Τα γραμματάκια μεγαλώνουν με ctrl= για τους Pcάδες, και με cmd= για τους Macάδες!
Ευχαριστώ!

Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2011

Run Wild

Για να δούμε, θα βγει σήμερα η ανάρτησις, χλωμό το κόβω φιλενάδα, χλωμό.

Καλό μήνα κατ αρχάς σε όσες και όσους με διαβάζουν, ένα μεγάλο φιλί και μια ευχή για τα καλύτερα!
Σήμερα δεν ήμουν και πολύ στα καλά μου, κάτι η δουλειά, κάτι άλλα που έπεσαν βαριά στο στομάχι και στη σκέψη μου, δεν θέλει και πολύ βρε κούκλα μου να γυρνάς ολημερίς με μια μουτσούνα κατεβασμένη... ήταν δύσκολη βδομάδα

αλλά

όλο αυτό με έβαλε σε σκέψεις να δω τι έχω, τι είχα και τι θα έχω, εγώ, σαν άνθρωπος, σαν οντότητα μοναδική στο σύμπαν. Και έχω, είχα και θα έχω το πολυτιμότερο αγαθό όλων μετά την υγεία. Τον έρωτα.

Μπήκα σε μια διαδικασία να αξιολογήσω τα περασμένα (το τωρινό δεν το κρίνω, το ζω με όλο μου το είναι), να γελάσω με χαρά για κάποια, με κάποια θλίψη για κάποια άλλα και να "ξαναφρικάρω" με τόσα πολλά. Πρόσεξε φρικάρω μεν, με την καλή έννοια δε, τα βάζω κάτω και σκέφτομαι πόσο μαλάκας μπορεί να υπήρξα είτε εγώ είτε ο εκάστοτε σύντροφος, πρώτα φρικάρω, μετά χαμογελάω, μετά γελάω και μετά το αναλύω τόσο καλά που πιστεύω - λέμε τώρα - ότι δεν θα το ξανακάνω ή δεν θα αφήσω να μου ξανασυμβεί - λέμε τώρα ε; Παθαίνουμε μεν, δεν μαθαίνουμε πάντα!

Είμαι από αυτούς τους τόσο τυχερούς ανθρώπους που τα έχουν δει όλα όσον αφορά τον τομέα αυτό. Όλους τους συνδυασμούς. Έχω αγαπηθεί και αγαπήσει με πάθος - την ίδια περίοδο αλλά και όχι - έχω ερωτευτεί παράφορα (δεν το χω και δύσκολο) κι έχω βιώσει να βλέπω όμορφα ερωτευμένα με μένα μάτια, γεμάτα ελπίδα, αγάπη, πόθο και πάθος, πάθος άσβεστο, ακαταμάχητο, ατέλειωτο.

Έχω επίσης μετατρέψει κάποιους από αυτούς τους έρωτες σε αγάπη και πολύ αργότερα σε φιλία, πιο ειλικρινή και πολύτιμη απ ότι μπορούσα να φανταστώ. Βέβαια αυτός ο άθλος είναι δύσκολος πολύ, αλλά όταν πετύχει δεν συγκρίνεται με τίποτα.

Έχω πει ψέμματα (όχι πολλά) για να μην πληγώσω κάποιον αν και σύντομα κατάλαβα ότι καλύτερα να πω την αλήθεια, μπορεί να πονάει αλλά όταν φύγει ο πόνος ο άλλος σε εκτιμά περισσότερο για την ειλικρίνειά σου παρά για τα ωραία ψέμματα που κάποια στιγμή αποκαλύπτονται. Εξάλλου επειδή πάντα ήμουν σε θέση να καταλάβω πότε με δουλεύουν πληγωνόμουν περισσότερο οπότε δεν ήθελα να κάνω αυτό που δεν μου άρεσε καθόλου να μου κάνουν.

Μου έχουν πει μυριάδες
-είσαι τόσο καταπληκτικός άνθρωπος, είσαι μοναδικός (το γνωρίζω δεν χρειάζονται διαχύσεις αγάπη μου),
μου έχεις δώσει τα πάντα (όχι, δεν σου έγραψα ακόμα το κτηματάκι στην άνω Μασχαλίτσα που χει θέα το νεκροταφείο αλλά μπορώ να σε στείλω να το δεις μια και καλή),
τόση ομορφιά στη ζωή μου (μόνο και το να με κοιτάς είναι προνόμιο βλήμα),
δεν σου αξίζω (I know είπαμε, τέλειωνε),
αξίζεις κάτι καλύτερο (αχ δεν το ξέρω νομίζεις;)
γιατί εγώ δεν είμαι έτοιμος για μια τέτοια σχέση (εσύ ούτε για να δέσεις τα κορδόνια σου δεν είσαι έτοιμος),
πρέπει να βρω τον εαυτό μου (τη Νικολούλη τη φώναξες;),
αγκάλιασέ με μια τελευταία φορά (βρε αει στα τσακίδια που έχεις βρει άλλον και θες και αγκαλιές), κλπ κλπ.

Αυτό που μένει στο μυαλό είναι οι ωραίες στιγμές με έναν άνθρωπο που αγάπησες, μένουν τόσο έντονα εκείνα τα όμορφα ταξίδια, δεν χρειάζονται φωτογραφίες για να στα υπενθυμίσουν, είναι όλα εντυπωμένα με πύρινες εικόνες στο μυαλό. Μόνο και μόνο γι αυτό αξίζει κάθε πίκρα, πόνος και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο μένει στο τέλος. Όταν ξεφτίσουν αυτά, αυτό που μένει είναι ο αφρός.

Βέβαια δεν μπορεί κάθε ερωτική σχέση να αφήσει ισοδύναμη ομορφιά, κάθε μία είχε τις εντελώς δικές της, και ποσοτικά και ποιοτικά, Ακόμα κι όταν το πράγμα στράβωσε από νωρίς ποτέ δεν μετάνιωσα, κάποια ομορφιά είχε βγει από αυτό, όσο λίγη κι αν ήταν, οπότε άξιζε τον κόπο. Ακόμα και περιπτώσεις που ανακάλυπτες στο τέλος ότι κάποιος άνθρωπος μπήκε στη ζωή σου για να ρουφήξει πράγματα από σένα χωρίς να είναι σε θέση να προσφέρει σχεδόν τίποτα, ακόμα κι αν εκ των υστέρων ανακάλυπτες ότι είχες μπλέξει τον έρωτα με αυτό το πως το λένε βρε κούκλα μου, το mind-blowing sex. Πολύ κοινό λάθος που όταν βγει στην επιφάνεια, το αντικείμενο του πόθου σου δεν το χεις ούτε για φτύσιμο. Δεν πάει στα κομμάτια, τουλάχιστον είχες πολύ και καλό sex!!!

Εν κατακλείδι κουκλίτσα μου επιβεβαίωσα αυτό που είχα αποφασίσει ενδόμυχα χρόνια πριν και θα θελα να το μοιραστώ μαζί σου. Απλά και μόνο επειδή η ζωή είναι μία, ζήστην. Ερωτεύσου χωρίς φόβο, το πολύ πολύ να πληγωθείς, κι αν πληγωθείς κοίτα να σηκωθείς το συντομότερο και να ξαναερωτευτείς. Δεν υπάρχει βρε γλυκό μου πιο όμορφο πράγμα. Ερωτεύσου σου λέω παράφορα, ανυποχώρητα, ρητά και κατηγορηματικά και ξανακάντο αν χρειαστεί όσες φορές χρειαστεί. Ο έρωτας δεν έχει ντροπές και μα και μου, ζήστο βρε ματάκια μου και θα με θυμηθείς!


4 σχόλια:

  1. Σωστός!
    Και άλλωστε, όποιος ψάχνει βρίσκει, κι όποιος ζητάει παίρνει ;)

    Theorema

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Έτσι είναι, τα πράγματα είναι απλούστερα απ ότι φανταζόμαστε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κι αν ειναι μονοπλευρος ο ερωτας;
    Η ο αλλος απλά στο παιζει δυσκολος;

    Τι να κανεις;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αν είναι μονόπλευρος πάμε γι άλλα φιλενάδα, δεν έχουμε καιρό για χάσιμο, αν το παίζει δύσκολος επίσης μέχρι να σουρθεί στα πατώματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή