθρωποι αλλάζουν, μεγαλωνουν ωριμάζουν και επαναπροσδιορίζουν τα πάντα γύρω τους μετά από ένα μεγάλο μπαμ που τους συμβαίνει.

    Μην το πεθάνεις τον τύπο...ισως να ειναι η ευκαιρια του για λύτρωση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν και νομίζω πως δεν πεθαίνει κανεις από συναχι και πυρετο....

      Διαγραφή
    2. Αλλά τωρα που το ξανασκεφτομαι....αν ο πυρετος δεν υποχωρησει, σε στελνει στον αλλο κοσμο!!!!

      Διαγραφή
    3. Τεσπα, να συμπληρώσεις πως χτυπησε το κουδούνι. Πως τον ξύπνησε από τον θάνατο μια φιλική επίσκεψη...

      Καταλαβαινεις ε; Να τον επαναφερεις στην πραγματικοτητα!!!

      Διαγραφή
    4. Μην τον πεθανεις λεμε.....ασε τους διαβολους και τριβολους να κανουν παρτυ και σωστον...ΑΥΤΌ ΕΙΝΑΙ ΤΟ σωστον.

      Διαγραφή
    5. Το παράκανα ε; Οκ.

      .-

      Διαγραφή
    6. χαχαχαχαχαχα
      θεά, το γάμησες το σοβαρό μου, πάμε για γκρίνιες αύριο!!!

      Τα γράμματα μεγαλώνουν εύκολα αν κάνεις ctrl = και με ctrl - ξαναμικράινουν!

      Δεν πέθανε το τέρας, δεν πεθαίνουν τόσο εύκολα!

      Διαγραφή
    7. φίλε tremens,κοίτα μη σε παρασύρουν οι σειρήνες της coulas...το κουδούνι είναι χαλασμένο....
      στείλε στη κόλαση τον αρρωστιάρη,το νάρκισσο,τον εγωιστή,τον εκμεταλλευτή,τον αγοραίο,το ψεύτη.
      είναι φανταστικό και ξέρω πως είναι και πραγματικό!!
      να έχεις ένα όμορφο βράδυ>>Κώστας


      Διαγραφή
    8. Μπα, θα γίνει καλά και θα συνεχίσει να νομίζει ότι είναι επιτυχημένος, όντας δυστυχής και κενός... Κάποια στιγμή που θα κρεμάσει η μούρη του θα καταλάβει ότι η μόνη του κληρονομιά είναι το τίποτα και θα περιφέρει άσκοπα το άθλιο σαρκίο του. Ξέρεις ε; Γερνώντας η κακία φαίνεται, φέρνοντας μια τρομερή ασχήμια ακόμα και στα πιο όμορφα πρόσωπα! Άστον να ταλαιπωρηθεί γιατί έχω και τα νεύρα μου απόψε!

      Διαγραφή
  16. φιλε μου κατα την ταπεινη μου γνωμη ειναι να αρχισεις να σκεφτεσαι σοβαρα να γραψειςκανα βιβλιο,γιατι αυτο που μολις διαβασα ηταν πολυ ομορφο ειλικρινα!
    καλο βραδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τώρα που θα έχω πολύ χρόνο ίσως το προσπαθήσω, δεν ξέρεις ποτέ! Χαίρομαι που σου άρεσε φίλε μου, σ ευχαριστώ

      Διαγραφή