Γιουροβίζιον ημιτελικός 1, παρτ 1

Το κείμενο πρωτοδημοσιεύτηκε στο www.boemradio.com

Φίλοι μου καλοί, καλοί μου φίλοι καλημέρα! Σήμερα θα μιλήσουμε για τον 1ο ημιτελικό της Eurovision, για τον οποίο έχω καταρχάς μερικές γενικές παρατηρήσεις.

• Ήταν μακράν ο χειρότερος ακουστικά ημιτελικός του κόσμου.

• Το solarium επέστρεψε μετά από 3 χρόνια στη Eurovision

Ξεκινάμε;

Κατ αρχάς, μέσα στο κατάμεστο Globen – το οποίο είναι στάδιο στην υπέροχη Στοκχόλμη που έχω δεν πολλάκις απ έξω και ποτέ από μέσα – βγαίνει ο περσινός αοιδός όπου διασκευάζει το περσινό αδιάφορο νικητήριο άσμα, και καταφέρνει να το κάνει λίγο πιο ενδιαφέρον με τη συνοδεία εφέ και παιδικής ορχήστρας Σουηδού Τυπάλδου. Ο αοιδός φορά πέτσινο παντελόνι και μακρυμάνικο φανελάκι γκρι Palco το οποίο φεγγίζει και φαίνεται το παντελόνι. Όχι, όχι, όχι.

Μετά πέφτει ένα πολύ ωραίο βίντεο με το οποίο οι Ευρωπαίοι χαίρονται που ενώνονται και μετά βγαίνει η φίλη μου η Πιέτρα η οποία είναι εξαιρετική και με υπέροχο χιούμορ με συμπαρουσιαστή τον αοιδό που έγβαλε το εσώρουχο και το πέτσινο και φορεί φράκο και είναι κούκλος. Το πότε το έβαλε το φράκο θα σε γελάσω – άμα είναι άξιος ο άνθρωπος σε 3 λεπτά ντύνεται – μη φανταστείς!

Ο διαγωνισμός λίγο πριν ξεκινήσει λέγει Europe και σκάνε οι Europe – Σουηδοί ως γνωστόν και πεθαίνουμε στα γέλια. Η παρουσίαση βασίστηκε πολύ στο χιούμορ και αυτό είναι πραγματικά πολύ ευχάριστο, διότι αν είχε βασιστεί στη μουσική – κλάφτα Χαράλαμπε.

1.     Φινλανδία. Η φίλη – τι φίλη, αδερφή, Φινλανδία, στέλνει τη Sandie στο disco κομμάτι Sing it away. Η φίλη – τι φίλη, αδερφή – Sandie, φορεί γαλάζια φόρμα αλλά όχι του υδραυλικού, έχει και ανοίγματα στα πλάγια, να ρέουν τα κιλάκια αν και της πήγαινε τολμώ να πω, έχει κάνει το μαλλί δετό σινιόν – σφουγγαρόπανο και άδει ανερυθρίαστα ένα ρυθμικό disco κομμάτι και μετά σκάνε και οι φίλες της απ το χωριό μες στην τρελή χαρά ενδεδυμένες στο μαύρο που κόβει, και χαίρονται και αγαλιούν όλοι μαζί και περνάμε καλά αλλά δεν μας κόφτει αν περάσει. Δεν περνά μην στα πολυλογώ κι έχουμε άλλα 17.

2.     Ελλάδα. Η Ελλάδα μας, φέτος με απεχθείας ανάθεση έστειλε το ρυθμοποντικορειβτζαζκαιμπλουζκιοξωπερα συγκρότημα ARGO. Το ρυθμοποντικορειβτζαζκαιμπλουζκιοξωπερα συγκρότημα ARGO άδει χαρωπά το Utopian Land. Μια ποντιακή λύρα ξεκινά όμορφα, ένα κορτσόπον άδει, τα φώτα δυναμώνουν, 2 παλικάρια ραπάρουν, ένα συνοθύλευμα δημιουργείται και καταφέρνουμε να στείλουμε ένα από τα χειρότερα κομμάτια ever στο διαγωνισμό, μετά τον ανεπανάληπτο Κλόουν και φυσικά το S.A.G.A.P.O. (ηντάθελα, βρήκα φουρτούνα και μπελά). Το κομμάτι μαγεύει παρόλα αυτά τους ευρωπαίους φίλους μας και αποκλειόμαστε για πρώτη φορά διότι μας φάγαν τα κυκλώματα (the circuits ate us)

3.     Μολδαβία. (ούτε τον τίτλο δεν έχω σημειώσει, κάτσε να γκουγλάρω μισό λεπτό). H γλυκιά Lidia άδει υπέροχα το Falling stars, το οποίο ξεκινά σα ρυθμική μπαλάντα, γίνεται χορευτικό αίφνης και τσουπ ξεπετάγεται κι ένας αστρονάυτης να δέσει το γλυκό και να κάμουμε αίσθησις. Η φωνή της μετρία με λυγμό που δεν συνάδει στο ρυθμικά χορευτικό του άσματος κι ο έρμος ο αστροναύτης τι να πρωτοκάνει, πάει από δω, πάει από κει, βγάζει την κάσκα, ασημί μαλλί εξαίρετο, φόρεμα με τελείωμα καθρέφτες, όχι σαν εκείνες τις ινδικές φούστες – πιο ροκοκό αλλά ότι και να κάνουν τα παιδιά οι ευρωπαίοι είναι αμείλικτοι. Πατώνει επίσης.

4.     Ουγγαρία. Ο πανύψηλος και όμορφος Freddie – πρώην μπακετμπολίστας με τραυματισμό, τραγουδά το Pioneer. Ως κάθε Pioneer που σέβεται τον εαυτό του, έχει τούμπανα, έχει χορωδία κι έντονους φωτισμούς. Πρώτη σκέψη, τι του φορέσαν του παιδιού που ναι σαν τα νερά τα κρύα. Δεύτερη σκέψη και θλίψη η φωνή. Τελείως υποκειμενικό αυτό, οι αντρικές βραχνές φωνές με εκνευρίζουν οπότε κατεβάζω ρολά. Αλλά κάτι η φασαρία, κάτι το τούμπανο, κάτι τα κεφτεδάκια, κάτι το σφύριγμα, κάτι η παράκρουση του τυμπανιστή – με εκνευρίζει. Παρόλα αυτά – περνά.

5. Κροατία. Nina – Lighthouse. Άστρα (στο background) μη με μαλώνετε για το ρούχο που φορώ/είναι κρετόνι διαλεχτό/Χυτήρογλου ραμμένο/και δεν χωράω στη σκηνή/ τι τραβάω το καημένο. Παιδική φωνή, νεαρά αοιδός, αδιαφορότατο ιρλανδοφέρνον άσμα, το κρετόν – αντίσκοινο αλλάζει και γίνεται παγονεραϊδοφόρεμα, δεν θέλω άλλο, 4 μοναχοί κάνουν φωνητικά, ένα συνοθύλευμα κακογουστιάς, άσε με σου λέω – περνάει; Τι; Ναι...

6.     Ολλανδία. Slow down - Douwe Bob. Country τραγουδάκι – και ξέρεις πόσο λατρεύω την country, όσο και τις μπάμιες, παρόλα αυτά είναι συμπαθές, είναι ήσυχο, είναι καλοδουλεμένο, είναι και ο τυπάκος γλυκός και δεν ουρλιάζει, δεν είναι καθόλου κακό, χασμουριέμαι λίγο αλλά έφαγα πολλή σαλάτα και 2 παξιμάδια και 6 κεφτεδάκια, έχει και τατού στο λαιμό, κάνει και τσαχπινιά με την παρουσία του σε άλλο σημείο – ε, τι τα θες, τι τα γυρεύεις, πέρασε.

7.     Αρμενία. Lovewave – Iveta. Καλλονή εξ Αρμενίας που τραγουδά στα αγγλικά αλλά θυμίζουν άλλη γλώσσα, μη με ρωτήσεις ποια, δεν γνωρίζω, εντυπωσιάζει με το μαγιό (με φτερά), με τις ποδάρες και τη φωνή της. Στο μαλλί έχω μια ένσταση αλλά οκ, δεν πειράζει. Κάμει και εφέ πολλαπλασιασμού καλλονής επί σκηνής, έχει και λίγο φασαρία ντάμπα ντούμπα αλλά όβερόλ είναι συμπαθές και περνά.

8.     Σαν Μαρίνο. I didnt know – Serhat. Ο συμπαθής αοιδός, γνωστός απ τα παλιά – τον έχουμε παίξει και στο One of Those Things, εκπροσωπεί το πριγκηπάτο με ντίσκο τσουτσούνι κομμάτι, δεν τραγουδά, απαγγέλει και 4 κορασίδες ενδεδυμένες τα κιτσάτα 80ς παλισιώνουν, και βαριέμαι αφόρητα, λυπάμαι, περίμενα κάτι καλύτερο, άντε γεια και με γεια. Δεν περνά.

9.     Ρωσία. Sergey – You are the only one. Ουχί ρηξικέλευθο, παρόλα αυτά ευήκοο, ο αοιδός όμορφος και ντούκης – ενδεδυμένος όμως σεμνά, εξαιρετικά εφέ, εντυπωσιακότατη παρουσίαση, πραγματικά αριστουργηματική, ανεβαίνει και στην οθόνη, κάμει και φούρλες, έκτακτο – φυσικά περνά και μάλλον πάει για πρωτιά.

Αυτά επί της παρούσης, αύριο τα άλλα 9 γιατί βγαίνει μακρυνάρι και δεν θα το αντέξει κανείς!