Στιγμές τσιγάρου, μια διασημότης και μια θυσία

Βγαίνω που λες να κάνω τσιγάρο χτες κατά τις 12 το πρωί και ξάφνου, πέφτει μια ψιχάλα-ροχάλα απ του ουρανού τ' αέναα ύψη ακριβώς πάνω στην καύτρα και το σβήνει. Όπου φύγει φύγει ο υποφαινόμενος μη χαλάσει και το μαλλί και δεν έχω τα σύνεργα του Αμάραντου μαζί. Δεν χωρά το πιστολάκι το backpack, πρέπει να ρωτήσω το Σταύρο τον Ποταμίσιο τι μάρκα έχει πάρει και χωράει τέτοιες πολιτικές εκεί μέσα.

Αργότερα - πάλι για τσιγάρο είχα βγει αλλά είχε ήλιο πια - παρατηρούσα μια γριά που προσπαθούσε να παρκάρει ένα Clio σε θέση που ένα τριαξονικό ίσως δυσκολευόταν. Ήταν απολαυστικό να τη βλέπεις να στρίβει το τιμόνι μόνο απ' τη μια κατεύθυνση, να βγαίνει να τσεκάρει πόσο χώρο έχει από τον πίσω (5 μέτρα), να ξαναμπαίνει και να κάνει ακριβώς τις ίδιες κινήσεις, να ξαναβγαίνει να τσεκάρει και 10 λεπτά μετά να το παρατάει μισοπαρκαρισμένο. Τον καθρέφτη πάντως τον έκλεισε. Μετά έβγαλε τον παππού από τη θέση του συνοδηγού και κίνησαν για νέες περιπέτειες...

Πριν βγω για το τσιγάρο αυτό, πήρα μια Coca-Cola light, γιατί προσέχω τη σιλουέτα μου κι έφαγα και τόνο άμα θες να ξέρεις - έχω και ταξίδι αύριο και δεν θέλω να ρουφιέμαι στις φωτογραφίες γιατί μου αποσπάται η προσοχή και δεν χαμογελάω καλά - από το μηχάνημα του διαβόλου που πετάς το κέρμα και στη ρίχνει στα πατώματα. Ξεχνώντας ότι μετά την τούμπα θέλει μερικά λεπτά να ηρεμήσει, την ανοίγω και πετάγεται στο μάτι μου. Φοντάνα το κουτάκι, βάλσαμο το ανθρακικό στο μάτι, άραγε απορροφάται η ασπαρτάμη στον κερατοειδή;

Ο Άδωνις είπε ότι οι βουλευτές θυσιάζονται για μας. Έχουν περικόψει το μισθό τους πολύ πολύ ένεκα της κρίσης. Και δεν χρηματίζονται. Δάκρυσα και κόντεψα ν ανάψω τσιγάρο μέσα στο γραφείο απ την ταραχή μου. Ήρθε όμως μια συνάδελφος και μου ριξε κάτω την καπνοθήκη και γεμίσαμε τρίματα να χουμε να μαζεύουμε για καμιά βδομάδα. μου θύμισε παλιά, στην Αμφιλοχία, το εργαστήρι του θειού μου του Θανάση που βελονιάζαμε καπνά και τα απλώναμε να στεγνώσουν - καπνοί παντού.

Λοιπόν, και τώρα, άναψε τσιγάρο γιατί σου χω είδηση που σπαρταράει.
Θέλω να ξέρεις ότι κάποιες φορές οι διάσημοι - κάποιες φορές όχι όλες - είναι σαν κανονικοί άνθρωποι.

Με συγκίνηση σου παρουσιάζω τη διάσημη Έλενα Τσαβαλιά - σύζυγο Μάρκου Σεφερλή - διάσημη πλέον για τη λεπτότητα, το πολιτισμικό γίγνεσθαι και την απύθμενη μόρφωση (μια φορά την έχω δει για λίγο να παίζει και η τσιριχτή φωνή της δημιούργησε καθίζηση ιζήματος στα έρμα τα αυτιά μου), η οποία μετά την υπέροχη εκπομπή στην οποία τυγχάνει συμπαρουσιάστρια μαζί με τον υπέροχο σύζυγό της, πήγε για μανικιούρ. Έτσι, απλά, λες και δεν είναι διάσημη, λες και είναι κανονική γυναίκα. Πολύ το χάρηκα γιατί αισθάνθηκα κι εγώ για λίγο διάσημος - χτες το βράδυ μόλις έκοψα τα νύχια μου... καταλαβαίνεις...