Τα γραμματάκια μεγαλώνουν με ctrl= για τους Pcάδες, και με cmd= για τους Macάδες!
Ευχαριστώ!

Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2011

Ίσως φταίνε τα φεγγάρια

Βρε φιλενάδα, δεν τα κατάφερα τελικά, είπα ότι δεν θα με πείραζε αλλά τελικά μάλλον με πείραξε πολύ περισσότερο απ ότι πίστευα. Βέβαια μπορεί να έφταιγε και η έκλειψη, μπορεί και η πανσέληνος, μπορεί και ο ανάδρομος που σε 3 μέρες λέει θα είναι ορθόδρομος και που ανάθεμα κι αν έχω καταλάβει βρε κούκλα μου τι σημαίνει αυτό, δηλαδή για να καταλάβω, η τροχιά του Ερμή δεν είναι ίδια με αυτή της γης; Ε, άμα ο Ερμής έχει συγκεκριμένη τροχιά και δεν κάνει νούμερο σε βαριετέ να πηγαίνει μια από δω μια απο κει σαν τα Καλουτάκια με μπλε σκιά και ανάλογη μασκάρα στο μάτι, πώς γίνεται ανάδρομος; Διαφώτισέ με, μπερδεύτηκα πάλι...

Ίσως φταίνε τα φεγγάρια ρε κούκλα μου, ίσως η διατροφή, ίσως και η μαύρη αλήθεια. Δεν μου άρεσε καθόλου που κλεισα τα 40. Μα καθόλου σου λέω. Εμένα την προηγούμενη βδομάδα αν με ρώταγες ξαφνικά πόσο είμαι θα σου απαντούσα αβίαστα 23 εκτός αν καθόμουν να το σκεφτώ και τότε μάλλον θα σου έλεγα την αλήθεια δηλαδή 40 και μετά θα απορούσα πότε στο καλό έφτασα εγώ τα 40, εγώ που αισθάνομαι το πολύ 23 (εκτός από κάτι μέρες που δεν έχω κοιμηθεί καλά κι αισθάνομαι 230 - το λιγότερο).

Έτσι λοιπόν όταν το συνειδητοποίησα με χάλασε ρε φιλενάδα, με χάλασε κι ας ξέρω ότι δεν σημαίνει τίποτα, ότι η ζωή είναι όμορφη, γλυκειά και υπέροχη, ότι το παρελθόν ήταν θαυμάσιο και το μέλλον είναι μόνο στο δικό μου χέρι να γίνει έτσι και για να χρησιμοποιήσω και λέξεις από το κείμενο της υπέροχης Theorema εγώ είμαι υπεύθυνος για το αν τα ΔΕΝ μου θα γίνουν ΘΑ και πραγματικότητα... 

Αλλά με πείραξε και το παραδέχομαι, λες να είναι ματαιοδοξία; Μπορεί να είναι, δεν το αποκλείω, ξέρεις εξάλλου το κόλλημα που έχω με την ομορφιά και τη μία την εσωτερικιά που λένε - σαν την υπηρέτρια σε ελληνική ταινία δεκαετίας 60 - αλλά και την άλλη την εξωτερικιά που από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου τη θεωρώ απωλεσθείσα αποσκευή και ψάχνω να την βρω και δεν τη βρίσκω. Όχι σε σένα, εσύ είσαι κούκλα, σε μένα ρε μάτια μου, πόσες φορές θα στο πω;. 

Ναι, ναι, είμαι ρηχός και πεζός για να ασχολούμαι με την εξωτερική (μου) ομορφιά και να μην με ικανοποιεί τίποτα πάνω μου, αλλά έτσι είναι ρε μάτια μου υπέροχα, τι να κάνω; Το παλεύω 40 χρόνια και δεν το χω καταφέρει. Και ούτε θα το καταφέρω, είναι αργά, μου λείπει αυτό το διάολο τι να κάνω; 
Και μη με βρίζεις- ξέρω τι θα μου πεις, το ξέρω αλλά δεν το νιώθω - δεν θα το νιώσω ποτέ... είναι αυτό το κόλλημά μου, θα μπορούσε να είναι το ποδόσφαιρο ή τα γρήγορα αυτοκίνητα, εμένα είναι αυτό το διάολο ρε φιλενάδα, μη με μαλώνεις και μη με κολακεύεις, τίποτα απ τα 2 δε βοηθά. Οπότε, αντιλαμβάνεσαι το ότι μεγαλώνω κι άλλο κι άλλο κι άλλο και συνέχεια μου δίνει να καταλάβω ότι αυτό το στοίχημα (το ανόητο, το πεζό, το τραγελαφικό) το χω χάσει. Δεν θα γίνω ποτές μανεκέν ρε καρδιά μου, ούτε καν για πάνες ακράτειας γιατί κι εκεί τους θέλουν με πυκνό γκρίζο μαλλί και μένα ούτε πυκνό ούτε γκρίζο (αυτό πάλι που να θέλεις να βγάλεις άσπρη τρίχα και να μην εχεις ΚΑΜΙΑ στα 40 σου; Και όλοι σου οι φίλοι που έχουν γκριζάρει τόσο όμορφα να παραπονιούνται; Τελικά βρε κούκλα μου δεν μας πιάνεις πουθενά, απλά θέλουμε αυτό που έχει ο διπλανος, απαπαπαπα)

Βέβαια, αν κάτσω να το καλοσκεφτώ, τι είναι τα 40; Άλλος ένας αριθμός στο κοντέρ της πορείας μας στο μάταιο τούτο κόσμο. Αλλά η διαφορά του με άλλους αριθμούς είναι ότι είναι ακριβώς στο μέσον της ζωής που επιθυμείς να ζήσεις. Και μια κρισούλα θα σε πιάσει, δεν θα σε πιάσει; Που είμαι, που πάω, ποιος είμαι, τι έχω κάνει, τι στόχους έχω, είναι κι αυτή η γαμημένη η κρίση που μας έχει ψαλιδίσει τα θέλω μας και το μέλλον μας και δεν βοηθά ιδιαίτερα. Είναι και ο ανάδρομος κυρία Πατέρα μου, είναι κι αυτός ο άτιμος που κοψα το χέρι με το χαρτόνι της συσκευασίας με τα μακαρόνια που ήθελα να βράσω προχτές και έβραζα και έβριζα. Είναι και η έκλειψη, έιναι και η πανσέληνος...

Οπότε κούκλα, άκου να σου πω, μια χαρα είμαι, μου πέρασε ήδη, τελικά φταίγανε τα φεγγάρια!

16 σχόλια:

  1. Αστέρι μου, σε όλα έχεις δίκιο, να την ακούς τη φιλενάδα σου την Theorema.
    Νους υγιής εν σώματι υγιή. Καλά το λες.
    Παρότι είμαι ΣΙΓΟΥΡΗ πως και η εξωτερική και η εσωτερική σου εικόνα μόνο ομορφιά αποπέμπουν, θα σου πω το εξής που έχω βιώσει και το βιώνα ακόμα στο πετσί μου:

    Αν νιώθεις όμορφος, τότε ΕΙΣΑΙ.
    Η αυτοπεποίθηση είναι διεγερτική, πείθει! Εσύ 40, εγώ 43, είμαι μεγαλύτερη, ξέρω πιο πολλά :ρ

    Εσύ, πουλάκι μου, ΓΙΑΤΙ να μην νιώθεις θεός, θεός, θεός, θεός, θεός, που λένε και οι μοδέρνοι;...

    Αν θες λίγο σφιξιματάκι στα κοιλιακά, ευκολάκι.
    Το μέσα σου μια χαρά το βλέπω.
    Ωρα να ανοίξεις φτεράκια και να δεις επιτέλοςυ πόσο γαμάτος είσαι και να κάνεις και τους άλλους να το δουν.
    Όπως έκανες στο άψε σβήσε και με μένα (τη στρίγκλα, που είπε και μια ψυχή) :)

    Σε φιλώ γλυκά, φεγγαράκι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αγάπη μου γλυκειά ξέρεις ποιο είναι το «κουλό» της υποθέσεως; Ότι πρώτα η εξωτερική και μετά η εσωτερική εμφάνιση μου τραβάνε τα υποψήφια θύματά μου! Τώρα γιατί το κουβαλάω εγώ αυτό το κόμπλεξ δεν το έχω καταλάβει ακόμα... απλά τώρα που είμαι 40 (ΧΡΙΣΤΕ ΜΟΥ) ξέρω ότι δεν θα αλλάξει ακόμα και κοιλιακούς να κάνω (που θα τους κάνω τους άτιμους, που θα μου πάνε!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. 1) Μη με ξαναπεις κουκλα να με λες Coula
    2) 40??? ε ρε φίλε...μανικι ετσι;;;;; αργουν ακομη τα 100.
    3) Αν πιασω στα χερια μου τον αναδρομο τον Ερμη θα τον σαπισω στο ξυλο και θα τον βαζω να στελνει την αλληλογραφια μου για παντα, με κομμενα τα φτερά του παρακαλω!
    4) Τα φεγγαρια να πανε να γαμηθουνε λεω εγω.
    5) ο σαρανταρης ισουται με δυο εικοσαρηδες βασει άσματος και ισοτητος μεταξυ των 2 φυλων.
    6) Τι θα εκανα η Coυλή αν δε σε γνωριζα ;

    φιλια πολλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. 1. ότι πεις Cou(κ)la μου
    2. Αργούν δε λες τίποτα και βιάζομαι να σπάσω το ρεκόρ Γκίνες
    3. Ναι αλλά γιατί είναι ανάδρομος; Μ αυτήν την απορία θα πάω
    4. Χτες όμως ήταν τεράστιο και πανέμορφο το άτιμο
    5. Τέτοια έλεγε η συγχωρεμένη και τη χάσαμε πρόωρα γαμώτο
    6. Τι θα κανες, ε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. 3.Ειναι αναδρομος γιατι εχασε το δρόμο του, ο μαλάκας!!!!!
    5. RIP
    6. Επίσκεψη σε ψυχιατρο; Ισως! Σιγουρα καταθλιψη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. αγόρι μου, η αξία των ανθρώπων δε μετριέται με αριθμούς.

    ούτε αν αυτοί είναι χρόνια, ούτε κιλά, ούτε μηδενικά στις τραπεζικές καταθέσεις...

    η αξία των ανθρώπων μετριέται στην καρδιά και το μυαλό. αν η καρδιά σου λέει ότι είσια 23, είσαι 23!

    άντε, του χρόνου 24!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Λέω να μείνω για πάντα 23, το πήρα απόφαση! Το ξέρω, το ξέρω ότι δεν είναι όλα αυτά, με έπιασε και μένα η κρίση των 40 και μου έφυγε, ειδικά όταν την είδα γραμμένη κατάλαβα πλήρως πόσο ανόητο ήταν να χαλάσω τη ζαχαρένια μου έστω και για 1 μέρα! Ψυχοθεραπεία ρε συ τελικά το γράψιμο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. γιατί νομίζεις έχουν τόση πέραση τα μπλογκς; γιατι βγάζεις τα σώψυχά σου και σου περνάει.
    χώρια που μερικές φορές σε βοηθάνε κιόλας! εγώ ζήτησα πολλές φορές βοήθεια και μου την έδωσαν!

    τι σημασία έχει η ηλικία; μήπως δεν υπάρχουν εξαιρετικά ώριμα νέα παιδιά και εξαιρετικά επιπόλαιοι μεγάλοι άνθρωποι;

    η προσωπικότητα μας κάνει αυτό που είμαστε όχι τα χρόνια!

    χρόνια πολλά άλλη μια φορά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ούτε ρηχός ούτε πεζός. Μια χαρά σκέψεις είναι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @ ria, έχεις απόλυτο δίκιο, έχω γνωρίσει εγώ στο παρελθόν παιδάκια άνω των 40 μπόλικα, και όταν λέω παιδάκια δεν το εννοώ με την καλή έννοια

    @KitsosMitsos ευχαριστώ για τα λόγια σου εδώ και για τα ταξίδια σου που μας μαγεύουν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Αγαπημένε μου tremens,
    έχω να κάνω σοβαρότατη ανακοίνωση:
    ζηλεύω την Cou(k)la που σε γνωρίζει και στην άτιμη τη ζωή.
    Θέλω να με φροντίσεις!

    (κι αυτήν την θέλω, να έρθετε μαζί περικαλώ - και μη μου πεις πού; αυτά είναι λεπτομέρειες...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Α μα γλυκειά μου δεν την γνωρίζω την Coula πέραν του υπέροχου blog της επίσης, είστε και οι 2 οι νέες μου φίλες! Απλά έτυχε να ταιριάζει το όνομα της με την προσφώνηση που κάνω εξ αρχής στην φανταστική μου φίλη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ώου!
    Είσαι μόνο 18+22! Τέλεια!
    Τι να πω κι εγώ που είμαι 26+25;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Εκ (μ)πείρας σας λέγω ότι τα πρώτα 600 χρόνια είναι δύσκολα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Μόλις 560 απέμειναν; Οποία ανακούφισις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή