Il Pleut De L'Or

Μην τα βάζεις με μένα φιλενάδα, δε φταίω εγώ, ο πελάτης φταίει που του στειλα ένα σκασμό προσχέδια και ζήτησε Χρυσή Βροχή. Αυτό που ακούς. Ο πελάτης θέλησε να έχει στην χριστουγεννιάτικη καταχώρηση Χρυσή Βροχή. Εγώ αντιστάθηκα, προέταξα τα στήθη μου σχεδόν, αλλά τίποτα. Θέλει Χρυσή Βροχή και τη θέλει τώρα και τίποτα δεν του αλλάζει γνώμη.

Βρε τι latex επρότεινα, τι dildos, τι νταντελένια εσώρουχα, τι μαστίγια, τι το κάθε τι, εκεί επιμένει. Χρυσή Βροχή.

Οπότε τι να κάνω, έβαλα Χρυσή Βροχή. Δεν είχα εναλλακτική, ο πελάτης έχει πάντα δίκιο και ο κιμάς να κόπτεται παρουσία του. Αυτό άλλωστε χαρακτηρίζει μια υγιή επιχείρηση. Χρυσή Βροχή θες madamme, Χρυσή Βροχή θα έχεις. Τι να σου κάνω κι εγώ. Εκτελεστικό όργανο είμαι...

Δεν σου εξήγησα ότι παραείναι kinky για τις γιορτές; Δεν σου εξήγησα ότι δεν ταιριάζει ως concept με το Χριστουγεννιάτικο spirit? Ότι δεν συνάδει με το μελομακάρονο; Ως όφειλα, στο εξήγησα. Πάρτο τώρα να έχεις.

Άκου εκεί Χρυσή Βροχή*. Ντροπή πια, έχουμε ξεφύγει - τι θα πει ο Άνθιμος;


*Έχω την αίσθηση ότι η αθώα πελάτισσα δεν γνωρίζει τι σημαίνει Χρυσή Βροχή, αν κι εσύ δεν γνωρίζεις να το γκουγκλάρεις γιατί αν στο γράψω εδώ μέσα θα με πιάσει η Νάσια απ το μαλλί και θα με φέρει σβούρες... και πόσα ν αντέξουν τρεις τρίχες;