Τεμπελιό και παλιά δαντέλα

Μερικές φορές το τεμπελιό είναι η καλύτερη ιδέα. Σήμερα ανακάλυψα μέσω εσωτερικών συζητήσεων ότι κάποιες φορές αξίζει να τεμπελιάσεις.

Εξηγούμαι.

Βρέχει. (βρέχει πολύ, βρέχει δυνατά, βρέχει κατακλυσμό)

-Άπλωσα;
-Δεν άπλωσα.
-Γιατί δεν άπλωσα;
-Γιατί βαρέθηκα να βάλω πλυντήριο.

Ευτυχώς.

-Πήρα το ποδήλατο;
-Όχι, ήρθα με το αμάξι.
-Γιατί βρε τεμπελχανά δεν πήρες το ποδήλατο;
-Γιατί βαριόμουν να κουνηθώ το πρωί.

Ευτυχώς.

-Έπλυνα τ αμάξι που είναι μες στη βρώμα;
-Όχι, το άφησα με όλη εκείνη την υποσαχάρια σκόνη και τη γλίτσα των τελευταίων ημερών.
-Γιατί βρε βρωμύλο δεν έπλυνες το αμάξι; Πώς θα βάλεις κόσμο μέσα που χει αλλάξει χρώμα και από γαλάζιο της θαλάσσης είναι σκατί της λεκάνης;
-Μια χαρά καθαρό είναι τώρα.

Ευτυχώς.

Βλέπεις λοιπόν, τα πάντα είναι θέμα προοπτικής και συγκυρίας, και μερικές φορές αυτό που θεωρούμε κακό σύμβουλο, έρχεται να μας διαψεύσει.

Αυτά. Νυστάζω.

ΥΓ. Ελπίζω μόνο να ξανακάνει το ΣΚ τον καλό καιρό που είχε αυτό το ΣΚ γιατί θέλω να ξαναπάω για μπάνιο. Δεν το χορταίνω φέτος! Τεμπελιάζω εξαιρετικά ξάπλα στην παραλία!