Να χα όσα έχει η τράπεζα, τραγουδάκια να σου τα παιζα

Λοιπόν σήμερα κανονικά δεν θα αναρτούσα τίποτα (καλά η μπέμπα δεν παίζεται, είναι ό,τι ομορφότερο έχουν δει τα μάτια μου τα τελευταία 40 χρόνια, τη βλέπω για μοντέλο το λιγότερο) αλλά δεν άντεξα βρε φιλενάδα.

Πριν λίγο τσέκαρα τα mail μου, που ήταν μπόλικα οφείλω να ομολογήσω γιατί απ το τρέξιμο εδώ μέσα σήμερα δεν προλάβαινα ούτε το φεγγαράκι μου λαμπρό να απαγγείλω - και το απαγγέλλω τόσο ωραία, θυμάσαι βρε κούκλα μου που στο απήγγειλλα τότε εκεί στην παραλία εκείνη τη βραδυά; Ε, έχω βελτιωθεί τώρα, πρόβες στον καθρέφτη, ηχογραφήσεις, ξέρεις εσύ. Τι έλεγα; Κάτσε να διαβάσω γιατί μπερδεύτηκα ο δύστυχος είμαι και μεγάλος άνθρωπος, πόσα πια να κουβαλάει αυτό το κεφάλι;

Α έλεγα για τα μεϊλ που τσέκαρα και είδα κάτι και πέθανα στο γέλιο, αλλά πριν σας το αποκαλύψω αυτό κι επειδή έχει και κάποια σχέση ας πάμε στο κυρίως θέμα, αυτό που λέγεται Τράπεζα!

Ένεκα λοιπόν της κρίσης και όσα υπέροχα εκείνη μας φέρνει, κάτι σαν τα δώρα των Χριστουγέννων εκ του συμπαθεστάτου κυρίου Βασίλη με τα κόκκινα τα κίνκι τα γουνάκια, αλλά σε πιο έτσι μπουγιόζικο να το πω, πονάει να το πω; Όπως και να το πω, ανεργία είναι, περικοπή μισθών είναι, τέτοια όμορφα και νηπενθή. Ένεκα λοιπόν της ανεργίας και των περικοπών, πολύς κόσμος της μεσαίας τάξης δεν έχει να πληρώσει ούτε καν την ελάχιστη καταβολή για την (τις) πιστωτική (ές) του κάρτα κάθε μήνα. Το οποίον ελάχιστο φυσικά είναι οι τόκοι. Γιατί όταν εγώ, εσύ, η Σίτσα, η Σάρα η Μάρα και το κακό συναπάντημα ψωνίζαμε - χαρίζαμε - ταξιδεύαμε - τρώγαμε - πίναμε κλπ. αφειδώς μέχρι πριν 2 χρόνια φορτώνοντας τις κάρτες σα να είναι η δόλια γραία στο χωριό που την φορτώνει ο παππούς με τα ξύλα για να καβαλάει αυτός το γάιδαρο να μη περπατήσει και χαλάσει τα παπούτσια του εκεί στις λάσπες και στα χωράφια, δεν μπορούσαμε να φανταστούμε ότι σε λίγο καιρό μετά την ολυμπιάδα, τη Γιουροβίζιον, το Γιούρο και τα Γιούρια θα χάναμε τις δουλειές μας. και σε ρωτώ ρε φιλενάδα, με τέτοιες σφίξεις και με το έρμο το ταμείο τι να πρωτοπληρώσεις; Ποιο χαράτσι να βάλεις πρώτο; Οπότε και οι κάρτες παραμένουν παραπονεμένες και απλέρωτες και οι τόκοι αυξάνονται σαν τις κατσαρίδες εκείνες τις ήσυχες ζεστές μέρες του Ιούλη.

Και μετά, όταν φουσκώσει το μπαλόνι πολύ, σε παίρνουν κάτι καλές κυρίες από τις εισπρακτικές εταιρίες που βάζουν οι τράπεζες και σου μιλάνε με ένα ύφος λες και σε παίρνει η ίδια η Λάτση (αχ Μαριάννα μου, έισαι κυρία εσύ, δεν θα το κανες ποτέ αυτό, εσύ μόνο τις προσέλλαβες), και σου μιλούν για το χρέος σου και ότι πρέπει οπωσδήποτε να το εξοφλήσεις, και ότι αν δεν το εξοφλήσεις θα σε φάει ο μπαμπούλας, ή θα σε καταραστεί η Λάτση και θα βγάλεις πιτυρίδα και εξάνθημα στους όρχεις, ουλίτιδα, αμυγδαλές και τύφο. Κι εκεί που προσπαθείς να εξηγήσεις στη γλυκειά αυτή μαντάμ ότι δεν μπορείς να πληρώσεις γιατί είσαι άνεργος και δεν έχεις που την κεφαλή κλίναι, εκείνη σε ενημερώνει ότι αυτό δεν την ενδιαφέρει ΚΑΘΟΛΟΥ και ότι η τράπεζα θα σε βρει όπου και να κρυφτείς (χι χι χι χι χι), δεν θα τη γλιτώσεις με τίποτα, οπότε αντί να τρως και να ταϊζεις τα παιδια σου, ΘΑ ΒΑΛΕΙΣ ΤΗ ΔΟΣΗ ΣΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ.

Έχω ακούσει από φίλους άνεργους φοβερούς διαλόγους, εκπληκτικούς που είναι τόσο αστείοι, μα τόσο αστείοι που καταλήγουν τραγικοί. Εκτός από βρίσιμο από την κάθε κυράτσα που κάνει αυτή τη δουλειά, εκτός από τους γελοίους εκφοβισμούς (γιατί ένας άνθρωπος που ξαφνικά χάνει τη δουλειά του και δεν έχει περιουσία - τι θα του πάρει η τράπεζα; το βρακί το τρύπιο;), εξαιρετική φαντασία διακρίνεται και στις λύσεις που προτείνουν οι κυρίες αυτές, όπως πχ. δεν έχετε ένα φίλο να σας τα δανείσει τα λεφτά; Τι λες μαντάμ, θα δανειστώ από κάποιον άλλον κακομοίρη για να βάλω τη δόση στην τράπεζα; Αφού δεν μας προτέινουν και να βγούμε στη Συγγρού μπας και τα μαζέψουμε πάλι καλά.

Πάντως για να είμαι δίκαιος αυτές οι κυρίες που κάνουν αυτή τη δουλειά (και που πληρώνονται με ποσοστά γι αυτό και το απίστευτο ύφος) πρέπει να έχουν πολύ γερό στομάχι για να μπορούν να ενοχλούν καθημερινά κάποιους ανθρώπους δυστυχισμένους, που έχουν χάσει τα πάντα, τα χρήματα, τη ζωή και ίσως και τη αξιοπρέπειά τους. Ή μπορεί απλά αυτές οι συγκεκριμένες κυρίες να είναι τόσο Κακογαμημένες που τους φταίνε όλα όποτε είναι εξαιρετικά φυσικό να μπορούν να φέρονται έτσι χωρίς τύψεις. Εγώ προσωπικά έτσι κι έπαιρνα 1-2 τηλέφωνα και άκουγα ανθρώπους απελπισμένους όχι μόνο δεν θα τους εκφόβιζα ή θα τους έβριζα, αλλά μάλλον θα ντρεπόμουν που υπάρχω... Τι να πω, εκεί μας καταντήσανε, Ο Τέμπορα Ο Μόρες...

Και πάμε στο mail

Αγαπητοί πελατών της Τράπεζας Πειραιώς,

Είμαστε εκτελεί μια πλήρη καθαρισμό βάση δεδομένων των πελατών και ζητάμε από όλους τους πελάτες μας να συνδέεστε και να επιβεβαιώνουν τη δραστηριότητα του λογαριασμού τους. Όλοι οι λογαριασμοί που παραμένουν μη-προσβάσιμες μέχρι τις 22 Δεκέμβριος 2011 θα είναι κλειστό.

(εδώ είχε και site που θα έπρεπε να συνδεθείς)

©2011 Τράπεζας Πειραιώς

Βρε πουλάκι μου, θέλεις να κάνεις την κομπίνα σου και να τ αρπάξεις από όποιον ηλίθιο θα έμπαινε εκεί να βάλει τα στοιχέια του; Μην αντιγράφεις το κείμενο από το μεταφραστή του Google, πάρε εκεί στα ξένα έναν Έλληνα να στο γράψει σωστά να ταίσεις κι ένα στόμα μέρες που είναι... μα είναι δυνατόν «Είμαστε εκτελεί; μια πλήρη καθαρισμό; Αγαπητοί πελατών; και το αγαπημένο μου λογαριασμοί μη-προσβάσιμες! Βλάκα, ε βλάκα, ούτε μια κομπίνα δεν μπορείς να κάνεις