Eurovision 2014-Α ημιτελικός (στ' αλήθεια)

Έλα καλημέρα γιατί έχουμε και δουλειές με φούντες, μόλις τέλειωσα την κηπουρική κι έχω να απλώσω και ρούχα πριν φύγω και να γίνω και άνθρωπος ταυτοχρόνως, ρητώς και ανυπερθέτως να πάω να εργασθώ. Και είναι και αυτός ο πελάτης που θέλει τα στραβά ίσια και τα ίσια ανάποδα και πόσα να αντέξω;

Πάμε Eurovision γιατί μπορεί φέτος να σε άφησα ήσυχο/η με κριτικές προηγούμενων ετών αλλά χτες ήταν ο πρώτος ημιτελικός και δεν μπορώ παρά να στον σχολιάσω με μια έγκυρη και αντικειμενική ματιά.

Κατ αρχάς η διοργάνωση στο ξεκίνημα μου άρεσε, με ένα τρικ πολύ όμορφο κατάφεραν να παρουσιάσουν το περσινό νικητήριο αλλά αδιάφορο τραγούδι και να του δώσουν κάποιο ενδιαφέρον. Εκατοντάδες χρήστες του youtube ενώθηκαν μαζί με την τραγουδίστρια με το όμορφο πρόσωπο και τα άσχημα πόδια και τη χορωδία της σε ένα όμορφο αποτέλεσμα.

Το σκηνικό όμορφο, τα φώτα μαγικά και ο ήχος μας τά κανε τόσο μαντάρα που έψαχνα να βρω τι φταίει. Η ΝΕΡΙΤ φταίει; Η EBU φταίει; Τις πταίει; Θα δείξει.

Παρουσιασταί 3, συμπαθέστατοι αμφότεροι, μια γυναίκα δύο άντρες, εκείνοι όμορφοι με τα φράκα τους κι εκείνη με φόρεμα νυφικό - νυχτικό-κέντησα-και-μια-μανόλια-να-μου-κρυψει-τον-ώμο, αλλά γλυκύτατη αν και αποστεωμένη.

Στο δια ταύτα όμως.

Αρμενία, not alone: Όμορφη μπαλάντα, άσχημος τραγουδιστής, ξέρεις σε μια μπαλάντα θες ο άλλος να το υποστηρίζει, ο τύπος είναι μια κωμική φυσιογνωμία που δεν συνάδει βρε παιδί μου, άσε που η φωνή μετριότατη, ειδικά στις χαμηλές μας έφευγε λιγάκι... παρόλα αυτά περνάει θριαμβευτικά στον τελικό.

Λεττονία, (δεν θυμάμαι τίτλο, α ναι, bake a cake or something): Γλυκερό κουαρτέτο με χαζοχαρούμενα παιδάκια με μακριά μαλάκια με πρόβλημα ψαλίδας, άδουν χαρωπά ένα αδιάφορο - σχεδόν Ελβετικό - άσμα τσακ τσακ κούκου τσακ και μια χοντρή με βιολί και οριζόντια ρίγα (τσ τσ τσ) να κάνει ματάκια και χαρές. Δεν πέρασε. Άρπαξε στις άκρες και πίκριζε.

Εσθονία, amazing: Ζεύγος με λευκά εσώρουχα στο πρώτο dance κομμάτι της βραδιάς. Η αοιδός αν και ελαφρά κακομούτσουνη και μπουτού, έχει ωραία φωνή και χορεύει ως τρελή καταφέρνοντας με κάποιο τρόπο να τραγουδήσει κιόλας. Το σκηνικό μας μεταφέρει στην κρεβατοκάμαρα, ενώ ακόμα και το τεκνό με το λευκό φανελάκι (και το τεκνό με το φανελάκι;) δεν καταφέρνει να πείσει τους απανταχού Eurofans και δυστυχώς δεν περνά κυρά Μαρία, δεν περνά, δεν περνά...

Σουηδία, Undo: Πρώτη σκέψη. Που είναι η Παπαρίζου; Δεύτερη σκέψη, ωραία γκόμενα (η επιτομή της Σουηδέζας). Τρίτη σκέψη. Ωραία πόδια. Τέταρτη σκέψη. Ωραίο τραγούδι. Πέμπτη σκέψη. Ωραία φωνή. Φυσικά περνάει.

Ισλανδία, no predujice: Για κάποιο λόγο 6 δάσκαλοι αποφάσισαν να ντυθούν με παστέλ διαφορετικών χρωμάτων κοστούμια και να κάμουν χαρές με τραγούδι ενάντια στις προκαταλήψεις, άσμα που ναι μεν ακούγονταν ευχάριστα αλλά από την άλλη κάτι δεν συνέδεε το κουπλέ με το ρεφρέν, κάτι τι του λείπει. Παρόλα αυτά περνά κι αυτό.

Αλβανία, one night anger: Κι έρχεται ο θυμός της βραδιάς γιατί δεν το ακούσαμε. Κάτι έγινε και η τραγουδίστρια με τη φωνάρα δεν ακουγόταν καθόλου, χαλασμένο μικρόφωνο; Χαλασμένη ΝΕΡΙΤ; Χαλασμένο δόντι; ποιος ξέρει. Παρόλα αυτά πρόκειται για ένα υπέροχο τραγούδι και μια θαυμάσια φωνή με μια αξιοπρεπή παρουσίαση. Δεν περνά όμως, δυστυχώς.

Ρωσία, (δεν θυμάμαι τίτλο): Δίδυμες ξανθές καλλονές, μαλλιά μπλεγμένα σε σιαμαίζικο στιλ, μια τραμπάλα και μια χρυσή βεντάλια. Καλό. Περνά. Αυτό.

Αζερμπαϊτζάν, Start a fire: Άναψε το τσιγάρο ντως μου φωτιά, έχω μεγάλο ντέρτι μεσ στην καρδιά. Όμορφη μπαλάντα, όμορφη κοπέλα, όμορφη φωνή και μια ακροβάτρια να ίπταται κάπου εκεί ψηλά, λα λα λα, λα λα λα. Περνά.

Ουκρανία, Tic Toc: Η πολύπαθη χώρα εν καιρώ σχεδόν πολεμικής κρίσης στέλνει όμορφη κορασίδα με όμορφο φουστάνι και πολύ μαλλί να τραγουδήσει χαρωπό dance τραγούδι, ένα τεκνό - χάμστερ τρέχει μανιωδώς μέσα σε έναν τροχό και περνάμε ωραία και αυτό βγαίνει στον κόσμο. Όμορφο πολύ, περνά.

Βέλγιο, mother: Ευτραφέστατος wannabe τενόρος μαμάκιας μας εξηγεί με πολλά φάλτσα και άσχημες χαμηλές για την αγάπη της μάνας, την κατάρα της μάνας και την κατάρα του Φαραώ, έχοντας τσακίσει 2 τεψιά μπακλαβά για να του φύγει το άγχος ενώ η δόλια μάνα στο πλάι χορεύει τεθλιμένη διότι ξέρει το αποτέλεσμα. Δεν περνά.

Μολδαβία, wild soul: Μολδαβή warrior princess με κάποια έξτρα κιλάκια, κοτσίδα ξανθή τεραστία που κάποια στιγμή της φεύγει και την ψάχνουμε στα παρασκήνια και μικρόφωνο μαχαίρι, άδει κατιτίς το άγριον, το ιπποτικόν, το ολίγον μπλιάχ ενώ νεαροί ιππόται περιφέρονται και χοροπηδούν ασκόπως. Στο ξεκίνημα μοιάζει ο εις εξ αυτών να ίπταται, αλλά δεν ίπταται, καλικούτσα έκαμε με σκέρτσο και νάζι. Δεν περνά.

(έλα τελειώνουμε)

Αγ. Μαρίνος, Maybe: Πάλι αυτή καλέ; Άλλον δεν έχουσιν στο πριγκηπάτο; Φαίνεται πως δεν έχουσιν και στείλανε ξανά τη Βαλεντίνα σε ερωτική μπαλάντα, πιο αδιάφορη από την όμορφη περσινή, η Βαλεντίνα φορά τη νυχτικιά της, από πίσω ένα κοχύλι τεντόπανο αλλάζει χρώματα, τα αγγλικούλια μας λίιιιιγο κακά, αλλά ο οίκτος θριαμβεύει και η Βαλεντίνα περνά πριν βγει στη σύνταξη και της πληρώνουμε και το ΕΚΑΣ (ο Νίκος ο Γλυφαδιώτης θα με χαστουκίσει). Του χρόνου θα πάω εγώ να τελειώνουμε. Ήδη ξεκίνησα πρόβες.

Πορτογαλία, Quero ser tua: Δεν ξέρω τι σημαίνει, ξέρω τι συμβαίνει. Καλλίπυγος και άφωνη ξανθή Πορτογαλέζα 2 μέτρα, γδύνεται επί σκηνής να κάμει αίσθησις - αρτι αφιχθείσα απ το Ντουμπάι όπου και διαμένει (κολλητή της Μαριλένας Παναγιωτοπούλου άραγε;), και άλλοι 5 χτυπιούνται σε ρυθμό μουντιάλ. Κακό, λαμπαντοφέρνει και χασμουριόμαστε. Δεν περνά.

Ολλανδία, Calm after Storm: Ντουέτο σε κάντρι τραγούδι που στο ξεκίνημα φέρνει στο Every Breath You Take και δεν καταφέρνει να μας συγκινήσει. Η νεαρά δείχνει γριά από κοντά και η γόβα ωραιοτάτη. Κατά τα άλλα, μμμ, ίσως για τις καουμπόισες του Robbins. Ίσως. Περνά παρόλα αυτά.

Μαυροβούνιο, Moj Svijet (αν τό γραψα σωστά): Μια απ τα ίδια στο ανυπέρβλητο σέρβικο στιλ του υπέροχου Ζέλιτκο, ένας κακός αντιγραφεύς που όμως επειδή διαφέρει μουσικά απ όλα τα άλλα, καταφέρνει να περάσει.

Και τέλος

Ουγγαρία, Running: Κατ εμέ εξαιρετικό. Περνά φυσικά. Ωραία φωνή, ωραίο τραγούδι απλή και όμορφη παρουσίαση.

Άντε επειδή κατουριέμαι σε φιλώ και τα λέμε για τα της Πέμπτης!