Που είσαι που γυρνάς;

Μα τι ωραίος καιρός, χάρμα σκέτο, ο ουρανός κίτρινος σαν ηλιάνθεμο, η υγρασία εξαιρετική, 99% το κόβω και η ζέστη κολλώδης σα ζελεδάκι, απ αυτά που τρώγαμε μικρά και κολλάγανε στα δόντια και θέλαμε 8 χρόνια για να φύγουν μαζί με τα νεογιλά.

Εν τω μεταξύ είναι φθινόπωρο σου λέει, ισημερία σήμερα και γνωρίζοντας ότι το φθινόπωρο τα ζώα αλλάζουν τρίχωμα κατανοώ τις περούκες που μαζεύω κάθε μέρα απ τη μπανιέρα. Αυτό που δεν κατανοώ είναι που βρίσκονται αυτές πάνω στο κεφάλι μου και δεν τις βλέπω... παρεκτός και δεν πέφτουν απ το κεφάλι αλλά και από που να πέφτουν, δεν έχω πουθενά περισσότερες από αυτές στο κεφάλι, φαντάσου ατριχιά κατηραμένη.

Τέλος πάντων, άλλο ήθελα να σου πω, δεν ξέρω αν έχεις υπ όψιν σου μια σελίδα στο φου μπου, ενός τυπάκου που την είχε ανοίξει ως "Γυναίκα δίχως βύζους εκκλησία δίχως Τζίσους" ή κάτι παρεμφερές και την άλλαξε μετά αφού μάζεψε κάποιους καμμένους (όχι τον Πάνο τον Καμμένο, αυτός έχει άλλο κάψιμο) και την έκαμε σοβαρή και κατάτι φιλανθρωπικιά και κατάτι ρομαντικιά και δεν συμμαζεύεται.

Και ναι, είναι αυτή η ηλίθια σελίδα ενός κατά προσωπική του δήλωση δημοσιογράφου, του Δαυίδ του Αβραμίδη, μια σελίδα από αυτές που κάθε 3 και λίγο βάνουν τσιτάτα του στιλ "αν αγαπάς κάποιον άστον να φύγει, αν δεν γυρίσει ποτέ σημαίνει ότι δεν ήταν δικός σου" (δηλαδή το να τον πάτησε αυτοκίνητο ή να έπαθε Αλτσχάιμερ δεν παίζει) ή "οι φίλοι είναι σαν τα αστέρια, μπορεί να μην τα βλέπεις συνέχεια αλλά το ξέρεις ότι είναι εκεί" (εγώ τις τρίχες που πέφτουν δεν μπορώ να καταλάβω από που πέφτουν, με τ αστέρια θα ασχολούμαι; Άσε μας μαντάμ κι έχω να βάλω ηλεκτρική) και που ουσιαστικά δεν προσφέρουν απολύτως τίποτα σε κανέναν - ίσως μόνον σε ευαίσθητες ψυχές τύπου μοναχική ανεμώνα ή μαραμένο γιούλι και βιόλα (και γιασεμί) αλλά που για κάποιον λόγο που δεν έχω καταλάβει έχει κάτι εκατοντάδες χιλιάδες like και ακόλουθους ένα σωρό.

Οπότε αντιλαμβάνεσαι ότι θεωρώ πλέον - και μετά την συνέντευξη-παρουσίαση του εν λόγω δημοσιογράφου από την Κατερίνα Παναγοπούλου, την καταξιωμένη δημοσιογράφο του Star και της Athens Voice - ότι αυτός ο τόπος δεν έχει ελπίδα. Δεν θα τον κλάψει καμιά πατρίδα. Ήμουν μέχρι το πρωί γύρω στο 90% βέβαιος, αλλά μόλις είδα ανάρτηση του εν λόγω ότι θα κανονίσει συγκεντρώσεις-εμφανίσεις-τουρνέ ανά την Ελλάδα και το εξωτερικό, στην αρχή χαμογέλασα κουνώντας το υπέροχο κεφάλι μου και μετά μόλις είδα την ανταπόκριση των ΟΥΦΟ κάτω μου μείνε το χαμόγελο παγάκι στα χείλη και βεβαιώθηκα 100%. Διότι φιλενάδα, όλοι όσοι ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του κου Τίποτα ψηφίζουν. Και αποφασίζουν μαζί με σένα που είσαι ένα σπίρτο μονάχο ποιος θα μας κυβερνήσει. Και μετά σου φταίνε οι γριές.

Απ την άλλη, με βαθύτατη συγκίνηση είδα το γεγονότο της 50ης επετείου γάμων των Βασιλέων μας. Τι είπες; Δεν έχουμε βασιλεία αλλά Προεδρευομένη Δημοκρατία; Μα είσαι σίγουρη φιλενάδα; Αν είναι έτσι γιατί άνοιξε η Μητρόπολη Αθηνών Η Σεισμόπληκτος και στρώθηκαν χαλιά και θρόνοι για το ζεύγος; Μήπως το αλλάξαμε μέσα στο καλοκαίρι που έπαιρνες τα μπάνια σου και δεν το θυμάσαι; Μήπως εκεί που έπαιρνες είτε το μακροβούτι σου ή την αστακομακαρονάδα σου, πέρασε καμιά τροπολογία στη θερινή; Ενδέχεται φιλενάδα, ενδέχεται. Κι έτσι είχαμε ραντεβού το Σεπτέμβρη και με τους βασιλείς. Μόνο υτα κουνούπια νομίζεις σε κυνηγούν;

Βέβαια, ο Άνθιμος, ο άγιος αυτός ιεράρχης και κύρηκας της Αγάπης, έδωκε λέει συνέντυξη στην Αννίτα Πάνια. Χάρηκα πολύ γιατί νόμισα ότι θα τον δούμε να προσπαθεί να σκαρφαλώσει στο σκαμπό όπως όλοι οι καλεσμένοι της Πάνια και το κάνα εικόνα στο μυαλό μου και το καταδιασκέδασα, αλλά το Αννιτάκι κάνει λέει φέτος σοβαρή εκπομπή, οπότε πάνε τα αχ Κουλά και τα συναφή, αντί για τη Μαντόνα απ τη Δραπετσώνα θα δεις τον Άνθιμο να σου εξηγεί γιατί δεν πρέπει να καίγονται οι νεκροί και τα τοιαύτα. Μια απόλαυση ήταν ο γλυκός μου, τέτοιες αρλούμπες είχα καιρό να ακούσω και πολύ τοι φχαριστήθηκα. Ο αχ Κουλά πιο σοβαρός ήταν.

Και με τούτα και με κείνα χάσαμε τη Βούλτεψη φιλενάδα. Ανησυχώ. Που είναι; Που γυρνά;

Που;