Τα γραμματάκια μεγαλώνουν με ctrl= για τους Pcάδες, και με cmd= για τους Macάδες!
Ευχαριστώ!

Δευτέρα 14 Μαΐου 2018

Eurovision Semifinals 2



Το κείμενο πρωτοδημοσιεύτηκε στο boemradio.com

Κι επειδή το πολυπληθές κοινό που διαβάζει τις κριτικές μου, που αποτελείται από 4-5 άτομα, αδημονεί, πάμε τσάκα τσάκα να κρίνουμε το 2οημιτελικό αφού πρώτα σε ενημερώσω ότι οι παρουσιάστριες ήταν πάλι κακοντυμένες αλλά οι σχολιαστές μας κάπως σα να λύθηκαν και ήταν καλύτεροι.

1.    Νορβηγία: That’s how you write a song – Alexander Reebak
Ο γνωστός σε όλους Αλέξανδρος ο Λευκορώσος εκ Νορβηγίας που το 2009 κέρδισε με το Fairytale, αυτός που δημιούργησε ένταση, πάθη, αγάπες και μίση με το βιολί του, επιστρέφει σε ένα καθόλου κακό funkyχαρούμενο κομμάτι, υπάρχουν τσαχπινιές ηλεκτρονικές επί σκηνής, αρπάει πάλι το βιολί και δίνει πόνο, χορευτές ολούθε και το κέφι ρέει άφθονο και ναι, περνάει.

2.    Ρουμανία: Goodbye – Humans
Μάσκες, φουστάνι μοβ σε ωραία γυναίκα με ποδάρα, κορμάρα και φωνάρα σε κομμάτι που ξεκινά αργά και δυναμώνει και ροκάρει και μια χαρά είναι, ωραιότατο (μη φανταστείς κι εσύ ρηξικέλευθο) τραγουδά, χαίρεται με το γκρουπάκι της και περνάμε ωραία αλλά την πατάει και δεν…

3.    Σερβία: Nova deca – Balcanica
Οι Balcanica είναι ένα πολυπληθές έθνικ συγκρότημα που δεν χωρά όλο στη σκηνή κι έτσι απ τους 11 βγαίνουν οι 6, 3 κοπέλες, 2 διακοσμητικές και μια φωνάρα και μετά ένα ντερέκι με περιέργως γλυκιά φωνή και ακατανόμαστα ρούχα, κάνουν πολυφωνίες, κάπου μπερδευόμαστε, είναι κι ένας θείος έξω αριστερά όπως βλέπεις την οθόνη με φλάουτο να δίνει χρώμα, ίσως έχει ενδιαφέρον, δεν ξέρω με έχει κουράσει ταυτοχρόνως, επιτέλους τελειώνει και φευ, περνάει… (πρέπει να είχε και τύμπανα αλλά δεν παίρνω όρκο)

4.    San Marino: Who we are – Jessica/Jennifer
Κι επειδή η Valentina που ερχόταν κάθε χρόνο μιας και το κρατίδιο δεν έχει άλλους τραγουδιστές, ήταν σε παγκόσμια περιοδεία στον Άρη, το San Marino κάνει διεθνή διαγωνισμό και κερδίζουν 2 κορτσόπα από άλλες χώρες εξωτικές, η μια κατακκόκινη σε μαλλί, νύχι, φουστάνι, κραγιόν και παπούτσι η οποία τραγουδά ωραία, και η άλλη πιο νταρντάνα χιπχοπάρει και κάνει ντανιές και κάτι ρομποτάκια μικρά επίσης δίνουν το κατιτί  στο σκηνικό – δεν είναι κακό αλλά δεν σε τρελαίνει, έχει λίγο φασαρία, κάνουν και καρδούλα, της φεύγει της κόκκινης μια κορώνα  και ξύνει το τύμπανο του ώτου και δυστυχώς επτωχεύσαμε. Του χρόνου Valentina δαγκωτό.

5.    Δανία: Higher Ground – Rasmussen
Rasmussen που λες είναι ένας Βίκινγκ διαλεχτός και μαζί με άλλους Βίκινγκς διαλεχτούς, έχοντας εμπνευστεί από έναν παλιό μύθο των Βίκινγκς που δεν αφορά κανέναν μας, τραγουδούν επικά και Βικινγκά επί σκηνής, αντιγράφοντας τη στρατιωτική βαρβατίλα του Ρακιντζή SAGAPO, έχουμε και σημαίες, έχουμε και λάβαρα, άλλα ντ άλλα τα μεγάλα της Παρασκευής το γάλα, επικά πάντα και με στιλ, μετά πιάνει να χιονίζει για κάποιο λόγο και μετά κάνουν α και ου και μετά… περνάει. 

6.    Ρωσία:I won’t break – Yulia
Yulia είναι μια γλυκιά ύπαρξη καθηλωμένη σε καροτσάκι από μικρό κορίτσι. Παρόλα αυτά έχει το σθένος να τραγουδήσει με παγκόσμιο κοινό. Η φωνή της είναι όμορφη σαν τα όμορφα μάτια της, το τραγούδι είναι γλυκύτατο, τα σκηνικά φροντισμένα, οι χορευτές υπέροχοι και γενικά μια γλύκα. Το γιατί δεν πέρασε με ξεπερνά.

7.    Μολδαβία: My lucky day – DoReDos
 Φωκάς στη σκηνοθεσία, έξυπνη ευτυχώς αυτή τη φορά, κι ένα δροσερό τρίο εξιστορεί μια κωμωδία παρεξηγήσεων επί σκηνής, έχει ρυθμό, έχει δροσιά, έχει χρώμα, έχει χορό, έχει θεατρικότητα και γενικά περνάμε όμορφα εμείς και αυτοί περνούν στον τελικό.

8.    Ολλανδία: Outlaw in’ em – Waylon
Ο country Waylon που πριν μερικά χρόνια είχε έρθει 2οςκαι γλυκάθηκε, φόρεσε το λεοπά το παλτό κι έφερε και 4-5 φίλους και ανεβήκανε στη σκηνή να τραγουδήσουν ένα countryτραγούδι μόνο και μόνο για να ενοχληθώ. Δεν έχω κάτι να κρίνω, έπαιζα Candy Crush Saga την ώρα του τραγουδιού, μόνο ότι πέρασε είδα, οπότε στείλτε μου ζωές να χω να παίζω στον τελικό την ώρα που θα περφομάρει.

9.    Αυστραλία – We got love – Jessica
Η γλυκιά Jessica εξ Αυστραλίας είναι ένα ζουμερό χαριτωμένο κορίτσι με Έλληνα γκόμενο και ξέρει να φτιάχνει μουσακά. Επίσης έχει κερδίσει σε 1560 διαγωνισμούς, αποτελεί μια φωτεινή παρένθεση στη μουσική της χώρας, έχει συνεργαστεί με μεγάλους καλλιτέχνες και γενικώς είναι, λέει, αστέρι.
Επειδή όμως όπου ακούς πολλά κεράσια κράτα και μικρό καλάθι, στη σκηνή βγαίνει ένα κάπως ασουλούπωτο κορίτσι με ένα στραφταλιζέ φόρεμα που τονίζει ακριβώς ότι δεν πρέπει να τονίσει, κοντό με ουρά, η οποία ενώ δεν είναι άφωνη δεν τα καλολέει κιόλας, η κίνησή της – και το μαλλί της είναι αλλού ντ αλλού και αλαχού, κάνει και κόλπα με το κοινό τύπου δικό σας σα να είναι στα μπουζούκια, το τραγούδι χορευτικά αδιάφορο και γενικώς ένα δράμα.
Επειδή όμως ήρθε απ’ του διαόλου τη μάνα, τη λυπόμαστε και περνάει…

10.  Γεωργία: For you – Ethno Jazz band Iriaa
Και αυτοί μας βγήκαν μπόλικοι και δεν χωρούσαν επί σκηνής οπότε όσοι χωρέσαν μπήκανε, οι άλλοι πασατέμπο, ξεκινούν να άδουν ένα επικό μοιρολόι, και δεν κυλάει το ρολόι, το οποίο γίνεται πολυφωνικό αλλά δεν σώζεται, πνίγω από ευγένεια ένα χασμουρητό, γυρνάει σε νανούρισμα ίσως, ύπνε που παίρνεις τα παιδιά έλα πάρε και αυτά πίσω στη Γεωργία, στο καλό και μη με πάρετε τηλέφωνο, θα πάρω εγώ όταν θα είμαι έτοιμος.

11. Πολωνία: Light me up – Grommi
Grommi είναι ένας διάσημος dj που έχει συνεργαστεί με μεγάλα ονόματα και σκίζει στα ραδιόφωνα και όλα τα σχετικά (το καλάθι που λέγαμε πριν) και παίρνει έναν παγκοσμίως άγνωστο Σουηδό αοιδό χωρίς φωνή, χωρίς ομορφιά και χωρίς τίποτα και τον μεταμορφώνει σε ένα Σουηδό αοιδό χωρίς φωνή, χωρίς ομορφιά αλλά με καπέλο και χαίρονται αφάνταστα επί σκηνής, ο dj κάνει χαρές και μότες, τα φωνητικά προσπαθούν αλλά τι να πρωτοκάνουν, ο τραγουδιστής παραμένει εξαιρετικά άφωνος και γενικώς μια απελπισία, μια αμηχανία, μια αηδία. Α, ευτυχώς δεν πέρασε, γιατί για όλα τους έχω ικανούς τους ευρωπαίους που έχουν περάσει διαφωτισμό.

12. Μάλτα: Taboo – Christabelle
Η γλυκιά Christabelle έχει ή είχε ψυχολογικά προβλήματα και αποφασίζει να το μοιραστεί μαζί μας. Έτσι λοιπόν κουβαλάει τον προσωπικό της σταυρό και κυριολεκτικά και μεταφορικά και προσπαθεί επί σκηνής να σπάσει τα ταμπού και παίζουν κάτι βίντεο στο σταυρό ένθεν και κακείθεν και μετά βγαίνει μια τρελή απ το σταυρό και κάτι κάνουν εκεί πέρα αλλά αδυνατώ να παρακολουθήσω, τέλειωνε χρυσή μου να πάω τουαλέτα που με τάραξες, τέλειωσε γενικώς, πολλά φιλιά στην όμορφη Μάλτα, και του χρόνου με ψυχική υγεία!

13. Ουγγαρία: Vislat nyar – AVS
Τα ύστερα του κόσμου φέτο κι ένα hardrock γκρουπάκι αρχίζει και ξεσαλώνει επί σκηνής, και τσιρίζει και γκαρίζει και τα νεύρα μου γυρίζει και χοροπηδάει ξυπόλητο – δεν έχω τη δυνατότητα να σχολιάσω παρά μόνον ότι πέρασε.

14. Λετονία: Funny Girl – Laoura Rissoto
Laoura Rissoto δεν είναι φαγητό, είναι ένα όμορφο κορίτσι ενδεδυμένο και αυτό στα κατακόκκινα με καταπληκτικό κραγιόν που τραγουδά ένα ιδιαίτερο και όμορφο τραγούδι, λίγο καμπαρέ, λίγο burlesqueκαι πολύ ωραίο που δυστυχώς, δυστυχώς, δυστυχώς δεν τα καταφέρνει να περάσει στον τελικό. Κρίμα.

15.  Σουηδία: Dance you off – Benjamin Ingrosso
Η φίλη και αδερφή Σουηδία στέλνει έναν Justin Timperlake φασόν σε ένα ευχάριστο χορευτικό funkκομματάκι που όμως δεν έχει να προσθέσει κάτι στα αμφοτέρως πολύπαθα ώτα και μάτια μας. Λίγο υποτονικό, λίγο απ τα ίδια, περνάει όμως, δε βαριέσαι, δεν μας ταλαιπώρησε τουλάχιστον.

16. Μαυροβούνιο: Inje – Vanja Radovanovic
Πρώτη αντίδραση, πάλι κλάψα και μοιρολόι. Δεύτερη αντίδραση , τι φοράει ο δύσμοιρος και είναι και κακομούτσουνος και δεν βοηθά το ανσάμπλ το παγιετέ στο γαλάζιο των ματιών σου και απ΄τ’ ουρανού τις άκρες, το ασύμμετρο – το αδιανόητο. Φρίκη η σκηνική παρουσία, μια απ τα ίδια το άσμα, ωραία τα φωνητικά αλλά δεν μας θέλγει ο φίλος – τι φίλος, αδερφός Vanjaκαι πάει πίσω να επιστρέψει το ανσάμπλ στο βεστιάριο της κυρά Μαρούσκας της ατάσθαλης.

17. Σλοβενία: Hvala, ne – Lea Sirl
Lea είναι νέα, είναι ωραία και το χει. Το τραγούδι γρήγορο, ρυθμικό - χωρίς ιδιαίτερη μελωδία – το λες και χιπ χοπ αλλά μ αρέσει. Ωραίο χορευτικό, κάνει κάποια στιγμή ότι χαλάει η μουσική αλλά είναι κόλπο, πιάνει το κόλπο και ναι, περνά!

18. Ουκρανία: Under the ladder – Melovin
Η Ουκρανία – αν εξαιρέσεις τη Ρουσλάνα τη νταρτνάνα – στέλνει συνήθως ωραία και ξεχωριστά τραγούδια. Φέτος είπε να το αλλάξει αυτό και στέλνει έναν τυπάκο με μάτι τρομαχτικό, εγκλωβισμένο αρχικά σε ένα πιάνο και μετά απεγκλωβίζεται και κατεβαίνει απ το πιάνο που έχει σκάλα και μετά ξανανεβαίνει τη σκάλα και παίζει στο πιάνο και μετά παίρνει η σκάλα φωτιά και εκεί που λες το χάσαμε το παλικάρι δεν συνεχίζει η φωτιά μέχρις απάνου να ησυχάσουμε και μετά περνάει.
Α για το τραγούδι μη με ρωτάς, τόσο αδιάφορο που δεν συγκράτησα νότα! 

Κυριακή 13 Μαΐου 2018

Eurovision Semifinals 1



Το κείμενο πρωτοδημοσιεύτηκε στο boemradio.com

Που λες, χτες έλαβε χώρα και ο πρώτος ημιτελικός της ετήσιας αμαρτίας μας, της γλυκιάς
Eurovision που όλοι μας λατρεύουμε να τη μισούμε ή μισούμε που τη λατρεύουμε. Όπως
και να έχει, στης Λισσαβώνας τα στενά θα σε γυρίσω να δεις ομορφιές και να ακούσεις
άσματα. Καλά; Κακά; Μέτρια; Όλα τα χει ο μπαξές…
Τι κλιπάκι έναρξης λοιπόν ήτο ωραιότατο, δείχνει ομορφιές πορτογαλέζικες και
μεταφερόμεθα στο στάδιο, ωραιότατο και αυτό όπου 4 δροσερές παρουσιάστριες
ενδεδυμένες διαφορετικά και κιτσάτα μας υποδέχονται και ο διαγωνισμός ξεκινά!

1. Αζερμπαϊτζάν: I cross my heart – Aisel
Η χώρα τούτη γνωστή για τις συνήθως αδιάφορες υπερπαραγωγές της, προσλαμβάνει
Κοντόπουλο, Φωκά και Aisel για να ξεπεράσει τον εαυτό της και να αποδείξει ότι το
αδιάφορο έχει βαθμίδες και μόλις πέσαμε μερικές πιο κάτω απ τα πέρσι.
Ενδεδυμένη με λευκό νυχτικό, η συμπαθής μα άφωνη αοιδός, άδει κάτι που δεν σου μένει
ούτε αν στο κολλήσουνε με LOGO στιγμής (θυμίζω ότι η LOGO στιγμής κρατά 2 τόνους ανά
σταγόνα) φορά καλσόν στο ένα πόδι ένεκα της κρίσης που μαστίζει την Υδρόγειο και τρέχει
σε κάτι παγόβουνα με λεντάκια και κάνει πόζες. Μετά από λίγο βγαίνει νεαρός με λευκή
πυζάμα να τη συνοδεύσει και κάνουν μαζί πόζες, τα λεντάκια ανάβουν, βγαίνουν και άλλοι
3 χωρίς λόγο και αιτία και ευτυχώς κάπου εκεί τελειώνει και δεν περνάει, οπότε το δράμα
μας κράτησε 3 λεπτά – ακριβώς.

2. Ισλανδία.: Our Choice – Arie Olafsson
Υπότροφος σε Ακαδημία του Λονδίνου, ο 19χρονος Arie βγαίνει με λευκό κοστούμι και
κόκκινες λεπτομέρειες να τραγουδήσει μπαλαντίτσα με ανθρωπιστικό μήνυμα, έχει λίγο
βαριά αγγλικά, ωραία φωνή, λιγουλάκι βαριέμαι αλλά δεν είναι κακό, τα παίρνει στο
κρανίο και πετά κάτω το stand του μικροφώνου, βγάζει κορώνα και στο τέλος έρχονται και
τα φωνητικά και αγκαλιάζονται όλοι μαζί αλλά δεν συγκινεί και κόβεται.

3. Αλβανία: Mall – Eugent Bushepa
O Eugent είναι νέος, ωραίος με ωραία δυνατή φωνή, εξαιρετικά κακοντυμένος αλλά με ένα
τραγούδι στη γλώσσα της χώρας του που είναι αρκετά καλό και δυνατό και προκρίνεται!

4. Βέλγιο: A matter of time – Sennek
Ωπ, επιτέλους τραγουδάρα. Ξεκινά με ενδιαφέρουσα μελωδία και ωραία φωνή και
παρουσία, συνεχίζει έτσι, δεν βαριέσαι δευτερόλεπτο και θες να το ξανακούσεις, συνθέτης
από τους Hooverphonic βλέπεις, στο φόρεμα έχω μια ένσταση αλλά δεν έχει και καμία
σημασία, είναι το καλύτερο όλων – και τι; Κόβεται; Της θειάς τους το μπουγαδοκόφινο.

5. Τσεχία: Lie to me – Nikolas Uzef
Μαθητούδι και καλά τσέχικο, ενδεδυμένο με σάκα, τιράντες, ψαράδικο και παπιγιόν,
τραγουδά ένα ευχάριστα ρυθμικό τραγουδάκι βγαλμένο απ τα 90ς, βγαίνουν και άλλοι 2
συμμαθητές και χορεύουν breakdance, καλούλι είναι, ευχάριστο, αλλά μη φανταστείς ότι
θες να το ξανακούσεις, παρόλα αυτά περνάει και το μαθητούδι θα αποφοιτήσει.

6. Λιθουανία: When we’ re old – Yeva
Ρομαντισμός με όμορφη νεαρά με λίγο περίεργη φωνή, στις χαμηλές λίγο το χάνει, στα
ανεβάσματα μια χαρά, αρκετά εφέ στη φωνή με echo και τα τοιαύτα, ενδεδυμένη με
νυχτικιά σομόν, ψάχνει λίγο στο θυμικό, κάπου τα καταφέρνει, κάπου όχι, τραγουδά την
αιώνια αγάπη – εξ ου και ο τίτλος και στο τέλος βγαίνει και ο σύζυγος και την πιάνει
τρυφέρα απ το χέρι και συγκινεί και περνά!

7. Ισραήλ: Toy – Netta
Η Netta απ το Ισραήλ έρχεται ως φαβορί, είναι ακομπλεξάριστη κι επειχειρεί να σοκάρει με
μια κιτς αισθητική κι ένα τραγούδι που μπορεί να σε φέρει στα όριά σου. Θυμίζει λίγο την
αισθητική της υπέροχης Verka κι έχει δυνατό μήνυμα. Είναι αυτή που είναι - και είναι
τέλεια και σ όποιον αρέσει - και δε διαφωνώ καθόλου. Δυνατό, ρυθμικό μα ενοχλητικό,
ίσως σκίσει, ίσως πατώσει – δεν υπάρχει εναλλακτική. Περνά φυσικά με ένα κοινό να
παραληρεί από κάτω.

8. Λευκορωσία: Forever – Aleksseev
Η Λευκορωσία μας έχει επίσης συνηθίσει σε αδιάφορες μπαλάντες υπερφορτωμένες με
σκηνικά κι ενδύματα μιας άλλης αισθητικής που δεν περνούν στον ημιτελικό – και αυτή τη
συνταγή ακολουθεί και φέτος. Νεαρός μιμόμενος τον Dyma τον Bilan εκ Ρωσίας με
ακρυλική μασέλα, άδει ερωτική μπαλάντα με κακά – πολύ κακά όμως – αγγλικά,
ενδεδυμένος με υποκάμισο λευκό που κάτι του κρέμεται και πανταλόνι πέτσινο, κρατά ένα
ρόδο κόκκινο, το ρόδο κάνει ταξίδι και καταλήγει σε ροδοκοκκινοφορεμένη χορεύτρια -
τοξοβόλο που του το καρφώνει με τρόπο μαγικό στην παλάμη, μετά, εκεί που πλήττω
αφάνταστα, γίνεται στην οθόνη μια έκρηξις ροδοπετάλων και σα να μην πιάσαμε το νόημα
– στο φινάλε – γυρνά πλάτη και βγαίνουν απ’ την πλάτη ρόδα του Μαγιού – που είναι και
της εποχής και είναι λίγο γκραν γκινιόλ το θέαμα – σα να βλέπουμε πλάνα από χειρουργείο
αλλά δε βαριέσαι, τον στείλαμε πίσω στο ροδόκηπο να θειαφίσει μην πιάσουνε μελίγκρα.

9. Εσθονία: La forza – Elina
H Elina μας είναι υψίφωνος με φωνάρα κι ένα φουστάνι αριστούργημα που πιάνει
όοοοοολη τη σκηνή και κάνει ντανιές με χρώματα και φώτα και κοστίζει 65.000€, τραγουδά
άριες στα ιταλιάνικα και μας αρέσουν τα ιταλιάνικα, μας αρέσει η Elina μας αρέσει και το
φουστάνι και δεν πήγαν χαμένα τα λεφτά, περνά και μετά το βγάζει (το φουστάνι) γιατί
που να κινηθεί η έρμη στα green rooms με το αντίσκηνο.

10. Βουλγαρία: Bones – Equinox
5μελές γκρουπάκι με έντονη διαφορετικότητα, 4άντρες κι ένα κορτσόπο που είναι το alter
ego το φασόν της Gwen της Stefani, τραγουδούν ένα ενδιαφέρον κομμάτι, κάνουν και
λαρυγγισμούς, κάτι ίσως λείπει, κάτι δεν έχει πάει καλά, αλλά τα καταφέρνει και περνά.
Πολύ κακοντυμένοι σύσσωμοι, όλοι.

(έλα άλλα 9 μείνανε)

11. FYROM: Lost & Found – IQ
Οι IQ είναι ένα ντουέτο που αποτελείται από μία Πρώην Γιουκοσλάβα Δημοκράτισσα
Μακεδόνισσα κι έναν Πρώην Γιουκοσλάβο Δημοκράτη Μακεδόνα (όχι τον Κώστα
Μακεδόνα – μην μπερδεύεσαι) που τραγουδούν (αυτή τραγουδά, αυτός κάνει ότι παίζει
κιθάρα) φορώντας ό,τι βρήκαν μπροστά τους, ένα άσμα που αλλάζει ρυθμό κάθε 3
δευτερόλεπτα και λίγο μας μπερδεύει αλλά δεν βαριόμαστε. Έχει ρυθμό και μπόλικο
reggae, έχει φουξ φουστάνι (εκείνο που την κάνει) που φεύγει επί σκηνής και γίνεται
σορτσάκι μάλλινο με τιράντες και δεν θυμάμαι τι από πάνω, έχει χορευτικά, ό άλλος κάνει
ότι παίζει κιθάρα, αλλάζει ρούχο και ρυθμό και δεν προκρίνεται, στο καλό και του χρόνου
με υγεία.

12. Κροατία: Crazy – Franka
H Franka είναι μια γυναικάρα με φωνάρα και κορμάρα, ενδεδυμένη στη μαύρη τη
νταντέλα την καλή, την ακριβή, την κιπούρ, τραγουδά άσμα δυναμικά ερωτικό και μια χαρά
μα δεν περνά κυρά Μαρία, δεν περνά, δεν περνά…

13. Αυστρία: Nobody but you – Cezar
O Cezar είναι ένας όμορφος μιγάς, με όμορφη φωνή και ήτανε λέει κοινωνικός λειτουργός
αλλά έγινε τραγουδιστής – μοντέλο, τραγουδά όμορφο ερωτικό τραγούδι, είναι πάνω σε
ένα βάθρο με φώτα, φορά πυτζαμάκι jumpers με λεπτομέρεια από δερματίνη, κινείται
όμορφα και προκρίνεται!

14. Ελλάδα: Όνειρό μου – Γιάννα Τερζή
Το τραγούδι, λέει, είναι άκρως συμβολικό και συμβολίζει τη μάνα πατρίδα (Ελλάδα) που
συνομιλεί με τα παιδιά της (εμάς) αλλά πρέπει κάποιος να στο πει γιατί χωρίς την εξήγηση
δεν το παίρνεις χαμπάρι. Έτσι, η Γιάννα η Τερζή, βγαίνει στη σκηνή μόνη, ως καρυάτιδα με
λευκό φουστάνι και μανίκι μπόλικο, τραγουδά ένα ρυθμό που θα ήθελε να είναι
παραδοσιακός αλλά δεν είναι, θα ήθελε να είναι ξεχωριστός αλλά δεν είναι, χρειάζεται
απεγνωσμένα μια φωνή με γυρίσματα δημοτικά τα οποία η Γιάννα μας δεν τα χει, κάνει
συμβολισμό ατυχή με μπλε βαμμένο χέρι τον οποίο δεν καταλαβαίνει κανείς και κουνά
περα δώθε τα χέρια και κάνει ντανιές και μότες να ανεμίσει το μανίκι άνευ λόγου και
γενικώς – άστα. Βγαίνουν και καπνοί άσκοπα επί σκηνής και μην το συζητάς. Στο
χρονοντούλαπο της ιστορίας και δεν σοκάρεται κανείς. (και λίγα είπα).

15. Φινλανδία: Monster – Saara
Η Saara χωρίς τη Maara διαθέτει κουπ Μοϊκάνα και στρουμφοφωνή, δεμένη στον τροχό
του μαρτυρίου (μας), άδει ρυθμικά αδιάφορο άσμα βγαλμένο από άλλες εποχές και
γενικώς βαριέμαι και βγαίνουν τα φωνητικά ώς γκρίζοι μπάτσοι και πάνε πέρα δώθε και δε
λέει να τελειώσει – αλλά να τέλειωσε – όχι, δεν τέλειωσε, πέρασε (γαμώτη μου).

16. Αρμενία: Qami – Sevak
O Sevak σκίζει ξύλα στο κλιπάκι και μετά βγαίνει επί σκηνής με ωραία φωνή κι επιβλητική
παρουσία και ένδυμα μισό πουλόβερ μισό ριντό, και τραγουδά στα αρμένικα και είναι
ωραίο. Εύηχο, και όμορφο. Δυστυχώς τον φάγαν τα κυκλώματα και δεν τα καταφέρνει.

17. Ελβετία: Stones – ZIBBS
Οι ZIBBS είναι αδέρφια – περιέργως αμφότερα όμορφα για Ελβετά και τραγουδούν ένα
ροκάκι περιέργως όμορφο για τραγούδι που στέλνει η Ελβετία. Γιατί η Ελβετία έχει τυριά,
ρολόγια και σοκολάτες (και πολλά λεφτά) αλλά από τραγούδια στη Eurovision δεν σκίζει
γενικώς. Ανεβαίνει η μικρά μια γέφυρα, τα δίνει όλα ο νεαρός στα κρουστά αλλά δυστυχώς
– και το εννοώ – δεν τα καταφέρνει…

18. Ιρλανδία: Together – Ryan O’ κάτι
Νεαρός Ιρλανδός με κιθάρα – βαριέμαι – νεαρά Ιρλανδή στο πιάνο – βαριέμαι –
μπαλαντίτσα – σκυλοβαριέμαι – gay ζεύγος κάνει χορευτικά και μετά χιονίζει (η μητέρα
Ρωσία εδιαμαρτυρήθη εντόνως γι αυτό) και συνεχίζω να βαριέμαι, στις ψεύτικες στονάρει
λίγο αλλά τι να κάνεις, το τρικ έπιασε και πέρασε…

19. Κύπρος – Fuego – Ελένη Φουρέιρα
Το Λενιώ τα σπάει. Το τραγούδι δεν μου αρέσει αλλά αυτή η άτιμη τα σπάει. Χορεύει
εξαιρετικά, τραγουδά και λυγιέται υπέροχα, το χει έντονα και φυσικά σκίζει και περνά. Στα
αρνητικά το ρούχο και οι υπόλοιπες χορεύτριες που ήταν λίγες μπροστά της, αλλά αυτή τα
σπάει.

Last comment
Οι παρουσιασταί.
Χάλια.
Αυτό.