Stop

Ποδηλατείς προσεκτικά - κράνος, εξάρτηση, φώτα πορείας. Πας δεξιά πάντα, δεν ελίσσεσαι σα μουρλός ανάμεσα στα ΙΧ και τα λεωφορεία, σταματάς σε όλα τα φανάρια και δεν πηγαίνεις ανάποδα σε μονόδρομους. Ποδηλατείς με ευθύνη για ένα και μόνο λόγο. Θέλεις να ποδηλατήσεις και αύριο αν θα χει λιακάδα, και μεθαύριο και γενικώς. Θέλεις να γυμναστείς, θέλεις να νιώσεις την ελευθερία που σου προσφέρει το υπέροχο αυτό μέσο, θέλεις να σβήσεις τη γεμάτη μέρα απ το κεφάλι σου.

Κι έρχεται η στιγμή του μαλάκα που θα ανοίξει την πόρτα χωρίς να κοιτάξει ή που θα κόψει απότομα δεξιά, μόλις 1 μέτρο από σένα και θα κοκαλώσει το αυτοκίνητο γιατί απλά μιλούσε στο γαμημένο το κινητό και δεν σε έχει δεί.

Και κοκαλώνει τα φρένα και πέφτεις. Και χτυπάς, όχι πολύ, πιο μεγάλη είναι η τρομάρα, αλλά χτυπάς. Κι εκείνος χαμπάρι. Όσο σε μαζεύουν οι έκπληκτοι περαστικοί κι εσύ προσπαθείς να καταλάβεις τι έγινε, αν χτύπησες, αν χάλασε το ποδήλατο, αν σκίστηκαν τα ρούχα σου, από που τρέχουν τα αίματα - εκείνος συνεχίζει ατάραχος να μιλά στο κινητό.

Και σας βλέπω συνέχεια - μα συνέχεια - που οδηγείτε με το κινητό στ αυτί. Συνέχεια. Ή που τσακώνεστε μέσα στο αμάξι. Ή που βάφεστε εν κινήσει. Η άλλη έγβαζε τα φρύδια της εν κινήσει. Ή που περνάτε Stop χωρίς καν να κοιτάξετε. Και κάποια μέρα θα σκοτώσετε κάποιον γιατί απλά δεν θα τον πάρετε χαμπάρι. Και μέσα στην ένταση που αισθάνομαι τώρα - σας εκλιπαρώ. Μη μιλάτε με τα κινητά στο αυτοκίνητο. Μην αποσπάτε την προσοχή σας. Βάλετε ένα γαμημένο hands free, δωρεάν τα δίνουν με τα κινητά εδώ και χρόνια. Συνέλθετε γαμώ το κέρατό σας.