Του Έρωτα Μέγα Καλό

Ακούγοντας αυτό το τραγούδι σε σκέφτομαι, ακούγοντας αυτό το τραγούδι σε περιμένω. Εγώ κι εσύ. Τρία χρόνια σχεδόν. Εγώ κι εσύ.

Εσύ.
Όταν με πήρες τηλέφωνο πριν καν σε δω πρώτη φορά, να μου κρατήσεις νοερά το χέρι όταν ήμουν σε δύσκολη στιγμή πριν 3 χρόνια. Που νοιάστηκες έναν άγνωστο.

Εσύ.
Όταν σε είδα πρώτη φορά, εκεί που είχαμε δώσει ραντεβού, στο καλλιμάρμαρο, σε είδα να περπατάς προς το μέρος μου κι έχασα το φως μου. Τέτοια ομορφιά, βγαλμένη λες από παραμύθι, η καρδιά μου βούλιαξε, δεν θα με θέλει είπα μέσα μου, είναι τόσο όμορφος.

Εγώ.
Που κατάλαβα μόλις σε είδα ότι αυτό που ζούσα μέχρι τότε ήταν ένα ψέμα, μια κακοστημένη φάρσα και άνοιξα τα φτερά μου προς εσένα.

Εσύ.
Που μου έδειξες με ένα χαμόγελο - ω, τι χαμόγελο, με ένα βάδισμα, ω, αυτό το περπάτημά σου, με εκείνα τα μάτια σου - τι υπέροχα μάτια και με κάθε εκατοστό του κορμιού σου τι θα πει έρωτας.

Εσύ.
Που πάλεψες πολύ με όλους τους εξωγενείς παράγοντες για να είσαι μαζί μου, και με τον ίδιο σου τον εαυτό για να με πιστέψεις και να καθήσεις πλάι μου.

Εγώ.
Που έκανα την υπομονή τέχνη μέχρι να σου δείξω αυτό που δεν πίστευες. Ποιος στ' αλήθεια είμαι για σένα.

Εσύ.
Που άνοιξες το σπίτι σου, γεμίζοντάς το μπαλόνια και σοκολάτες για να με δεχτείς πρώτη φορά σ αυτήν την υπέροχη πόλη, σ αυτό το υπέροχο σπίτι, σ αυτήν την υπέροχη αγκαλιά.

Εμείς.
Που ταξιδέψαμε χιλιάδες χιλιόμετρα αυτά τα τρία χρόνια για να βρεθούμε, για να ζήσουμε ο ένας με την ανάσα του άλλου, για να ανακαλύψουμε ξανά τι είναι έρωτας.

Εσύ.
Που με έμαθες ξανά τι σημαίνει αγκαλιά, τι σημαίνει χάδι, τι σημαίνει χαμόγελο, τι σημαίνει εμείς. Ναι, εμένα, το τρομοκρατημένο πλάσμα που για 3 χρόνια παρέπαιε στο χάος.

Εγώ.
Που σεβάστηκα εσένα, που πίστεψα εσένα απ την πρώτη στιγμή, που ένιωσα περήφανος όταν περπατάμε μαζί στο δρόμο και σε κοιτάζουν όλοι, ποτέ ζήλια, μόνο περήφανος.

Εσύ.
Που για μένα έκανες θυσίες, που τσακώθηκες με λατρεμένους σου ανθρώπους για να μη με ταράξεις - κι ας σε έβαλα μετά να τα ξαναβρείτε για να μην είμαι εγώ η αιτία.

Εσύ.
Που όταν πέθανε ο πατέρας μου, που τον αγάπησες τόσο πολύ, ταξίδεψες με ένα ΚΤΕΛ 700 χιλιόμετρα για να φτάσεις ξημερώματα και να μη μ' αφήσεις μόνο παρόλο που σε παρακάλεσα να μην το κάνεις.

Εσύ.
Που μ ερωτεύτηκες.

Εγώ
Που σ' ερωτεύτηκα.

Εσύ.
Που μ' αγάπησες.

Εγώ.
Που σ' αγάπησα.

Εμείς.
Για όσο. 1 μέρα. 1 ζωή, δεν ξέρω, αρκεί που τώρα είμαστε εμείς.