Τα γραμματάκια μεγαλώνουν με ctrl= για τους Pcάδες, και με cmd= για τους Macάδες!
Ευχαριστώ!

Τρίτη 10 Ιανουαρίου 2012

Σιωπή

Περπάτησα στους δρόμους της πόλης χωρίς κανέναν ήχο. Η βροχή έπεφτε δυνατή αλλά δεν ακούγονταν οι ριπές της στο πεζοδρόμιο, τα ρυάκια της στο δρόμο, οι στάλες της στα φύλλα. Ο αέρας δυνατός, μαστίγωνε με βία το πρόσωπό μου, έκανε τα κλαριά των δέντρων να χορεύουν μανιασμένα γύρω του, έπαιρνε στο διάβα του σκουπίδια και φύλλα ξερά, μου πάγωνε το πρόσωπο και την ψυχή - χωρίς να ακούγεται ούτε ένα θρόισμα.

Πέρασα δίπλα από ένα μπαράκι, μικρό, όμορφο, γεμάτο κόσμο να διασκεδάζει, να πίνει, να γελά, μια όμορφη κοπέλα λικνιζόταν στους ήχους μιας αισθαντικής μελωδίας που δεν μπορούσα να ακούσω. Ούτε μια νότα δεν έχασε το διάβα της για να με πλημμυρίσει ομορφιά.

Έφτασα στη θάλασσα. Σκοτεινή και ανταριασμένη, χειμωνιάτικη, μεγαλειώδης και πεντάμορφη, χιλιάδες φώτα καθρεφτίζονταν μέσα της αλλάζοντας θέση συνεχώς - τα κύματά της τεράστια και άγρια πέθαιναν με βία στα βράχια αλλά δεν υπήρξε ο παραμικρός ήχος για μένα, μου έδινε το μεγαλείο της χωρίς να μου το τραγουδά.

Πλησίασα ένα ζευγάρι πιασμένο χέρι χέρι, όμορφοι, νέοι, ερωτευμένοι. Του μιλούσε γλυκά, έβλεπα το πρόσωπό της να λάμπει κι εκείνον να γελάει με ένα γέλιο που φώτιζε το πρόσωπό του. Κανένας ήχος. Κανένας.

Έκατσα στο βράχο απελπισμένος και σε είδα.
Είδα τη μορφή σου απέναντί μου, ήταν σα να σουν εκεί.
 Με κοιτούσες απλά, δεν κινήθηκες καθόλου.
Άνοιξα το στόμα να σου μιλήσω, να σου πω όλα αυτά που είχα στο μυαλό μου, να σε κάνω να γελάσεις, να σε κάνω να με αγαπήσεις ξανά αλλά γύρισες κι έφυγες.

Τα βήματά σου δεν ακούγονταν.

Σιωπή.

Επιμύθιον.
Ακούω μόνο την καρδιά μου. Τίποτε άλλο. Έχω μόνο το δώρο σου πια.

Σιωπή.

11 σχόλια:

  1. AXXXXXX!!!!

    Και πάνω που βγαίνω λατρεμένε από ολόιδια κατάσταση. Συρθείτε μαζί μου στο πάτωμα. Έμεινε ασκούπιστο το σαλόνι!

    Ρ.Α. Με Μαγιό

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αφήστε μεγαλειότατε, δεν έχει δωθεί το τέλος αλλά είναι μάλλον κάπου εκεί. Θα δούμε, προς το παρόν, σιωπή. Να βάλω τσόχα να κάνουμε παρκέ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ξέρω πως δεν μπορείτε να εκτιμήσετε αυτό που θα πω τώρα αλλά Κάθε Τέλος, Είναι και Μια Αρχή. Κρατήστε το σε μια γωνία του μυαλού σας μόνο...

    Ρ.Α. Με Μαγιό

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Θα σωπάσω κι εγώ περιμένοντας μια ανατροπή. Ποτέ δεν ξέρεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Έλα δεν μας παίρνει από κάτω ακόμη δεν μπήκε ο χρόνος! Το 2011 σου ήταν γιομάτο, να δεις πόσο εύμορφα μπορείς να στουμπώσεις το Δώδεκα με χαρούμενες εντυπώσεις και αγάπες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @Ρ.Α. Με Μαγιό
    Το ξέρω αγαπητέ, αλλά όσο κι αν το ξέρει το μυαλό η καρδιά πονάει...

    @Αθηνά
    Τίποτα γλυκειά μου, μόνο σιωπή, ξέρεις τι φοβ΄μαι ε; Όταν θα μου βγει η φωνή... ξέρω κι εγώ, μεταπηδώ απ το θυμό στη στενοχώρια, ανάλογα που θα με βρει η αποκάλυψις

    @Πιγκουίνος
    Ήταν δεν το συζητώ, ακόμα κι αν όλο αυτό θα τελειώσει θα χει τελειώσει με υπέροχες αναμνήσεις και εικόνες, εξ άλλου όλα μέσ στη ζωή είναι, δεν είναι; Ακόμα και η πολυπαντόφλα χωρά σ αυτή τη ζωή

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. καλημέρα, ευτυχώς ήρθε επιτέλους και η φωνή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. μα δεν υπάρχει πιο δυνατό συναίσθημα από το να ακούς μονο τη καρδια σου
    και μεταφορικά να την ακούς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Πολλές φορές η σιωπή ειναι πιο εκκωφαντική απο πολλούς θορύβους...
    Καλησπέρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. άσωτε, δυνατό αλλά και τρομαχτικό συνάμα

    VAD είναι, είναι γιατί σε βάζει ν ακούς τις σκέψεις σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή