Τα γραμματάκια μεγαλώνουν με ctrl= για τους Pcάδες, και με cmd= για τους Macάδες!
Ευχαριστώ!

Τετάρτη 7 Μαΐου 2014

Eurovision 2014-Α ημιτελικός (στ' αλήθεια)


Έλα καλημέρα γιατί έχουμε και δουλειές με φούντες, μόλις τέλειωσα την κηπουρική κι έχω να απλώσω και ρούχα πριν φύγω και να γίνω και άνθρωπος ταυτοχρόνως, ρητώς και ανυπερθέτως να πάω να εργασθώ. Και είναι και αυτός ο πελάτης που θέλει τα στραβά ίσια και τα ίσια ανάποδα και πόσα να αντέξω;

Πάμε Eurovision γιατί μπορεί φέτος να σε άφησα ήσυχο/η με κριτικές προηγούμενων ετών αλλά χτες ήταν ο πρώτος ημιτελικός και δεν μπορώ παρά να στον σχολιάσω με μια έγκυρη και αντικειμενική ματιά.

Κατ αρχάς η διοργάνωση στο ξεκίνημα μου άρεσε, με ένα τρικ πολύ όμορφο κατάφεραν να παρουσιάσουν το περσινό νικητήριο αλλά αδιάφορο τραγούδι και να του δώσουν κάποιο ενδιαφέρον. Εκατοντάδες χρήστες του youtube ενώθηκαν μαζί με την τραγουδίστρια με το όμορφο πρόσωπο και τα άσχημα πόδια και τη χορωδία της σε ένα όμορφο αποτέλεσμα.

Το σκηνικό όμορφο, τα φώτα μαγικά και ο ήχος μας τά κανε τόσο μαντάρα που έψαχνα να βρω τι φταίει. Η ΝΕΡΙΤ φταίει; Η EBU φταίει; Τις πταίει; Θα δείξει.

Παρουσιασταί 3, συμπαθέστατοι αμφότεροι, μια γυναίκα δύο άντρες, εκείνοι όμορφοι με τα φράκα τους κι εκείνη με φόρεμα νυφικό - νυχτικό-κέντησα-και-μια-μανόλια-να-μου-κρυψει-τον-ώμο, αλλά γλυκύτατη αν και αποστεωμένη.

Στο δια ταύτα όμως.

Αρμενία, not alone: Όμορφη μπαλάντα, άσχημος τραγουδιστής, ξέρεις σε μια μπαλάντα θες ο άλλος να το υποστηρίζει, ο τύπος είναι μια κωμική φυσιογνωμία που δεν συνάδει βρε παιδί μου, άσε που η φωνή μετριότατη, ειδικά στις χαμηλές μας έφευγε λιγάκι... παρόλα αυτά περνάει θριαμβευτικά στον τελικό.

Λεττονία, (δεν θυμάμαι τίτλο, α ναι, bake a cake or something): Γλυκερό κουαρτέτο με χαζοχαρούμενα παιδάκια με μακριά μαλάκια με πρόβλημα ψαλίδας, άδουν χαρωπά ένα αδιάφορο - σχεδόν Ελβετικό - άσμα τσακ τσακ κούκου τσακ και μια χοντρή με βιολί και οριζόντια ρίγα (τσ τσ τσ) να κάνει ματάκια και χαρές. Δεν πέρασε. Άρπαξε στις άκρες και πίκριζε.

Εσθονία, amazing: Ζεύγος με λευκά εσώρουχα στο πρώτο dance κομμάτι της βραδιάς. Η αοιδός αν και ελαφρά κακομούτσουνη και μπουτού, έχει ωραία φωνή και χορεύει ως τρελή καταφέρνοντας με κάποιο τρόπο να τραγουδήσει κιόλας. Το σκηνικό μας μεταφέρει στην κρεβατοκάμαρα, ενώ ακόμα και το τεκνό με το λευκό φανελάκι (και το τεκνό με το φανελάκι;) δεν καταφέρνει να πείσει τους απανταχού Eurofans και δυστυχώς δεν περνά κυρά Μαρία, δεν περνά, δεν περνά...

Σουηδία, Undo: Πρώτη σκέψη. Που είναι η Παπαρίζου; Δεύτερη σκέψη, ωραία γκόμενα (η επιτομή της Σουηδέζας). Τρίτη σκέψη. Ωραία πόδια. Τέταρτη σκέψη. Ωραίο τραγούδι. Πέμπτη σκέψη. Ωραία φωνή. Φυσικά περνάει.

Ισλανδία, no predujice: Για κάποιο λόγο 6 δάσκαλοι αποφάσισαν να ντυθούν με παστέλ διαφορετικών χρωμάτων κοστούμια και να κάμουν χαρές με τραγούδι ενάντια στις προκαταλήψεις, άσμα που ναι μεν ακούγονταν ευχάριστα αλλά από την άλλη κάτι δεν συνέδεε το κουπλέ με το ρεφρέν, κάτι τι του λείπει. Παρόλα αυτά περνά κι αυτό.

Αλβανία, one night anger: Κι έρχεται ο θυμός της βραδιάς γιατί δεν το ακούσαμε. Κάτι έγινε και η τραγουδίστρια με τη φωνάρα δεν ακουγόταν καθόλου, χαλασμένο μικρόφωνο; Χαλασμένη ΝΕΡΙΤ; Χαλασμένο δόντι; ποιος ξέρει. Παρόλα αυτά πρόκειται για ένα υπέροχο τραγούδι και μια θαυμάσια φωνή με μια αξιοπρεπή παρουσίαση. Δεν περνά όμως, δυστυχώς.

Ρωσία, (δεν θυμάμαι τίτλο): Δίδυμες ξανθές καλλονές, μαλλιά μπλεγμένα σε σιαμαίζικο στιλ, μια τραμπάλα και μια χρυσή βεντάλια. Καλό. Περνά. Αυτό.

Αζερμπαϊτζάν, Start a fire: Άναψε το τσιγάρο ντως μου φωτιά, έχω μεγάλο ντέρτι μεσ στην καρδιά. Όμορφη μπαλάντα, όμορφη κοπέλα, όμορφη φωνή και μια ακροβάτρια να ίπταται κάπου εκεί ψηλά, λα λα λα, λα λα λα. Περνά.

Ουκρανία, Tic Toc: Η πολύπαθη χώρα εν καιρώ σχεδόν πολεμικής κρίσης στέλνει όμορφη κορασίδα με όμορφο φουστάνι και πολύ μαλλί να τραγουδήσει χαρωπό dance τραγούδι, ένα τεκνό - χάμστερ τρέχει μανιωδώς μέσα σε έναν τροχό και περνάμε ωραία και αυτό βγαίνει στον κόσμο. Όμορφο πολύ, περνά.

Βέλγιο, mother: Ευτραφέστατος wannabe τενόρος μαμάκιας μας εξηγεί με πολλά φάλτσα και άσχημες χαμηλές για την αγάπη της μάνας, την κατάρα της μάνας και την κατάρα του Φαραώ, έχοντας τσακίσει 2 τεψιά μπακλαβά για να του φύγει το άγχος ενώ η δόλια μάνα στο πλάι χορεύει τεθλιμένη διότι ξέρει το αποτέλεσμα. Δεν περνά.

Μολδαβία, wild soul: Μολδαβή warrior princess με κάποια έξτρα κιλάκια, κοτσίδα ξανθή τεραστία που κάποια στιγμή της φεύγει και την ψάχνουμε στα παρασκήνια και μικρόφωνο μαχαίρι, άδει κατιτίς το άγριον, το ιπποτικόν, το ολίγον μπλιάχ ενώ νεαροί ιππόται περιφέρονται και χοροπηδούν ασκόπως. Στο ξεκίνημα μοιάζει ο εις εξ αυτών να ίπταται, αλλά δεν ίπταται, καλικούτσα έκαμε με σκέρτσο και νάζι. Δεν περνά.

(έλα τελειώνουμε)

Αγ. Μαρίνος, Maybe: Πάλι αυτή καλέ; Άλλον δεν έχουσιν στο πριγκηπάτο; Φαίνεται πως δεν έχουσιν και στείλανε ξανά τη Βαλεντίνα σε ερωτική μπαλάντα, πιο αδιάφορη από την όμορφη περσινή, η Βαλεντίνα φορά τη νυχτικιά της, από πίσω ένα κοχύλι τεντόπανο αλλάζει χρώματα, τα αγγλικούλια μας λίιιιιγο κακά, αλλά ο οίκτος θριαμβεύει και η Βαλεντίνα περνά πριν βγει στη σύνταξη και της πληρώνουμε και το ΕΚΑΣ (ο Νίκος ο Γλυφαδιώτης θα με χαστουκίσει). Του χρόνου θα πάω εγώ να τελειώνουμε. Ήδη ξεκίνησα πρόβες.

Πορτογαλία, Quero ser tua: Δεν ξέρω τι σημαίνει, ξέρω τι συμβαίνει. Καλλίπυγος και άφωνη ξανθή Πορτογαλέζα 2 μέτρα, γδύνεται επί σκηνής να κάμει αίσθησις - αρτι αφιχθείσα απ το Ντουμπάι όπου και διαμένει (κολλητή της Μαριλένας Παναγιωτοπούλου άραγε;), και άλλοι 5 χτυπιούνται σε ρυθμό μουντιάλ. Κακό, λαμπαντοφέρνει και χασμουριόμαστε. Δεν περνά.

Ολλανδία, Calm after Storm: Ντουέτο σε κάντρι τραγούδι που στο ξεκίνημα φέρνει στο Every Breath You Take και δεν καταφέρνει να μας συγκινήσει. Η νεαρά δείχνει γριά από κοντά και η γόβα ωραιοτάτη. Κατά τα άλλα, μμμ, ίσως για τις καουμπόισες του Robbins. Ίσως. Περνά παρόλα αυτά.

Μαυροβούνιο, Moj Svijet (αν τό γραψα σωστά): Μια απ τα ίδια στο ανυπέρβλητο σέρβικο στιλ του υπέροχου Ζέλιτκο, ένας κακός αντιγραφεύς που όμως επειδή διαφέρει μουσικά απ όλα τα άλλα, καταφέρνει να περάσει.

Και τέλος

Ουγγαρία, Running: Κατ εμέ εξαιρετικό. Περνά φυσικά. Ωραία φωνή, ωραίο τραγούδι απλή και όμορφη παρουσίαση.

Άντε επειδή κατουριέμαι σε φιλώ και τα λέμε για τα της Πέμπτης!

20 σχόλια:

  1. εμενα δε μου αρεσε πολυ.
    ουτε το σκηνικο...

    καλημερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. πότε τα έδειξε και τα έχασα;
    πως μπορώ να δω την εκπομπή;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα μυαλλα σου και μια λίρα κι εσύ. Χτες παιδάκι μου, αύριο είναι ο επόμενος!

      Διαγραφή
  3. σε μια γενικώς αδιάφορη βραδιά (και τραγουδιστικά κλπ), συμπίμπτουμε (εντελώς όμως, γενικώς συμφωνώ) σε 2 μπαμπά: κι εμένα μου άρεσε η Ουγγαρία (μη σου περισσότερο από όλα) κι ότι το Every Breath you take μου ήρθε στο μυαλό από τις πρώτες νότες του folk - hollander song...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλούλα ήταν γιε μου, έχω δει και χειρότερα, άντε, την Πέμπτη τα καλύτερα!

      Διαγραφή
  4. Αυτοί οι Λετονοί καλούληδες ήταν. Θύμιζαν brit pop rock band.
    Νομίζω πως αντέγραφαν λίγο και τους Beatles.

    Καλώς σε βρίσκω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ευτυχώς που έχω κι εσένα και ενημερώνομαι επί του θέματος, διότι λόγω προεκλογικής περιόδου πήζουμε στην εφημερίδα και τελείωσα χθες στη μία και μισή και δεν είδα τίποτε από αυτά! και από ότι προβλέπεται και αύριο το ίδιο θα συμβεί, αλλά δεν ανησυχώ. Θα διαβάζω τα ρεπορτάζ σου!
    Γουδμόρνινγ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α madamme, εδλω είμεθα για την καλλιτεχνική σας ενημέρωσις, τιμή μου δια την προτίμησις!

      Διαγραφή
  6. Χειρότερη Γιουροβίζιον δεν υπάρχει! Αφού προς στιγμήν, σκέφθηκα να πάρω τηλέφωνο τη ΝΕΡΙΤ και να παρακαλέσω να ξαναδείξουν την περσινή. Τέλοσπάντων επειδής είμαι και γαλαντόμο πτηνό, το δωδεκάρι μου στη Σουηδία (όπως λέμε "μπάι δε μπουκ"). Χωρίς να αποκλείω να μου γυρίσει το ράμφος στην τελική βραδιά και να ψηφίσω τον Άγιο Μαρίνο. Έτσι για το ονόρε. Έχω αγοράσει κάποτες και μία φωτογραφική μηχανή από εκεί -τεφαρίκι πράμα μού βγήκε.

    Άσχετο: χωρίς την Κύπρο, ο διαγωνισμός σέρνεται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η απουσία των άσπονδων φίλων, Τουρκίας - Κύπρου είναι εμφανέστατη. Βάλε και το Λουξεμβούργο μέσα και καταλαβαίνεις γιατί υπάρχει κρίση ΚΑΙ σε αυτόν τον θεσμό.

      Να την ψηφίσεις την έρμη τη Βαλεντίνα, ν την ψηφίσεις. Αν δεν πάρει καλή θέση και του χρόνου μαζί της θα τα λέμε, σε προειδοποιώ!

      Διαγραφή
  7. Mάλλον θα είμαι πολύ ξυνός αν πω ότι δεν μου άρεσε κανένα τραγούδι. Ή σχεδόν κανένα. Χάρηκα που πέρασε στον τελικό η Γαληνοτάτη Δημοκρατία του Αγίου Μαρίνου, πάντως.
    Περιμένω τον επόμενο γύρο.
    ΥΓ Η τραγουδίστρια της Πορτογαλίας έλεγε «θέλω να γίνω δική σου», αλλά μάλλον απέτυχε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτή η έρμη η Πορτογαλέζα ήταν τόσο ατυχής φωνητικά που και τα μελλούμενα να έλεγε κανείς δεν θα την άκουγε. No hope for Portugal!

      Διαγραφή
  8. δεν είδα τον ημιτελικό,μάλλον μόνο τον τελικό θα δω.....θα θυμάμαι να δω την Ουγγαρία επειδή το λες....
    φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α, αύριο οπωσδήποτε Νάσια, το οφείλουμε στην τέχνη, ναι;

      Διαγραφή
  9. το ξερα ότι δεν θα με απογοητεύσεις λατρεμένε μου! :)
    περισσότερο μου άρεσε της Ολλανδίας και λιγότερο του Βελγίου!
    ο φωτισμός και το σκηνικό μου άρεσαν :)
    στην υπόλοιπη παρέα έκανε θραύση ο Ούγγρος, αλλά όχι για το τραγουδάκι του :Ρ
    καλό μας βράδυ αγαπημένε μου.. για να δούμε τι μας επιφυλάσσει ο άλλος ημιτελικός!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς τη μου! Σήμερα στα καλύτερα και αύριο κριτικές!

      Διαγραφή
  10. Εεεεε συγνώμη, άρχισες να γράφεις ξανά;;; Πως που πότε;;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή