Toxic

Που λες ρε φιλενάδα, καμία σχέση με χτες η διάθεση, να τανε βρε συ η πανσέληνος; Δεν ξέρω-δεν απαντώ. Πάντως μόλις πήγα σπίτι είχα τόσες δουλειές να κάνω που δεν είχα χρόνο να καταθλίβομαι, κατέθλιψα εσένα και μου φτάνει! Άσε που μετά είδα και το 2ο επεισόδιο του 2ου κύκλου του American Horror Story και είδα ότι υπάρχουν και χειρότερα κι έπεσα ευθύς αμέσως στο κρεβατάκι μου, κάτω απ το ζεστό μου παπλωματάκι και πήρα αγκαλιά το μαξιλάρι και κοιμήθηκα σαν σπουργίτι μια ζεστή νύχτα καλοκαιριού!

Και το πρωί, ορεξάτος και φορτσάτος ενεδύθην τα αθλητικά μου, καβάλησα το όχημα και πήγα γυμναστήριο...

Και μέσα στο τρένο (γιατί το γυμναστήριο δεν βρίσκεται στην περιοχή μου) σκάει μύτη ένα τεκνάκι ζάχαρη, στέκεται απέναντί μου και μου επιτρέπει να το χαζέψω να φύγει η πίκρα από μέσα μου. Είχε ο οφθαλμός κάπου να ακουμπήσει να ξεκουραστεί. Ωραίο ήταν το άτιμο αλλά δεν τον ζαχαρώνει τον κουραμπιέ. Ξέρω πλέον και τα ξεχωρίζω αυτά!

Και πάω κεφάτος στο γυμναστήριο και ξεκινώ! Και τι πρόγραμμα που έκανα ε; Πλήρες κι ενισχυμένο, τι χέρια, τι πόδια, τι βυζά, τι μπούτια, τι αστραγάλους, τι ώμους, τι πλάτες, τι κοιλιές, τι πατσές, δεν άφησα τίποτα να μην το κουράσω. Τίποτα σου λέω. Και μέσα σ αυτήν την ασύλληπτη ενεργητικότητα και τον ιδρώτα του μόχθου παρατηρώ ότι πέραν των συνηθισμένων φυσιογνωμιών έχει και μπόλικο ενδιαφέροντα κόσμο. Πολύ ενδιαφέροντα σου λέω. Κι εκεί που σηκώνω βάρη και κλατάρω προσπαθώ να καταλάβω από μικρές και ίσως ανεπαίσθητες για το κοινό ανθρώπινο μάτι κινήσεις, αν κάποιοι από αυτούς τους καινούριους είναι απ τα παιδιά τα δικά μας που έλεγε και η Τζοβάννα - ναι, αυτή που της το λεγες και γινόταν. (Κάποια επιθυμία είχα στείλει κι εγώ τότε αλλά μάλλον θα της σφύριξαν ότι το σόι είναι αριστερών φρονημάτων και με αγνόησε).

Και εκεί που είμαι και παρατηρώ και δεν μπορώ να καταλάβω κι έχω μπερδευτεί, πηγαίνω στο μέσα section (ε;) για να κάμω κοιλιακούς και είμαι εγώ και 3 παίδαροι. Πρόσεξε, όχι άντρες, παίδαροι. Διατηρώ την ψυχραιμία μου και προσπαθώ να κρατήσω ισορροπία πάνω στην μπάλα να κάνω ροκανίσματα λέει, με ένα δίσκο πίσω απ το σβέρκο - αυτή είναι η αγαπημένη μου άσκηση, για να βρω πως στο διάολο γίνεται κάθε φορά τρώω και καμιά τούμπα, την προηγούμενη βδομάδα εκεί που προσπαθούσα να ισορροπήσω φεύγει η μπάλα για άλλη γη κι άλλα μέρη και σκάω κάτω με τον κώλο και μου ήρθε ο δίσκος ο πεντάκιλος στο κεφάλι και πολύ το διασκεδάσαμε.

Τι έλεγα; Α, ναι. Λοιπόν άσε με να σου περιγράψω τους παίδαρους για να καταλάβεις!

Παίδαρος 1. 30-35, γύρω στο 1.80 με απίστευτα ωραίο κορμί, μπρατσωμένο αλλά όχι φουσκωτό, μελαχροινός με μούσι κοντό και 2 μάτια σα μαύρες λίμνες.

Παίδαρος 2. 35-40 με πολύ γοητευτικό πρόσωπό, ξυρισμένος, καστανός με μαλλάκι ελαφρά μακρύτερο απ το συνηθισμένο και ωραίο κορμί και 2 μάτια μελιά και μυστηριώδη.

Παίδαρος 3. Πιο νέος και πιο λεπτός απ τους άλλους 2, πιο ξανθός απ τους άλλους 2 και πιο γλυκός απ τους άλλους 2. Ωραιότατος για breakfast!

Τέλος πάντων, ο καθένας με τον τρόπο του είχε μια ομορφιά μοναδική. Και ήμουνα κι εγώ εκεί, ξέρεις, ο γοητευτικός 40άρης με εκείνα τα μάτια που σκλαβώνουν και το χαμόγελο της Colgate και την κοιλίτσα που διατηρώ με τόσο κόπο και τόσες σοκολάτες (αυτές οι σοκολάτες γιατί παχαίνουν δεν εννοώ να το καταλάβω!)

Κι εκεί που ο καθένας μας κάνει τα δικά του και εκεί που όπως σου έλεγα προσπαθώ να ισορροπήσω και να μη γίνω ρεζίλι στα παιδιά, κι εκεί που επίσης τους ψιλοχαζεύω - διακριτικά πάντα - και προσπαθώ να καταλάβω αν κάποιος απ αυτούς το μαστιγώνει το δελφίνι- όχι γιατί με καίει, κουβέντα να γίνεται- σκάει απ τα ηχεία το Toxic της Britney.

Τώρα σκέφτομαι είναι η ευκαιρία, αν δω κάποιον απ τους 3 να κάνει καμιά έστω και ανεπαίσθητη κίνηση χαριτωμενιάς, έχω βεβαιωθεί. Και η αοιδός τα λέει και ο Tremens κατασκοπεύει. Περνά το πρώτο κουπλέ - τίποτα. Στο ρεφρέν, τίποτα. Λέει το 2ο και αντιλαμβάνομαι ότι ψιλοκουνιέμαι εγώ πάνω στη μπάλα και μαζεύομαι. Οι 3 σωματοφύλακες, τίποτα. Τζίφος. Ούτε μια αδερφή.

Και τελειώνει το τραγούδι και συνεχίζουμε όλοι αμέριμνοι τη δουλειά μας και μπαίνει μέσα τύπος εγκληματόφατσα, φαντάσου πρώην ποδοσφαιριστή ο οποίος αφού σαραντάρησε ασχολείται ως μπράβος στη Ρώσικη μαφία. Μιλάμε για σκατόφατσα ολκής. Ύφος κακό, ασχήμια και περπάτημα λες και τα πελέ του ήταν βαριά σαν ιστορία.

Αντιλαμβάνεσαι ότι επειδή μου παρενοχλούσε την αισθητική δεν συνέχισα να τον κοιτάζω, αυτός ανέβηκε στη Ρωμαϊκή Καρέκλα (και ναι, είναι όργανο βασανιστηρίου) να κάμει κοιλιακούς, ενώ οι υπόλοιποι συνεχίσαμε τη δουλειά μας. Και πέφτει άιφνης στα ηχεία η γλυκιά Rihanna. Κι εκεί που αλλάζω θέση να ανέβω στον πάγκο να κάνω κάτι άλλο, βλέπω μέσα απ τον καθρέφτη το μαφιόζο να σηκώνει τα πόδια και να κάνει χαρές με το τραγούδι. Μένω άναυδος και γουρλώνω τα μάτια. Εκείνος - πριν με πάρει χαμπάρι, έχει μισοκλείσει τα μάτια, τραγουδά και λικνίζεται στο ρυθμό με το πόδια σηκωμένα στην έκταση. Μόλις αντιλαμβάνεται ότι τον βλέπω, σταματά και ξαναμαφιοζεύει.

Ήθελα να του πω, σ έπιασα φιλενάδα, σ έπιασα, κι εσύ δικιά μας είσαι! Φαντάζεσαι; Από κει που δεν το περίμενα μού ρθε...