Τα γραμματάκια μεγαλώνουν με ctrl= για τους Pcάδες, και με cmd= για τους Macάδες!
Ευχαριστώ!

Κυριακή 22 Απριλίου 2012

Ο Πρώην

Χτες έμαθα ότι έκανα ένα λάθος. Έγραψα κολλητός αντί για πρώην. Και αυτό ήταν λάθος. Και ήταν λάθος γιατί δεν είναι  μόνο κολλητός , είναι Πρώην. Άσε με λίγο να σου μιλήσω γι αυτό, αρκετά ασχοληθήκαμε με αρρωστημένες ιστορίες, για ανούσιο πόνο και μαλάκες, τέτοιοι υπάρχουν εκατομμύρια. Πρώην είναι μόνο ένας.

Πρίν 10 χρόνια, 5 μήνες και 20 μέρες, γνωριστήκαμε. Πεζό το μέσον γνωριμίας, καινούριο για μας τότε όμως - ναι καλά το κατάλαβες, το ίντερνετ έπαιξε τον καθοριστικό ρόλο του και τότε, μια πολύ κρύα βραδιά του Νοέμβρη (φαντάσου ότι η προηγούμενη μέρα ήταν σχεδόν καλοκαιρινή και εκείνη βαθιά χειμωνιάτικη) συναντηθήκαμε έξω από ένα μπαράκι που δεν υπάρχει πια, κάπου στο κέντρο. Εγώ λίγο πολύ συνηθισμένος σε τέτοια ραντεβού, εκείνος στο πρώτο του. Θυμάμαι να τον περιμένω για κάποια λεπτά μιας και εκείνος τρακαρισμένος από το γεγονός του blind date έκοβε βόλτες μέχρι να αποφασίσει να έρθει.

Και ήρθε. Έπαιξε και η Ζωζώ το ρόλο της αλλά ήρθε. Και ήρθαν τα πιο όμορφα μάτια που έχω αντικρύσει στη ζωή μου. Φωτεινό γαλάζιο, φωτεινό σαν ουρανός και αθώο σαν παιδιού. Και χάρηκα.

Περιττό να σου πω ότι το ραντεβού κύλησε θαυμάσια, με γέλιο, κουβέντα και μια χαλαρότητα που δεν είχα ξανανιώσει σε κάτι παρόμοιο. Before the Parade passes by έπαιξε και ας το έχει συνδυάσει αλλιώς. Το ποτό έγινε φαγητό και το φαγητό έγινε φιλί στο τέλος μιας όμορφης και ελαφρά περιπετειώδους νύχτας. Ένας Έρωτας γεννήθηκε ακαριαία.

Μερικές μέρες μετά αποφασίσαμε να ζήσουμε μαζί. 2 ήταν; 3 ήταν; 1 ήταν; 1 ήταν, μπορεί να ειπώθηκε λίγο αργότερα αλλά ξέραμε και οι 2 ότι αυτό ήταν μονόδρομος. Δεν υπήρχε μέση λύση, ο έρωτας αυτός ήταν ή όλα ή τίποτα. Και το ταξίδι ξεκίνησε. Σε ένα όμορφο διαμέρισμα, με μια υπέροχα τεράστια βεράντα με την πιο υπέροχη θέα που μπορεί κανείς να φανταστεί το μεγαλύτερο ταξίδι της ζωής μου ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς και τον πιο ούριο άνεμο. Και αυτό το διαμέρισμα έγινε αμέσως σπίτι μας και ίσως να ναι ακόμα παρόλο που δεν είμαι εκεί.

Θυμάμαι τον πρώτο εκείνο καιρό πολύ έντονα τις απίστευτες εκδηλώσεις αγάπης από μέρους του, θυμάμαι την τρυφερότητά του, τα λόγια που μου έλεγε, που μου έγραφε, τις στιγμές που μοιραζόταν μαζί μου. Τα έχω κλεισμένα στο μυαλό μου ιδανικά, αγγελικά και υπέροχα πλασμένα, όχι γιατί ωραιοποιώ τίποτα, αλλά γιατί έτσι είναι. Θυμάμαι το πρώτο μας ταξίδι στο Μέτσοβο 2 μήνες σχεδόν μετά τη γνωριμία μας και δακρύζω από χαρά. Η ωραιότερη πρωτοχρονιά του κόσμου, στολισμένη με μπαλόνια και σοκολάτες ενώ ο τελικός του πρώτου Big Brother παιζόταν χυδαία στις οθόνες του ξενοδοχείου... Θυμάμαι το χιόνι και τα γέλια και το τζάκι και το ζεστό καφέ και την ανηφοριά μέχρι το εκκλησάκι του Αη Νικόλα και την τρομάρα που πήρα όταν το αυτοκίνητο κόντεψε να κολλήσει στο χιόνι και τις αγκαλιές και την τρυφερότητα και το σεξ. Θυμάμαι τα πάντα.

Η ζωή μαζί του ήταν υπέροχη, δεν θα σου πω ότι δεν υπήρχαν προβλήματα, θα ήταν ψέμα, αν και συμφωνούσαμε σε πάρα πολλά πράγματα υπήρξαν και διαφωνίες που έφεραν μικρές ή και κανά δυο φορές μεγαλύτερες ρήξεις. Βλακώδεις αλλά μεγαλύτερες. Δεν το κοψα τελικά το τσιγάρο κι ας μου έκανε γυμνάσια!

Άνθρωπος χαρούμενος και γελαστός, καλλιεργημένος βαθιά και ενδιαφέρων, φιλικός, όμορφος και απίστευτα σέξι, αλλά από την άλλη αυστηρός - πολύ με τον εαυτό του και αρκετά με μένα - ισχυρογνώμων και τιμωρός, να,ι δέχτηκα κανά δυο φορές τιμωρία από κείνον, λίγα μούτρα, λίγη ή και περισσότερη σιωπή αλλά ξέρεις κάτι; Εκείνο που δέχτηκα απλόχερα ήταν ο απόλυτος σεβασμός και η τεράστια αγάπη.

Με τον Πρώην ταξιδέψαμε πολύ, στην Ελλάδα και έξω, γυρίσαμε ένα σωρό νησιά και βουνά και και και. Οριοθετήσαμε λατρεμένους τόπους, ιερούς για την αγάπη και τη σχέση μας με αποκορύφωμα το Πήλιο, το μαγικό βουνό. Εκεί, τα καλοκαίρια και οι χειμώνες και τα Πάσχα πήραν άλλο άρωμα, πήραν μια μαγεία αιθέρια, νιώθαμε ότι είμαστε στο σπίτι μας, στο μέρος που ανθίζουμε μαζί και μοιραζόμαστε τι ζωές και τις ανάσες μας. Πάντα σε κείνο το μαγικό βουνό η αγάπη έπαιρνε πνοή, πάντα εκτός της τελευταίας - σχεδόν καταστροφικής - φοράς.

Ήταν η πρώτη φορά που μοιράστηκα την καθημερινότητα μου με άλλον άνθρωπο, ήταν η πρώτη και η πιο επιτυχημένη, βλέπεις, όταν υπάρχει ο αμφίδρομος σεβασμός σε μία σχέση τα πάντα κυλούν όμορφα, ομαλά σα νεράκι. Κι έτσι η σχέση μας από καθαρά ερωτική άρχισε να ξεδιπλώνει κι άλλες όμορφες πτυχές στην πορεία της. Μια δυνατή φιλία ξεκίνησε να φυτρώνει ανάμεσά μας, και όταν ρίζωσε, ρίζωσε γερά και χωρίς ζιζάνια. Μοιραστήκαμε τις σκέψεις μας και τα θέλω μας όπως μόνο 2 άνθρωποι που αγαπιούνται πραγματικά μπορεί να το κάνουν.

Όμως μια ερωτική σχέση, δυστυχώς, έχει ημερομηνία λήξεως. Κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα, ο πόθος θα ξεφτίσει και θα φύγει και όση αγάπη κι αν υπάρχει δεν μπορεί να αναπληρωθεί. Έτσι μετά από κάποιον καιρό - και το λέω αυτό με απόλυτη επίγνωση και τεράστια θλίψη - ο πόθος του για μένα έσβησε σιγά σιγά. Η αγάπη υπήρχε. Ο σεβασμός υπήρχε. Ο πόθος δεν υπήρχε. Δεν θα σου κρύψω ότι αυτό με πλήγωσε. Δεν θα σου κρύψω ότι προσπάθησα να το καταπολεμήσω και να το ξαναφέρω εκεί που ήταν, αλλά επειδή η φύση μου δεν μου επιτρέπει να πιέζω καταστάσεις ίσως να μην προσπάθησα όπως και όσο έπρεπε. Και αφέθηκα. Αφέθηκα στην καταστροφή του έρωτα αρχικά και του εαυτού μου. Αφέθηκα σαν τεμπέλης στο να καταστρέψω την ομορφιά μου. Την εξωτερική, από θλίψη και μια μελαγχολία που δεν κατάλαβα εκείνες τις στιγμές ότι περνούσα. Και οι μέρες, οι μήνες, τα χρόνια πέρασαν χωρίς έρωτα, με αγάπη, ναι, με σεβασμό, ναι, με ταξίδια, ναι, με τα χίλια καλά του Αβραάμ και του Ισαάκ αλλά χωρίς έρωτα.

Κάποια στιγμή αυτό έπρεπε όμως να πάρει τέλος. Δυστυχώς δεν υπήρχε τρόπος να διορθωθούν τα πράγματα οπότε έπρεπε να φύγω από το σπίτι μου, έπρεπε αμφότεροι να ξεκινήσουμε καινούρια ζωή. Και το κάναμε. Περιττό να σου πω ότι ο πόνος ήταν σχεδόν αβάσταχτος. Περιττό να σου πω ότι η ζωή όπως τη γνώριζα άλλαξε άρδην και όχι πάντα προς το καλύτερο. Περιττό να σου πω ότι φτάσαμε δυστυχώς ακόμα και στο σημείο να τσακωθούμε άγρια γιατί πονούσαμε απίστευτα. Όμως έπρεπε να γίνει κι έτσι έγινε. Μετά από 6 χρόνια και 3 μήνες.

Κι έτσι ο Σύντροφος έγινε Πρώην. Με Π κεφαλαίο. Γιατί είναι εκεί. Γιατί για μένα είναι πια ο κολλητός μου. Είναι μετά από 4 χρόνια ο άνθρωπος που ξέρει για μένα τα πάντα. Απ την καλή κι απ την ανάποδη. Ο άνθρωπος που δεν θα του κρύψω τίποτα, ο άνθρωπος για τον οποίο θα παλέψω με όλες μου τις δυνάμεις να τον έχω δίπλα μου σε κάθε φάση της ζωής μου. Κι ας είναι κάποιες φορές δύσκολο. Κι ας μου έβαλε τις φωνές χτες για το ατόπημά μου. ναι ρε μάτια μου πανέμορφα, δεν είσαι κολλητός, είσαι Πρώην.



και αυτό είναι δικό σου...

39 σχόλια:

  1. Ουφχμφουμφ, κρίμα που χωρίσατε...
    Αλλά πάλι είναι σημαντικό να έχεις έναν κολλητό!
    Και τι κι αν είναι Πρώην;
    Αυτό που μετράει είναι ότι έγινε ο κολλητός σου!
    Διότι αγάπη μου οι έρωτες έρχονται και παρέρχονται, αλλά οι κολλητοί μας μένουν!
    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κρίμα, ναι, αλλά έπρεπε να προχωρήσουμε και οι δύο. παρόλα αυτά αν μας δεις μαζί θα νιώσεις πως βλέπεις μπροστά σου ένα ζευγάρι αγαπημένο τρελά και αυτό φέρνει προβλήματα, αλλά η ιδιαίτερη αυτή φιλία είναι αναντικατάστατη και είμαι τυχερός που τη ζω κι ας με μαλώνει που τον είπα κολλητό και όχι Πρώην

      Διαγραφή
  2. Αχ tremens μου...
    Με συγκίνησες αγαπημένε μου.
    Βούρκωσα...
    Είσαι πολύ μεγάλη καρδιά φίλε μου!
    Αφού μπορείς και είσαι κολλητός με τον Πρώην....
    Τον σέβεσαι, θυμάσαι με αγάπη το παρελθόν σας.
    Τι καρδούλα είσαι λατρεμένε μου εσύ....
    Εγώ δεν αντέχω, μετά από κάθε χωρισμό ο πόνος είναι πολύς.
    Πρέπει να ξεχάσω τις όμορφες στιγμές.
    Να πάψω να τον σκέφτομαι.
    Γι αυτό σ' αγαπώ, γιατί είσαι μεγάλη καρδιά!!!
    Φιλάκια καλέ μου:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπημένη μου, στην περίπτωση αυτή δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς, πραγματικά δεν θα μπορούσε...

      Διαγραφή
  3. Τι όμορφη ιστορία...οι μεγάλες οι αγάπες δεν τελειώνουν...είναι σημαντικό ότι είστε φίλοι κολλητοί.
    πολλά φιλάκια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δύσκολες καταστάσεις, ο θάνατος του Έρωτα, εκείνο το μεταίχμιο μέχρι να καταλαγιάσουν τα πράγματα και να ξεκαθαριστούν.
    Περίεγο πράγμα οι gay. Αναζητάμε την αγάπη, το σεβασμό, την σχέση, το ιδανικό, αλλά μας διαφεντεύει ο Πόθος και η λαγνεία.
    Τουλάχιστον μείνατε δυο φίλοι. Σημαντικό. Εγώ όλους τους Πρώην, τους έθαψα στον κήπο και φύτεψα απο πάνω τους μια τριανταφυλλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δολοφονε!!! χαχαχα

      Διαγραφή
    2. Αχ Ben πόσοι έρωτες μπορούν να γίνουν φιλία; Πόσες αγάπες μπορούν να προχωρήσουν σε άλλο στάδιο; Πόσοι πρώην μπορούν να γίνουν Πρώην;

      Δεν είναι κακό που το πάθος, ο πόθος και ο έρωτας τελειώνουν, είναι φυσικό. Το κακό είναι να καταστρέφεται η αγάπη από βλακείες... Τι χρώμα τριανταφυλλα έχεις βάλει;

      Διαγραφή
    3. Κούλα, Κούλα, όλοι είμαστε δολοφόνοι! Τόσα κουνούπια στον παράδεισο!

      Διαγραφή
  5. βρε Τρεμενς,η τωρινη σου αγαπη τα διαβαζει αυτα;;;εχω μεγαλη απορια!!!!!μην μου πεις πως ειναι υπερανω και ξερει πως τωρα τον βλεπεις φιλικα!!!!ενα τσιμπιματακι θα το εχει στην καρδια και φοβαμαι θα δημιουργηθουν δυσαρεστες καταστασεις...αν δεν τα διαβαζει,ειναι άλλο...δεν ξερω αν ειμαι εγω ζηλιαρα,αλλα ζηλεψα τον τροπο που τον θυμασαι χαχαχαχα δεν μπορω να φανταστω τον συντροφο σου να μην το πειραζει λιγο και ας μην το δειχνει...με την απορια θα μεινω.............

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νάσια μου αγαπημένη πόσο δίκιο έχεις, απόλυτο. Όχι, δεν τα διαβάζει και αυτό για να έχω την ελευθερία να σου γράψω ό,τι μου κατέβει στην γκλάβα. Αν τα διάβαζε θα είχαμε λογοκρισία και εδώ μέσα μπήκα για να στα πω όλα, όχι μόνο ό,τι με βολεύει!

      Διαγραφή
    2. ελυθην η απορια!!!!!!προχωραμε ακαθεκτοι....χαχαχαχα

      Διαγραφή
  6. Δεν μπορώ να μην συμφωνήσω με τη Nasia!! και εγώ τα ίδια σκεφτόμουν!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχεις δίκιο που συμφωνείς με τη Νάσια, κι εγώ συμφωνώ, δες τι της απάντησα!

      Διαγραφή
  7. τόσο καιρό που έρχομαι και πρώτη φορά πρόσεξα τις μουσικές που έχεις βάλει στον πλέηερ δίπλα. Εξαιρετικές επιλογές.

    Υ.Γ: Ναι βρε αγάπη μου, το διάβασα το πόστ, συνειδητά δεν το σχολιάζω :)
    Φιλιάααα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Thanks for the music σε όλους όσους μας την προσέφεραν και την προσφέρουν απλόχερα!

      Για να μη σχολιάζεις συνειδητά ωχ ωχ ωχ τι θα χεις σκεφτεί!

      Φιλιά γατούλη

      Διαγραφή
  8. Οι πρώην ειναι πρόβλημα...οι Πρώην όμως.....αστα να πανε!

    φιλια

    ΥΓ Ο μπαμπουλης πως τα πάει;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οι Πρώην -αν μας τύχουν- είναι τιμή μας και καμάρι μας και κορώνα στο κεφάλι μας!

      Πάει πολύ καλύτερα, σήμερα είχαμε ευχάριστα νέα, θα βγει σύντομα απ την εντατική! Σ ευχαριστώ που ρώτησες αγάπη μου

      Διαγραφή
  9. Αν σου πω ότι όσο και να προσπαθούσες δεν θα μπορούσες να το αποτρέψεις ή να τον ανατρεψεις, θα με πιστέψεις? Οχι! Σε παρακαλώ, πίστεψέ το. Εχω περισσότερα χρόνια πίσω μου παρά μπροστά μου, σχέσεις ερωτικές από πολύ νωρίς στη ζωή μου. Κι εχω καταλήξει από καιρό ότι η ζωή θα ήταν τέλεια (ερωτικά) αν μπορούσε να ήταν γεμάτη μόνο αρχές. Θα σου έλεγα ότι είσαι και τυχερός που κράτησε τόσο πολή ο ερωτικός πόθος. Γι'αυτό σβήσε όλους αυτούς τους αυτοχαρακτηρισμούς από μέσα σου, όπως "τεμπέλης". Και δεν είναι μόνο αυτό αλλά ότι και στο μέλλον θα πρέπει να είσαι προετοιμασμένος γιά παρόμοιο τέλος. Η κλασσική πορεία είναι αυτή, για όλους μας. Φιλιά καλό μου. (Επρεπε να μας δώσεις και τα νέα του μπαμπά, όμως αισιοδοξώ ότι αφού δεν έγραψες κάτι πάει καλυτερα, να τον προσέχεις!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. A, το ξέρω γλυκιά μου ότι ό,τι αρχίζει τελειώνει, το ξέρω καλά. Απλά ξέρω επίσης ότι θα μπορούσα να κάνω πράγματα παραπάνω, είπαμε, δεν πειράζει, η ζωή συνεχίζεται, δεν κλαίμε πάνω από χυμένο γάλα...

      Ο μπαμπάς πηγαίνει καλύτερα, ναι και σήμερα για πρώτη φορά μετά από 1 εβδομάδα είμαι σχεδόν ήρεμος!

      Καλό βράδυ αγαπημένη μου

      Διαγραφή
  10. Είμαι ο Πρώην. Είμαι ο Π.

    Η ελληνική γλώσσα είναι μυστήρια. Κι ωραία, και πλούσια, αλλά μυστήρια. Το Π είναι ένα γράμμα που θυμίζει δύο Πόδια που αντέχουν την πίεση μιας οριζόντιας γραμμής. Γιαυτό και το Π θεωρείται πως συμβολίζει την Πίεση. Είμαι ειδικός στην Πίεση. Είμαι ειδικός στα Πόδια. Και ειδικότερος στη έλλειψη του ενός. Τότε το Π δεν ισορροπεί.

    Το Π συμβολίζει τον υπερβατικό (άρρητο) αριθμό 3,14 στα μαθηματικά, το σωματίδιο μεσόνιο Π (πιόνιο) στη σωματιδιακή φυσική, τον τελεστή γινομένου στα μαθηματικά.

    Το Π μοιάζει με Πόρτα (Πορτάρα).

    Το Π είναι το πρώτο γράμμα πολλών λέξεων. Παπάρας(= ο ανόητος). Παραίτηση. Πάλι. Πόθος. Πάθος. Πάσχων. Πάντα. Παιδί.

    Είμαι ο Π. Μέχρι και το επώνυμό μου από Π αρχίζει. Είμαι και όλα αυτά. Αλλά και ο Πρώην. Και τιμή μου και καμάρι μου, και κορώνα στο κεφάλι μου.
    Είμαι ο Π.
    Πήλιο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μην ξεχνάς μια σημαντική λέξη. Πίστη. Μ αυτήν θα Προχωρήσεις αν τη χρησιμοποιήσεις κατάλληλα. Όχι μόνο στο Θείο, αλλά σε σένα και τη μοναδική ζωή που έχεις.

      Διαγραφή
  11. α. και αυτό.

    http://www.youtube.com/watch?v=UgcOWHmypsA

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανάμεσα σε όλα υπάρχει ενδιάμεσο, ναι, απόλυτα σοφό, ευχαριστώ.

      Διαγραφή
  12. Ενα περίεργο πράγμα:
    Eγώ μπορώ να μείνω φίλη με τους πρώην αν είμαι εγώ αυτή που έχω εκδόσει το φύλλο πορείας...
    Αλλιώς... αστο καλύτερα δε θες να ξες... :-p
    Είσαι μεγάλη ψυχή τελικά!
    Φιλί γλυκό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Καμία ταμπελίτσα, "κολλητός" ή "πρώην" ή ό,τι άλλο θες, δεν περιγράφει αυτό που νιώθουμε για κάποιους ανθρώπους.
    Να τον λες όπως θες...
    Καληνύχτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Εγώ πιάνω άλλες δονήσεις καλέ μου Tremens. Εσύ πάλι ξέρεις καλύτερα...
    Το σεξ μεταξύ κολλητών "πρώην" είναι άπαιχτο παρεμπιπτόντως.
    Αυτά γνώρισα στον πρότερο μη έντιμο βίο μου αυτά μολογάω...
    Σφιχτή αγκαλίτσα, καλή προσαρμογή στους νέους σας ρόλους
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν έχεις άδικο, δονήσεις ίσως υπάρχουν αλλά δεν το ψάχνουμε αμφότεροι για να μην τα μπλεξουμε... Είμαστε βλέπεις χωρισμένοι 4 χρόνια!

      Διαγραφή
  15. Αχ, καλέ μου τρέμενς τι όμορφη ιστορία... Σε ευχαριστώ που την μοιράστηκες... Βλέπεις λατρέυω τον έρωτα και συγκινήθηκα απο αυτή την αφήγηση... Είναι μια πανέμορφη ιστορία όμως, όσο και αν πόνεσε έχεις ζήσει την αγάπη στο μεγαλείο της! Άλλοι δεν ξέρουν καν τι σημαίνει..! Νιώσε ευλογημένος που ένιωσες την αγάπη!!! =Δ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου Μαράκι μου, εγώ σ ευχαριστώ για το πανέμορφο σχόλιό σου!

      Διαγραφή
  16. Εχω να πω, αλλά με πήραν τα ζουμιά, πάω να φάω παγωτό! είναι η πρόχειρη δικαιολογία, όταν δεν μπορώ να εκφραστώ.

    Τα πιο όμορφα όμως σου εύχομαι, να σε περιτριγυρίζουν !
    Π άντα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ γλυκιά μου, όλοι να έχουμε ομορφιά στη ζωή μας γιατί το αξίζουμε, ναι;

      Διαγραφή
  17. αφού τα περιγράφεις με τόση αγάπη, όλα καλά! πάμε για άλλα τώρα! :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α, έχουμε άλλα, προχώρα σε προηγούμενα επισόδια και θα δεις... 2 χρόνια τώρα!

      Διαγραφή
  18. ο έρως έχει ημερομηνία λήξης, μα όπως λέω εγώ καλύτερα να το ζούμε ως το κόκκαλο. όσο πάει.
    κι όσο κρατήσει...

    τα φιλιά μου, περιμένω να σας ακούσω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή