Τα γραμματάκια μεγαλώνουν με ctrl= για τους Pcάδες, και με cmd= για τους Macάδες!
Ευχαριστώ!

Τετάρτη 4 Ιουλίου 2012

Εκείνος



Χτες το απόγευμα μπήκα χολοσκασμένος στο τρένο, ιδρωμένος, κουρασμένος και σε άσχημη διάθεση. Αυτά τα ξέρεις. Τώρα θα σου πω γι αυτά που δεν ξέρεις.

Είμαι στο τελευταίο βαγόνι με το ποδήλατο, χώρος υπάρχει γενικά στο βαγόνι, κόσμος δεν υπήρχε πολύς, κάτι η ζέστη, κάτι η κρίση, κάτι η πανσέληνος, κάτι ο Δίας που άλλαζε θέση, κάτι επειδή η γάτα έχει ένα αυτί, ήμουν ο μόνος όρθιος.

Μια στάση μετά όμως

μπήκε Εκείνος.

Και όλα άλλαξαν. Όλα πήραν άλλη τροπή, όλα λουλούδισαν λες και η μέρα δεν ήταν καλοκαιρινή παρά ανοιξιάτικη, λες και η μαγεία πήρε ζωή μπροστά στα έκθαμβα μάτια μου και στη μαυρισμένη μου ψυχή.

Εκείνος ήταν κοντά στην ηλικία μου, κοντά στο ύψος μου, αλλά εκεί σταματά κάθε ομοιότητα*.

Εκείνος μπήκε φουριόζος στο βαγόνι, με το που τον είδα να μπαίνει είπα μέσα μου -όχι ρε πούστη μου, φύγε μακριά μου ΤΩΡΑ - γιατί έμοιαζε σα να χει να πλυθεί κανάν αιώνα. Στάθηκε σχεδόν δίπλα μου. Είχε όντως να πλυθεί κανάν αιώνα. Και δύο αν σου πω μέσα είμαι.

Κοίταξα γύρω μου απελπισμένος και είδα βαγόνι άδειο με θέσεις κενές. Οι ελπίδες ότι θα απομακρυνθεί από την οσφρητική μου εμβέλεια αναπτερώθηκαν. Προσευχήθηκα. Εις μάτην. Εκείνος είχε επιλέξει να κατσικωθεί δίπλα μου και δεν άλλαζε γνώμη. Εγώ με το ποδήλατο δεν μπορούσα να μετακινηθώ, το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν υπομονή. Υπέρμετρη.

Πήρα βαθιά ανάσα να ηρεμήσω τα τεντωμένα μου νεύρα, μέγα λάθος, εκείνος ανέδυε αρώματα ανομολόγητα που μου έφεραν στο νου απεργίες των υπαλλήλων αποκομιδής απορριμάτων. Αποφάσισα να το διασκεδάσω και άρχισα να τον παρατηρώ.

Εκείνος παρόλο που ήταν αρκετά κοντοκουρεμένος είχε καταφέρει το μαλλί του να δείχνει τόσο λαδωμένο όσο υπάλληλος πολεοδομίας. Φορούσε ένα ριγέ μπλουζάκι με όλα τα χρώματα του ουράνιου τόξου πάνω του. Εκείνος ίσως να είναι gay friendly τελικά. Το μόνο σφάλμα στη μπλούζα ήταν οι ρίγες. Οριζόντιες. Εκείνος είχε ακούσει ότι η ρίγα κόβει αλλά δεν είχε ενημερωθεί πλήρως. Ακόμα και ο Οβελίξ ήξερε ότι η κάθετη ρίγα κόβει. η οριζόντια παχαίνει. Εκείνος φορούσε λάθος ρίγα.

Εκείνος φορούσε και βερμούδα. Μπεζ. Καλά μέχρι εδώ. Πτι καρό. Πολύ πτι και εξαιρετικά καρό. Σε διάφορα χρώματα. Μυριάδες. Εκείνος ήταν η ζωντανή απόδειξη ότι στην Πάτρα και στο Ρίο (ντι Τζανέιρο) το καρναβάλι σχεδιάζεται όλο το χρόνο (πριν την κρίση και στο Μοσχάτο, τώρα δεν έχουμε να πληρώσουμε τον κονφερασιέ). Ο συνδυασμός μπλούζας - βερμούδας είναι απλά απίστευτος!

Η πληθώρα σχημάτων και χρωμάτων ζαλίζει τον σοκαρισμένο μου εγκέφαλο και προχωρώ προς τα κάτω. Γάμπα. Οκ. Πατούσα. Μάυρη φτέρνα και νύχι σκληρό και κίτρινο, άκοπο σα δέντρο στο βαθύτερο δάσος του Αμαζονίου, κοντεύει να ξεπεράσει τη σαγιονάρα και να βρει άσφαλτο.

Σαγιονάρα καφέ σχεδόν στρατιωτική. Μινιμαλιστικά άθλια, αθλιότερη απ τη στρατιωτική κατάτι, ένα τεμάχιο τέχνης μοναδικό. Έδενε με το ντύσιμο και το νύχι. Έδενε ασύλληπτα.

Αποφάσισα για να ξεκουράσω τα μάτια μου να κοιτάξω το πρόσωπο.
Βλέμα μάγκικο - ηλίθιο. Βαρύ σαν ιστορία. Τρόμου. Αναρωτήθηκα αν θα μπορούσα ποτέ να συζητήσω ο,τιδήποτε με Εκείνον. Δεν βρήκα κάτι. Εκείνη τη στιγμή Εκείνος έβαλε το δάχτυλο στη μύτη. Σχεδόν κοιτώντας με. Σχεδόν. Σκάλισε νωχελικά τα βάθη της ρινικής του κοιλότητας, κοίταξε προσεχτικά το αποτέλεσμα και σκούπισε το δάχτυλο στα οπίσθιά του. Πάνω στην πτι καρό βερμούδα. Το επανέλαβε κι εγώ σταμάτησα να κοιτάζω και άρχισα να μετράω στάσεις για να κατέβω. Είχα 3 ακόμα.

Και τότε το έκανε. Είμαι βέβαιος ότι το έκανε για να τραβήξει την προσοχή μου. Εκείνος έβγαλε το μπεγλέρι απ την τσέπη. Τακ. Τακ. Τακ. Επαναλαμβανόμενα. Τακ. Τακ. Τακ. Εγώ σε κάθε τακ να αναπηδώ, σε κάθε τακ να φαντάζομαι το μετρητή νεύρων μου να ανεβαίνει πιο πολύ προς το βαθύ κόκκινο. Τακ. Τακ. Τακ.

Τον αγριοκοίταξα. Εκείνος συνέχισε ατάραχος. Πήρα Εκείνο Το Βλέμμα που τρόμαζε τόσο πολύ ένα γκομενάκι που είχα κάποτε. Τίποτα.

Συνηδειτοποίησα ότι φοράω τα γυαλιά ηλίου οπότε Εκείνο Το Βλέμμα δεν είχε αποτέλεσμα. Τα βγάζω και προσπαθώ να το ξανακάνω γιατί κοντεύουν να με πιάσουν τα γέλια. Τακ. Τακ. Τακ.

Εκείνη τη στιγμή φτάνω στο σταθμό μου. Εκπνέω ανακουφισμένος. Βγαίνω και ρίχνω μια τελευταία ματιά. Θέλω να έχω την Εικόνα Του στο μυαλό μου. Εκείνος με κοιτά ενώ παίζει το μπεγλέρι. Εκείνος με αποχαιρετά με το βαρύ ηλίθιο βλέμμα του. Εκείνος. Τακ. Τακ. Τακ.

Οι πόρτες κλείνου και ο συρμός αποχωρεί. Εκείνος είναι πια μια ανάμνηση. Από απλός συνεπιβάτης στο όνειρο γίνεται

Εκείνος

*θέλω να ελπίζω

41 σχόλια:

  1. Αρχικά είπα, όπα ερωτεύτηκε σφόδρα ο tremens, πωπω χουνέρι που σου έτυχε!! αυτό με τη μύτη!! απαπαπα,άντε ας είναι ο τελευταίος άπλυτος,οι επόμενοι να είναι σε ακτίνα 500 μέτρων από σένα..
    καλησπέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τέτοις έρωτας μη σου τύχει φιλενάδα! Ούτε στον εχθρό μου!

      Διαγραφή
  2. χαχαχα, καθημερινές ιστορίες για όσους από εμάς παίρνουμε τραίνο στην Αθήνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εκείνος συνδύαζε πολλά μαγευτικά στοιχεία... πάρα πολλά!

      Διαγραφή
  3. δεν μπορώ να σε καταλάβω ειλικρινά....κλωτσάς την τύχη σου δεν το καταλαβαίνεις?
    αφήνουν τέτοιο γκομενάκι????ε?????????εεεεεεεεεεε??????????????

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. kai να ήθελε να το γραπώσει θα του ξέφευγε από την γλίτσα χααχαχα

      Διαγραφή
    2. ρε μαλερ σιγά σιγά τα λένε αυτά ,εχω πέσει κάτω από τα γέλια!!

      Διαγραφή
    3. @christina
      σπάνιο γκομενάκι αλλά είχα τα κοιλιακά μου μετά απ αυτή τη συνάντηση

      @mahler
      χαχαχαχαχαχαχα, πέθανα στο γέλιο!

      @Φούλη
      Ευτυχώς δεν έπινα τίποτα όταν διάβασα το σχόλιο του Mahler γιατι θα είχα πνιγεί στα σίγουρα!!!

      Διαγραφή
    4. μην δείτε έναν ωραίο άνθρωπο αμέσως να πέσετε να τον φάτε...ήταν και λαδερός λαδερός μια χαρά!!!!
      χοχοχοχοχοοχοχοχοχοχ

      Διαγραφή
    5. Σα φασολάκι που είναι και η εποχή τους!

      Διαγραφή
  4. Όχι ρε γαμώτο...έναν καλό βρήκες και να σου βγει βρωμιάρης;;;; Εσύ αγάπη μου ή γέρους με τραπεζομαντηλόβρακα θα πετυχαίνεις ή λιγδιάριδες!!!!
    Πρέπει να το προσέξεις αυτό!!!! :)))))

    Φιλιά πολλά πολλά!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευτυχώς που χω γκόμενο γιατί αν έψαχνα καταλαβαίνεις τ αποτελέσματα!

      Διαγραφή
  5. τέτοιες αηδιαστικές αναρτήσεις ας μου έλειπαν!άλλη φορά να λες
    ''αηδία'' να ξερουμε να μην επιμένουμε....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπημένη μου συγνώμη αν αηδίασες, να γελάσεις ήθελα

      Διαγραφή
  6. Αν και δεν θα το έθετα ακριβώς έτσι θα συμφωνήσω με την Νάσια. Δεν αντέχει αγόρι μου το στομάχι μου τέτοιες περιγραφές. Γιά να καταλάβεις εγώ σε παρόμοια περίπτωση με ποδήλατο, με αεροπλάνο ή με βαπόρι θα κατέβαινα στην πρώτη στάση και θα έπαιρνα το επόμενο τραίνο. Δεν το συζητω δηλαδή. Πάντως αν σου είναι εύκολο σε παρόμοια ανάρτηση στο μέλλον βάλε βρε παιδί μου ένα flag κάτι τις τέλος πάντων να αποφύγουμετα προβλήματα με το στομάχι μας. Φιλια και εύχομαι η επόμενη συνάντηση να είναι πιο επιτυχής αν και από μια και δυό και τρεις μικρές γεύσεις που είχα τέλη Μαίου που βρέθηκα στην Αθήνα μάλλον απίθανο το βρίσκω αυτο μέσα στο ειδιλιακό περιβάλον τν ΜΜΣ με τα τοσα χλωμα έως ξεροψημένα πρόσωπα των αλλοεθνων που κατακλίζουν την πόλη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι να μη σου τύχει, αμ δεν ήταν αλλοδαπός, δικός μας ήταν, βέρος Έλλην!

      Διαγραφή
    2. Nαι, αλλά εγώ την εμπειρία με αλλοδαπά την είχα. Πρόσθεσέ τα κι αυτά στο τοπικό πρόβλημα να καταλάβεις γιατί ο Ελλην αγοράζει αυτοκίνητο απ'τα γενοφασκια του. Φιλάκια

      Διαγραφή
  7. Με κάτι τέτοιες ιστορίες μετανιώνω 3 πράγματα :

    1) Που δεν έχω πάρει δίπλωμα.
    2) Που δεν έχω σουφρώσει το αμάξι του αδερφού μου.
    3) Που δεν τυγχάνει να κάθομαι σε γκόμενους με αμάξι.

    Πίστεψέ με σε νιώθω! και εγώ και όσοι άλλοι μπανιαριζόμαστε προτού μπούμε στο τρένο.

    Μυρωδιά Σίχαμα στο Τρένο : Kουλουρίλα. ( Να μη σου τύχει ποτε!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αμ και δίπλωμα έχω και αυτοκίνητο έχω... επιλέγω τον ηλεκτρικό γιατί μπορώ να βάζω το ποδήλατο και να κάνω κάποια χιλιόμετρα και με αυτό καθημερινά.. τρομάρα να μου ρθει!

      Διαγραφή
  8. να μαι και εγώ μετα απο πολύυ καιρό :P
    καλά στην αρχή νόμιζα πως γνωρισες τον μεγάλο έρωτα και εξελιχθηκε σε κατι καλό :P
    αλλά καμμιά σχέση τελικα. ^
    μπράβο σου που άντεξες!! έχω κατέβει άπειρεσ φορες απο λεωφορεία σε παρόμοιες καταστάσεις! :)

    καλό σου βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. καλώς τη Δανάη ξανά! Βρήκες μέρα να ξανάρθεις! Αρωματική!

      Υπόσχομαι αύριο να ναι μιαάλλη μέρα!

      Διαγραφή
  9. χαχαχαχχαχα!!!! καμία σχέση τελικά με αυτό που νόμιζα!!
    αηδία, αλλά τρελό γέλιο η περιγραφή σου..δεν μπορούσα να κρατηθώ καθώς το διάβαζα!!!χαχχαχχαχα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Όου ντίαρ!
    Απογοητεύτηκα!
    Νόμιζα ότι ΕΚΕΙΝΟΣ ήταν κάτι σε Κλούνευ ή σε Μπραντ Πητ!
    Όμως αυτός δεν φτάνει που ήταν χάλια, ήταν και άπλυτος!

    Από την άλλη με έκανες να νιώσω τόσο μα τόσο τυχερή που η δουλειά μου είναι δυο βήματα από το σπίτι μου και δεν χρειάζεται να χρησιμοποιώ Μ.Μ.Μ.!!!

    Μήπως να σκεφτόσουν να κάνεις όλη την διαδρομή προς τη δουλειά σου μόνο με το ποδήλατο; Θα είναι πιο κουραστικό, αλλά σίγουρα λιγότερο δύσοσμο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ δεν με έχεις μάθει ακόμα! Μα αν εκείνος ήταν Μπραντ Πιτ θα στο έγραφα αμέσως! Είναι 20 χλμ με το ποδήλατο και θα πρέπει να ξυπνάω απ τις 5 για να το κάνω, το κάνω τα απογεύματα που δε με μέλει ο χρόνος...

      Διαγραφή
  11. Μπα παναθεμασε και μόλις είχα φάει! έφτασε η ντομάτα λάρυγγα!Αυτα τα νυχάκια,οι μυτούλες και οι χλεπίτσες μπορουν να με στείλουν στον άλλον κόσμο λέμε!!!Με τη καλή εννοια πάντα!Αφου έχω ξαναπει οτι καρακαταπάλλομαι μολις τους δω τετοιους αντρακλες!!!Α στο καλό! Πάλι φτιάχτηκα βραδιάτικο η ανωμαλη!Πες μου και άλλα!!Πές μου και άλλα!!!
    --Σαλιάγκι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ήταν παιδαράς ο άτιμος, παιδαράς για τελές ανωμαλίες!

      Διαγραφή
  12. ιιιιιιιιιι, τι αηδία ηταν αυτή;
    και η βρώμα και η αναγούλα, απορώ πως χαμογελούσες μετά.

    τι τραβάς και συ γλυκέ μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άστα φιλενάδα, χαμογελούσα γιατί ήξερα πως θα γίνει ανάρτηση αν κι έφαγα κράξιμο ο δόλιος τελικά...

      Διαγραφή
  13. πραγματικά κι εγώ αρχικά νόμιζα ότι Εκείνος που σου άλλαξε τη διάθεση θα ήταν κανένα θεϊκό πλάσμα, αλλά τελικά ήταν της κατηγορίας "υπάρχουν και χειρότερα" - οπότε καλά είμαι...
    όχι χαράς την αντοχή σου, φιλιά καλημέρας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α, μα το πήρα στην πλάκα γιατί αν το πάρεις στα σοβαρά θα βγάλεις το dettol και θ αρχίσεις να ψεκάζεις τα πάντα. Κοίτα, εμείς που έχουμε πάει φαντάροι πριν αρκετά χρόνια έχουμε δει και χειρότερα!

      Διαγραφή
  14. Πρωτη φορά εχεις υποστει τετοιο μαρτύριο;Τυχερός!
    Συνταξίδεψες ποτέ με παλαιολιθική καλόγρια;Εζεχνε απο πάνω μεχρι κατω!τωρα θα μου πεις,αν ηταν νεολιθική,θα ήταν καθαρή;:))Δεν ξερω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όχι όχι, μου έχουν τύχει κι άλλα στο παρελθόν αλλά αυτό είχε κάτι το ανώτερο, ήταν και το μπεγλέρι στο τέλος που ολοκλήρωσε τη μαγεία...

      Καλόγρια ναι, έχω μυρίσει και τολμώ να πω ότι ήταν εμπειρία εξαιρετική, έχω δε μια συνάδελφο που ενώ δεν είναι καλόγρια προσπαθεί να τις φτάσει στη μυρωδιά... όταν έρχεται να σου μιλήσει σταματάς να εισπνέεις γιατί η ζωή είναι γλυκιά και θέλεις να τη διατηρήσεις... και είναι και νέα κοπέλα η οποία θα μπορούσε - αν πλενόταν - να είναι σχεδόν όμορφη.

      Διαγραφή
  15. Έχεις σκεφτεί πως ίσως κι εσυ να μύριζες ιδρωτσίλα για εκείνον;;;Σου λέει κι ο άλλος: Πάνω στο ποδήλατο είναι, θα έχει ιδρωκοπήσει εκατο φορές...δεν είναι καλύτερος από μενα.

    Δε ξερει βεβαια πως εσυ εισαι η καθαριοτητα μετενσαρκωμενη!

    Μπορει να ηταν αστεγος. Να μην είχε λεφτά για να αγοράσει ενα αφρόλουτρο. Χίλια μπορεί.

    Θα πας την Παρασκευη τελικα;; Να σου τηλ να παμε μαζι;;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπημένη μου εγώ δεν μυρίζω ιδρωτίλα και απλυσιά απλά και μόνο γιατί πλένομαι και βάζω αποσμητικό. Εκείνος είχε να πλυθεί απ τη βάπτισή του και πίστεψέ με, δεν ήταν άστεγος, ήταν βρωμιάρης. Αλλά δεν ήταν μόνο η βρώμα, αυτήν την αντιπαρέρχομαι, ήταν το όλο σύνολο, ύφος, ντύσιμο, στάση, μπόχα, αηδία και μπεγλέρι. Εμένα αυτό μπεγλέρι με αποτελείωσε γιατί τη βρώμα την ανέχομαι. Το εκνευριστικό Τακ Τακ Τακ μέσα στ αυτιά μου είναι για μένα πολύ χειρότερο... είναι αγένεια.

      Την Παρασκευή θα πεταχτώ αργά πριν φύγω για θεσνικη. Δεν πάμε σήμερα για καφεδάκι το απόγευμα;

      Φιλούρες αγαπημένη!

      Διαγραφή
  16. Αγαπημένε μου, σήμερο το απόγευμα με εκλεισε για μπανιο η ανιψια μου! Λυσσαξες πια με αυτη τη Θεσσαλονικη!

    Δε μπορει να κατεβει κι εκεινη καμια φορά;;; Ολο εσυ πας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μη με μαλώνεις ομορφιά μου, θα έρθω άυριο - έστω και για λίγο! Αχ μπανάκι... ζηλεύω αφάνταστα!!!!!

      Διαγραφή
  17. Αν σου πω ότι όση ώρα το διάβαζα η μπόχα του είχε περιβάλλει όλο το χωρο γύρω μου?

    Αυτό... αυτό το βλέμμα θέλω να το δω από κοντά... αλλά βεβαίως θα πρέπει να πάρω χαρτάκι και να κάτσω στην ουρά ε?

    Φιλάκι ηλιόλουστο και μυρωδάτο! :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είδες τι ωραία που στο αφηγήθηκα; Ζωντανό πράμα, σπαρταράει!

      Φιλί γλυκό γλυκιά μου!

      Διαγραφή
  18. Αχ λατρεμένο αθηναϊκό τρένο! Αγαπώ τέτοιες cult φιγούρες! Προς στιγμήν κι εγώ λέω θα μας περιγράψει θολή εικόνα όνειρο σαν ταινία του Δαλιανίδη...αλλά εις μάτην... ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α, τα καλύτερα από μένα εγαπητέ, εμπειρίες μοναδικές και μυρωδάτες!

      Διαγραφή