Η αγάπη όλα τα ελπίζει

Έλα ρε φιλενάδα που είσαι; Με τούτα και με κείνα χαθήκαμε ρε συ, δεν πρόλαβα ούτε να σου γράψω, ούτε να σε διαβάσω ούτε τίποτα... τι να πω, τέτοιο πήξιμο δεν το περίμενα πραγματικά.

Όλη η προηγούμενη βδομάδα ήταν βουτηγμένη στο δράμα, δεν εννοώ το πολιτικό δράμα που ζούμε όλοι μας ό,τι κι αν ψηφίσαμε, αυτό προσπαθώ να μην το σκέφτομαι, δεν προκάμω βρε πουλί μου να παρακολουθήσω ποιος θέλει κυβέρνηση συνεργασίας, ποιος δεν θέλει, ποιος έστειλε επιστολή, ποιος τη διάβασε, ποιος την υπέγραψε, ποιος τη μονόγραψε, ποιος την παραδέχτηκε, ποιος τη διέψευσε, ποιος ηγέρθη, ποιος κάθισε σε καρέκλα, ποιος οκλαδόν, ποιος κρεμάστηκε ανάποδα απ το πολύφωτο και ποιος έφερνε σβούρες. Άμα βγάλουμε άκρη ενημέρωσέ με γιατί δεν προκάμω σου λέω.

Δεν σου μιλάω ούτε για το δράμα της μάνας, της Κάρλας βρε, της Καρλίτσας της γλυκιάς, που δεν είδε το αστέρι της να προεδρεύει ξανά, πάνε οι χλιδές, πάνε τα εξώφυλλα, πάμε γι άλλα Κάρλα μου γιατί προκοπή με τον κοντό δεν βλέπω. Μήπως να γλυκοκοίταζες τον Μόντι; Άστο καλύτερα γιατί είσαι και γκαντέμω και με το που θα τον τυλίξεις θα τον εχάσει τον πρωθυπουργικό θώκο ο δύσμοιρος - αν και κάτι μου λέγει ότι αν τον χάσει δεν θα σκάσει ο συγκεκριμένος, με το ζόρι παντρειά του κάμανε, κάτι σαν τον δικό μας εδώ να να που περιμένει πότε θα κάνουμε κυβέρνηση προσωπικοτήτων να ξαλαγράρει που άσπρισε σε 5 μήνες ο χριστιανός.

Αλήθεια, όταν λέγουσιν κυβέρνηση προσωπικοτήτων τι ακριβώς εννοούν; Ποιες προσωπικότητες και από ποιους χώρους θα επιλεγούν πρώτον και θα δεχτούν δεύτερον να μας αναλάβουν; Θα είναι απ τον καλλιτεχνικό χώρο; Παίζει δηλαδή Απόβλητη πρωθυπουργός και wannabe Απόβλητη - λέγε με Δέσποινα - υπουργός οικονομικών; Αννίτα Πάνια στο εξωτερικών και Κατέλης στο Παιδείας; Κυρία Ελισσάβετ (ζει αυτή άραγε;) στο Πολιτισμού και κα Πατσιούρα στο Αμύνης να εμψυχώνεται το στρατευθέν δυναμικό; Δεν ξέρω, περιμένω διευκρινήσεις, αν μου προτείνουν εμένα πάντως δεν το βλέπω φιλενάδα, δεν αδειάζω καθόλου αυτόν τον καιρό, είπαμε προσωπικότητα προσωπικότητα αλλά οι δουλειές δεν τελειώνουν ποτέ.

Ούτε για κείνο το δράμα που περνά η αγαπημένη μου Άγκελα η οποία εκεί ψηλά στη Βόρεια Ρηνανία - Βεστφαλία ( ή μήπως στη Βόρεια Βεστφαλία - Ρηνανία; Πάντως Βόρεια Κορέα δεν ήταν - του πισωγλέντη, θα το θυμόμουν) επήρε σε ψήφους και ποσοστά τα καλαμπαλίκια των ψηφοφόρων - διότι τα δικά μου τα χω για πιο όμορφα προσωπάκια, συγνώμη Άγκελά μου αλλά έτσι είναι, και τώρα ζει το δράμα της και έχει κι εκλογές του χρόνου και δεν ξέρει που θα την βγάλει ο δρόμος. Αγαπημένη μου μη μου ανησυχείς, θα σου πω εγώ η προσωπικότητα που θα σε βγάλει, στο δρόμο του κοντού να πετάτε βοτσαλάκια σε καμιά λίμνη στη Βεστφαλία, κι αν δεν έχει λίμνη εκεί θα σε πάμε στα Γιάννενα να κάμεις την κυρά Φροσύνη.

Ούτε για εκείνο το δράμα του μικροδικτατορίσκου του λατρεμένου μου που αφού συγκέντρωσε όλα τα μπρατσωμένα και τρομαχτικά και τα βαλε να φωνάζουν ΕΓΕΡΘΗΤΩ τα αναλφάβητα (βρε πασά μου, άμα θες να φωνάξεις κάτι δημοσίως μάθε πρώτα να το λες σωστά, κάντο πρόβα στον καθρέφτη βρε κουκλί μου, μη γινόμαστε ρεζίλι των σκυλιών) και μετά το μάζευε φοβισμένος ο δυστυχισμένος κι έκατσε κι ο Βλάχος οκλαδόν μέσα στο Προεδρικό Μέγαρο και μάζευε τις σκούλες απ το χαλί με τον κώλο. Βρε ψυχή μου, που είναι η πυγμή σου; Νομίζεις ότι ο Αδόλφος θα το κατάπινε αυτό; Σαπούνι θα τον είχε κάνει το Βλάχο να καθαρίσει το χαλί σε βάθος. Άντε από κει με σύγχισες...

Όχι φιλενάδα, άλλα δράματα ζω εγώ, άλλα, πιο σημαντικά για μένα αλλά δεν θα σε κουράσω με αυτά, είναι ακόμα αμφίβολες οι εξελίξεις, εξ ου και τα δράματα. Όμως τη βδομάδα που πέρασε ένα πράγμα επιβεβαίωσα. Η αγάπη κάνει θαύματα φιλενάδα, θαύματα!