Τι έμαθε ο μικρός Tremens από τον κόσμο της διανόησης

Επιστρέφω. Post που γράφτηκε πριν μήνες και τώρα το μοιράζομαι μαζί μου γλυκιά μου φιλενάδα!

1. Να μην δανείζομαι βιβλία από την δανειστική βιβλιοθήκη ή από τη φιλενάδα μου την καλή ή από την αδερφή μου, ούτε καν την εγκυκλοπαίδεια του Κουστό που είχε ο μακαρίτης ο μπαμπάς περήφανα τοποθετήσει στο σκρίνιο στο πατρικό, εκείνο το σκρίνιο που είναι ολόκληρο σαλόνι από μόνο του, μαύρο, μαόνι, βαρύ. Όχι. Ούτε καν αυτό. Οφείλω να τα αγοράζω για να στηρίζω την μπαρόκ τραπεζαρία και τα γύψινα κολωνάκια στο μπαλκόνι της εκάστοτε συγγραφέως. Άντε και τα κρετόν της...
(Χρυσούλα Δημουλίδου)

2. Να μην ανεχτώ καμία μάνα να θηλάζει το μωρό της δημοσίως. Το θέαμα αυτό δεν θα πρέπει να μου προκαλεί χαμόγελο, ευτυχία, αγαλλίαση αλλά αποστροφή και αηδία. Ούτως οφείλω λοιπόν να χαστουκίζω τη μάνα που τόλμησε να χυδαιοπραγήσει, να πετάξω το βρέφος σε μια απόμερη γωνιά πάνω στα σκουπίδια ενδεχομένως - ωσάν την Κατερίνα Σνάιντερ στο video clip που της είχε με αγάπη ετοιμάσει η μεγάλη δημοσιογράφος - Στένεψα-Την-Κάμερα-Για-Να-Χωράω, Σεμίνα Διγενή. Μετά θα της μαζεύω το βυζί και θα το διπλοτυλίγω σε Pretty Bra που είναι στο κάτω κάτω πρόταση στιλ!
(Σωτηρούλα Τριανταφύλλου)

3. Μπλε, μπλε, λ αμόρ ε μπλε
(Βασιλικούλα Λέανδρος)

4. Να μην υβρίζω εργαζόμενους σε περίπτωση που δολοφονούν κάποιον εν ώρα εργασίας. Η δουλειά είναι δουλειά και πρέπει να γίνει και οι παράπλευρες απώλειες δικαιολογούνται. Οι πιλότοι στο Enola Gay εργαζόμενοι ήντουσαν, οι φύλακες - επιστήμονες - κλπ στο Άουσβιτς, επίσης, ο ελεγκτής μας ο καλός μετά του οδηγού πριν μερικές ημέρες, εργαζόμενοι είναι. Τη δουλειά τους κάνουν. Άκου εκεί. Ιδιαίτερα τώρα, μέρες κρίσης που περνάμε πρέπει να την προσέχουμε τη δουλίτσα μας. Πρέπει σου λέω γιατί να-να τόσοι περιμένουν απ όξω να μας φαν τη θεσούλα.
Δουλίτσα να υπάρχει βρε...
(Ελενίτσα Διβάνη)

5. Ντρίγκι ντριγκι ντρίγκι ντρίγκι μάνα μου.
(Αρτέμιος Ρούσος)

6. Αν είμαι αδερφή, αν λέω βρε παιδί μου, να μην θέλω να κατοχυρώσω τα δικαιώματά μου με τον άνθρωπο που αγαπώ και θέλω να περάσω το υπόλοιπο της ζωής μου μαζί του. Όχι. Να μην θέλω να νομοθετηθεί ο γάμος των ομοφυλοφίλων, να μη θέλω να έχω κοινή περιουσία και γιατί όχι και δικαίωμα στο να αποκτήσω παιδί. Όχι. Ο γάμος είναι πασέ. Είναι μια έννοια που είναι φτιαγμένη για τις λαϊκάντζες, για να τρέχουν στο Αγρόκτημα Αγράμπελη στου Ζούμπερη και να δεξιώνονται τα σόγια και να χορεύει μετά ο μπάρμπας ζεϊμπεκιές με ανοιχτό πουκάμισο, την κοιλιά να κρέμεται και τον χρυσό σταυρό να ακολουθεί το ρυθμό. Άσε που το να διαλέγεις νυφικό είναι μια δύσκολη και αγχωτική διαδικάσία και στο κάτω κάτω ας μην προσθέτουμε άγχη στη ζωή μας, τόσα περνάμε. Όχι. Ο γάμος είναι πασέ είπαμε. Ασουπή!

(Σωτηρούλα Τριανταφύλλου)

7. Σ' αγαπάω, μ' ακούς;

(Γιώργος Σαλαμπάσης)

8. Να μην θέλω να πατήσει το ποδάρι της ούτε θηλυκή μύιγα στο Όρος το Άγιον γιατί θα πέσει κεραυνός και θα μας κάψει, και πρώτη πρώτη θα προτάξει τα στήθια της η Λιάνα η Κανέλλη, η μεγαλοκομουνίστρια και θα πάρει και τα κουμπούρια και θα μας κυνηγά. Ως γνωστόν, οι γυναίκες είναι κατωτέρου επιπέδου οπότε στην εκκλησία πρέπει ή να είναι στο γυναικωνίτη ή να είναι στον περίβολο σε περίπτωση εμμήνου ρύσης. Οπότε αντλαμβανόμεθα όλοι ότι γυναίκα στον Κήπο της Παναγιάς δεν χωρά. Άντε μπράβο!

(Γαρουφαλιά Κανέλλη)

9. Να μην επιτρέπω σε αλλοδαπούς να κάθονται στο παγκάκι μου στην πλατεία. Θέλω να κάτσω εγώ. Να φάω τον ηλιόσπορό μου, να πιω τη λεμονίτα μου, να ξαλαγράρω βρε αδερφέ, δεν θέλω να κάτσω στο πεζούλι, δεν θέλω να σταθώ όρθιος επειδή κάποιος συφοριασμένος από τα πέρατα της γης που δεν έχει να φάει κάθεται εκεί που δικαιωματικά κάθομαι εγώ. Δεν θέλω σου λέω. 

(Βασιλικούλα Δημουλά)

Εν κατακλείδι, ο κόσμος της διανόησης μπορεί να μας προσφέρει χιλιάδες γνώσεις και σαβουάρ βιβρ και κομ ιλ φω, και χαίρομαι αφάνταστα που μπορώ να παρακολουθώ τον κόσμο της διανόησης - ιδιαίτερα του τόπου μου, και να γίνομαι καλός και αγαστός άνθρωπος!