Ακολουθεί Πολιτική Διαφήμιση

Άκου να σου πω ρε φιλενάδα τι έπαθα χτες το μεσημέρι πρωτομαγιάτικο... Κοίταζα αθώα τηλεόραση, εκεί λίγο μετά το φαγητό που ευτυχώς για τους γευστικούς μου κάλυκες και δυστυχώς για την κατεστραμμένη σιλουέττα μου, ήταν μπόλικο, πεντανόστιμο και άκρως λιπαρό, και ακολουθεί Πολιτική Διαφήμιση. Κι εκεί που πάλευα να χωνέψω και να συμμαζέψω τη χοντρή και γυμνή μου λόγω ζέστης κοιλιάς, πέφτει η Πολιτική Διαφήμιση της Νέας Δημοκρατίας.

Δεν θα σου κρύψω ότι την είχα ξαναδεί, κάπου εδώ στο ιντερνέτι, σε μικρή οθόνη σε ακόμα μικρότερο πλαίσιο και πίστεψέ με δεν μου είχε κάνει καμία εντύπωση. Τώρα όμως την έβλεπα

α. Σε οθόνη μεγάλη κι επίπεδη (πως λέμε Ιντεραράπικαν - Μεγάλη και Σίγουρη;)
β. Φρεσκοσκασμένος απ το φαϊ
γ. Λιγάκι νυσταγμένος, μαχμουρλής θα τολμούσα να πω μιας κι έκανε ζέστη
δ. Ημίγυμνος οπότε σε μειονεκτική θέση εκ των πραγμάτων

και ξεκινάει το ταινιάκι με όλες αυτές τις αναρωτήσεις των τάχα συμπολιτών μας, και βγαίνει ο Μεγάλος, ο Ψηλός, ο Αν Δεν Βγω Πρωθυπουργός Θα Κρατήσω Την Αναπνοή Μου Μέχρι Να Σκάσω, ο mister Αυτοδυναμία, ο mister Ισχυρή Εντολή και μου μιλάει κοιτώντας με στα μάτια. Εμένα. Μόνο εμένα προσωπικά, εμένα που χαϊδεύω τη δύστυχη κοιλίτσα μου, εμένα που έχω ιδρώσει πάνω στον καναπέ με τα ακόμα χειμερινά καλύμματα γιατί η ζέστη ήρθε νωρίς, εμένα που με ξέρω τόσο λίγο, εμένα π' αγαπώ τόσο πολύ. Και εκεί που σκέφτομαι να πάρω το νήμα το οδοντικό να βγάλω τη μπριζόλα απ το δόντι κοκκαλώνω σαν ελάφι (θα θελες χοντρέ) στα δυνατά φανάρια διερχόμενου αυτοκινήτου, σαν τρωκτικό στο βλέμμα της κόμπρας, και τον ακούω. Τον ακούω να μου εξηγεί, να προσπαθεί μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα να με κάνει να νιώσω την ανάγκη να τον ψηφίσω, να με πείσει να τον εκάμω αυτοδύναμο. Εμένα. Ναι, εμένα και μόνον εμένα.

Κι εκεί που κάνει παύση και το οξυγόνο αρχίζει να ξαναρέει στις παγωμένες φλέβες μου, κάνει η κάμερα γκρο πλαν και γυρίζει το σβέρκο του και από προφίλ - άιφνης - με ξανακοιτάζει με Αυτό Το Πεινασμένο Βλέμμα και μου λέει κάτι άλλο προτού καν πάρω ανάσα. Δεν έχει σημασία τι. Σημασία έχει πως...

Φρίκαρα φιλενάδα. Πάγωσε ξανά το αίμα μου, πιο πολύ αυτή τη φορά, ένιωσα σχεδόν όπως τότε που έβλεπα εκείνο το Τρόμου στο σινεμά που απ την τρομάρα ούρλιαξα και μετά έκανα 2 βδομάδες να κοιμηθώ σαν άνθρωπος, και πίστεψέ με έκανα αρκετή ώρα να συνέλθω. Κάθε λογική σκέψη είχε εξαφανιστεί απ τον έντρομο εγκέφαλό μου και γυρίζοντας στο αθώο έτερον ήμισυ είπα ψελίζοντας:

"Αναρωτιέμαι πως να είναι ο Πρόεδρος στο κρεββάτι"
"Να πάρεις την Απόλυτη να μάθεις"

Αντιλαμβάνεσαι το σοκ μου όταν αντιλήφθηκα τι είχα ξεστομίσει. Πρέπει να σου ομολογήσω όμως ότι παρόλο το σοκ συνέχισα για κάμποση ώρα να αναρωτιέμαι.
Να ναι τρυφερός; Να ναι χυδαίος; Να είναι σαδιστής; Να ναι μαζοχιστής; Να διαρκεί πολλή ώρα; Λίγη ώρα; Μέτρια χρονική περίοδο; Να είναι ποδολάγνος; Να του αρέσουν τα σέξι εσώρουχα; Να φοράει Aussieboom? Palco? Calvin Klein? Μινέρβα; Τίποτα;
Ανησυχώντας πολύ για τη λογική μου προσπάθησα να αναπτύξω το θέμα μετά του συζύγου ο οποίος όμως έκανε ότι δεν ακούει. Υποθέτω ότι το έκανε για να διαφυλάξει τη λογική στο μυαλό του και το φαγητό στο στομάχι του. Εκτός αν ζήλεψε. Δεν ξέρω.

Εσύ τι νομίζεις βρε καρδιά μου; Πως να ναι στο κρεββάτι ο wannabe Αυτοδύναμος; Δεν αναρωτιέσαι;

Υ.Γ. Ο Μάης μπήκε, καλό μήνα κούκλα μου, ελπίζω να το πιασες καλά το Μαγιόξυλο και να μην ήταν πολιτικού.
Υ.Γ.2 Στο τρένο μου επιτέθηκε τραπεζάκι ενώ εδώ περιστέρι. Γιατί;