Πλήξις

"Έχω ωραία πλάτη ο πούστης, με την κοιλιά τι θα κάνω"

Ακριβώς αυτό είπα στον εαυτό μου πριν 2 λεπτά εκεί που περνούσα μπροστά από τον καθρέφτη τον ολόσωμο που είναι και παπουτσοθήκη - πράγμα εξαιρετικά πρακτικό φιλενάδα γιατί και τα παπούτσια βάζεις μέσα και κοιτάς και την πλάτη σου... Δεν το σκέφτηκα, το είπα φωναχτά και μόλις το άκουσα έβαλα τα γέλια. Υπάρχουν όμως λόγοι σοβαροί φιλενάδα για όλην αυτήν την κατάντια!

Πρώτον είμαι δυστυχώς μόνος αυτό το ΣΚ και θα είμαι κλεισμένος στο σπίτι για τους εξής λόγους
α. Δεν έχω φράγκο
β. Έχει τρελή ζέστη
γ. Δεν έχω φράγκο
δ. Βαριέμαι και να κουνηθώ, αφού να φανταστείς από τη βαρεμάρα που έχω, μετά από 9 (ναι, 9) ώρες ύπνου που ξύπνησα φυσικά πιασμένος, δεν έχω κάνει τίποτα. Μόνο καπνίζω και πίνω καφέ, τον οποίο και τέλειωσα πριν λίγο και βαριέμαι να σκεφτώ τι άλλο θα μπορούσα να πιω που στεγνώνει ο στόμας μου απ τα τσιγάρα. Νερό; καλά....

Θα μου πεις, καλά εσύ δεν είχες κανονίσει αυτό το ΣΚ με την αγάπη σου να είστε μαζί αγκαλιά κάτω απ το A/C  και να παθαίνετε ψύξη αμφότεροι; Ναι, αλλά αλλάξανε τα πλάνα λόγω ανειλλημένων υποχρεώσεων κι απόμεινα μόνος εδώ να περιφέρομαι σαν την άδικη κατάρα και να βαριέμαι.

Εν τω μεταξύ, χτες είχα πάει επιτέλους στη μαμά την οποία έστησα την Τετάρτη για να πάω στη συναυλία και να με συγχίσει η μαντάμ (κάποιος σκουπίζει έξω - με τι είναι το θέμα γιατί ακούγεται στέρεο, πάω να δω και θα σου πω) (δεν πρόλαβα, έφυγε) και η γλυκιά μου για να με επιβραβεύσει είχε κάνει 50 φαγητά και μου έδωσε ένα κάρο ταπεράκια να έχω να τρώω μην πάθω καμιά αδενοπάθεια, αλλά εγώ σήμερα θέλω να φάω πίτσα και όχι μουσακά οπότε τα πράγματα είναι δύσκολα γιατί

α. κάνει τρελή ζέστη για να βγω έξω να πάω supermarket
β. Δεν έχω φράγκο

αλλά θέλω και τσιγάρα και παγωτό οπότε θα κάνω την καρδιά μου πέτρα και θα βγω αφού θα έχω αδειάσει απ τα ψιλά τον κουμπαρά-γουρουνάκι που ευτυχώς έριχνα και τίποτα εκεί μέσα για κάτι τέτοιες στιγμές. Ελπίζω να βγαίνουν καμιά 20ριά ευρώ να κάνω πάρτι, αν όχι δεν πειράζει, δεν θα πάρω παγωτό. (Κυρία Λαγκάρτ μου, για κείνο το ταληράκι που λέγαμε τι θα γίνει;).

Η βαρεμάρα δε είναι τέτοια που να φανταστείς είχα 2 κατσαρόλες άπλυτες 2 μέρες (είχα βάλει νεράκι μέσα αλλά δεν αποφάσιζα να τις πλύνω, λες και θα πλενα τους Κόπρους του Αυγεία - έτσι δεν το λέγανε; Βαριέμαι να το γκουγκλάρω) και τελικά σήμερα τις έβαλα στο πλυντήριο μπας και πλυθούν και δεν φυτρώσει τίποτα μέσα. Των πιάτων, όχι στων ρούχων γιατί στο στίψιμο θα είχαμε πρόβλημα (γκλάνγκα γκλούνγκα τα κατσαρολικά στον κάδο, θα σήκωνα στο πόδι όλη την πολυκατοικία - άσε που νομίζω πως μου τέλειωσε το μαλακτικό). Το σπίτι δε, μη σου πω σε τι κατάσταση είναι, αλλά δεν το βλέπω να κάνω κάτι γι αυτό, σήμερα τουλάχιστον αποκλείεται.

Χτες το βράδυ λοιπόν, πριν κοιμηθώ, είχα μεγαλόπνοα σχέδια για σήμερα, θα σηκωνόμουν νωρίς (μπααααα), θα έπινα καφέ (τσεκ) κα θα πηγαινα αρχικά γυμναστήριο με το ποδήλατο και θα γυρνούσα, έτσι να κάνω καμιά 50αριά χλμ να έχω να σου περηφανεύομαι. Μετά λοιπόν θα γυρνούσα, θα πεταγόμουν για κάτι δουλίτσες έξω αφού θα είχα αλλάξει τα ιδρωμένα και θα γυρνούσα να καθαρίσω το σπίτι!

Όπως αντιλαμβάνεσαι δεν πρόκειται να συμβεί τίποτε από όλα αυτά. Μόλις ξύπνησα και άνοιξα το παράθυρο και βγήκα έξω να δω θερμοκρασία, το ξανάκλεισα και αποσύρθηκα κάτω απ το κλιματιστικό. Ρε φιλενάδα, είπαμε, Ιούλης, αλλά το παράχεσε. Το παράχεσε η ζέστη. Και νά μασταν σε κανά νησάκι να σου πω μια χαρά. Επειδή όμως νησάκι φέτος μόνο στο χάρτη, νυσάφι. Ας πέσει 5-6 βαθμούς η θερμοκρασία γιατί δεν μπορώ. Είμαι και μεγάλος άνθρωπος, ευτυχώς που έχω κλιματιστικό και δεν τρέχω στα τοπικά ΚΑΠΗ να δροσίζομαι με ισπανική βεντάλια και να συζητάμε για τα χαμένα μας νιάτα με τις υποδέλοιπες γραίες!

Κι εσύ καημένη, αμ σου φέρανε να φυλάξεις το παιδί, αμ μου θελες να πας να φωνίσεις ψάρια με τέτοια ζέστη, μα είναι μέρες αυτές να βγαίνεις έξω για ψάρια; Μέχρι να τα φέρεις σπίτι έχουν χαλάσει. Εν τω μεταξύ τι είναι αυτό πάλι με τα παιδιά τα ξένα που επειδή έχουν δουλειές πρέπει να τα επωμίζεσαι εσύ; Να πάρουν τη Μαίρη την Πόππινς να το κρατήσει, δεν κατάλαβα δηλαδή, άλλος Χαβάη, άλλος πληρώνει; Άντε από κει, συγχίστηκα! (Καλά το ξέρω ότι σ' αρέσει αλλά εγώ ούτε για 5 λεπτά, σου χω πει με τα παιδιά έχω τη σχέση του πενταλέπτου, παραπάνω βγάζω φλύκταινες...). Λες να πάμε κανά θερινό το βράδυ; Θα δω πόσα θα βγάλει ο κουμπαράς και θα σε ενημερώσω!

Τελικά έχω ανακαλύψει ότι τα ελάχιστα weekends (ε;) που μένω σπίτι μόνος πλήττω αφάνταστα. Ουφ, δεν θα το ξανακάνω, αλλά δεν θα γκρινιάξω, σε 3 μέρες εδώ θα ναι να μείνει αρκετά, μόνο να του πω να φέρει κανα φράγκο απ το βορρά γιατί θα τρώμε την αγάπη μας!

(Τελικά φιλενάδα τις άστραψε τις κατσαρόλες, καινούριες βγήκανε, εύγε Ωραίο Μου Πλυντήριο, εύγε, θα σε προτιμώ)

Άντε, πάω να βάλω μαύρο φανελάκι που κόβει, βερμούδα στενή γκρι που αναδεικνύει τους στενούς μου γοφούς και τις θαυμάσιες γάμπες μου, λαχανί σαγιονάρα να σπάει η μουντίλα και πάω Σκλαβενίτη να πάρω παγωτό. Αν φτάσουν τα λεφτά!