Τρομώδες Παραλήρημα - στου Λουστράκου!

                                                                                                                  *

Λοιπόν φιλενάδα, θα σου πω κάτι που δεν στο είχα πει...

Πριν ένα χρόνο περίπου, εκεί που ο γυμναστής μου με είχε και σήκωνα κάτι βάρη (συγκεκριμένα ήμουνα σε εκείνο το σατανικό μηχάνημα για το στήθος, peck deck το λέγανε θαρρώ) και κουτσομπολεύαμε την γκόμενά του που τον παράτησε και ξαναγύρισε και την παράτησε εκείνος και ξαναγύρισε και δεν θυμάμαι τι ακριβώς είχε συμβει, (όλα αυτά μου τα έλεγε επειδή είμαι μεγάλος άνθρωπος και ήθελε συμβουλές WTF φιλενάδα, WTF) μου λέει:

-Ρε συ έχεις ιδέα πόσο ωραία φωνή έχεις; Γιατί δεν κάνεις ραδιόφωνο;

Το περίμενα ρε φιλενάδα, εγώ ο ταπεινός γιος ξυλουργού (ναι, ναι, σαν το Χριστούλη) μόνο που δεν έχω Εκείνη Τη Θεία Φώτιση - έχω μόνο τη θεία Τούλα που μου νοικιάζει το σπίτι και την υπεραγαπώ - ότι θα ερχόταν το πλήρωμα του χρόνου και θα έβγαινα στα ραδιόφωνα; Αμ δε που το περίμενα, και να λοιπόν που έγινε...

Χτες λοιπόν φιλενάδα (το ξέρω ότι το ξέρεις, το ξέρω ότι με άκουσες, τα είπαμε, αλλά άσε με να στα πω κι από δω εμπιστευτικά), είχα την τιμή και την τύχη να προσκληθώ από τον υπέροχο Λουστράκο στην εκπομπή του να χαβαλεδιάσουμε ελαφρά και να γνωριστούμε καλύτερα.

Ξεκινώ από αυτό...

Αχ εκείνη η βεράντα, αχ εκείνη η βεράντα, γύρω γύρω απ το σπίτι και με θέα απίστευτη, μοναδική, υπέροχη. Και να σου πω κάτι; Αυτά τα υπέροχα παιδιά που με φιλοξένησαν χτες, ο Λουστράκος και ο Blueprints την αξίζουν και με το παραπάνω! Χωρίς ευγένειες άνευ λόγου, χωρίς δηθενιές γιατί πίστεψέ με δεν τα γουστάρω καθόλου αυτά, τα παιδιά τα λάτρεψα από την πρώτη στιγμή. Ξέρεις, μερικές φορές δε χρειάζεται να ξέρεις κάποιον καλά για να τον λατρέψεις, η πρώτη χειραψία, το πρώτο χαμόγελο, η πρώτη ματιά αρκεί για να καταλάβεις. Και φιλενάδα, χτες με το που μπήκα σπίτι κάθιδρος και σε αθλία κατάσταση και απίστευτα νευρικός και αγχωμένος, χαλάρωσα μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα. Η κουβέντα ξεκίνησε αμέσως με γέλια, με χάδια στην Ταμάρα και με υπέροχη μακαρονάδα με κιμά - ακούς Π; Και είχα τόσο καιρό να φάω!!!!

Και ήρθε η ώρα της εκπομπής... έτρεμα φιλενάδα, έτρεμα! Δεν ήξερα αν η μουσική ήταν καλή, δεν ήξερα τι να πω, δεν ήξερα πως θα ακουστεί η φωνή μου, δεν ήξερα τι έπρεπε να κάνω, είχα κι αυτό το ακουστικό στο ένα αυτί (στο καλό, όχι στο άλλο που δεν ακούει καλά) και με αποπροσανατόλιζε... και ξεκινήσαμε! 

Και ξεκίνησε να μιλά ο Λουστράκος και ξεκινήσατε να σχολιάζετε. Και κοπάναγαν τα μηνίγγια μου από το άγχος και κάτι είπε ο Λουστράκος και γέλασα πρώτη φορά. Κι έφυγαν όλα, άγχη, ανησυχίες, όλα. Και ξεκίνησα να το απολαμβάνω. Α, και πόσο το απόλαυσα, δεν έχεις ιδέα. Όπως είπα και τον Π αργότερα ήταν μια από τις ωραιότερες εμπειρίες της ζωής μου, ήταν μια εμπειρία σχεδόν ερωτική, μια εμπειρία σχεδόν εκστατική, σοβαρή και αστεία συνάμα, υπέροχη και μοναδική για μένα. 

Δεν ξέρω πραγματικά πως σου φάνηκε φιλενάδα, δεν μπορώ να ξέρω, ξέρω μόνο πως αισθάνθηκα εγώ. Α Π Ι Σ Τ Ε Υ Τ Α! Απίστευτα σου λέω παιδί μου, το τι γέλιο έριξα, το πόσο μου άρεσε η παρέα του Λουστράκου και η δική σου, δεν μπορώ να στο εξηγήσω.

Και δεν θα στο εξηγήσω, πάνω δεξιά, εκεί που λέει Η Εκπομπή μου, αν κάνεις κλικ θα με ακούσεις. Ξέρω, είναι 2 ωρίτσες αλλά νομίζω θα περάσουν νεράκι. Βάλε σιδερώστρα και άκου να ξεχαστείς και να γελάσουμε μαζί...

Και φυσικά επιφυλάσσομαι για τη συνέχεια - γλυκάθηκα (καλόμαθε η γριά στα σύκα που λένε στο χωριό μου)

Καλόμαθα, ναι

πες μου αν την ακούσεις, ναι;

Υ.Γ.1

Παιδιά σας χιλιοευχαριστώ για χτες και ζητώ δημοσίως συγνώμη (σαν τη Μοιραράκη κι εγώ) που έφυγα σα μουρλός... Το ψέμμα είναι κακός σύμβουλος και πρέπει να βρω τρόπο να το διορθώσω, περιμένω συμβουλές! Επίσης θα τα πούμε σύντομα και off air, νομίζω ότι απέκτησα 2 νέους υπέροχους φίλους!

Υ.Γ.2

Ο τίτλος και η φωτό της μπύρας deririum tremens είναι ευγενική προσφορά της γλυκιάς Ginger! Φιλιά αγαπημένη!

Υ.Γ.3

Το βρακί θα μπει σήμερα πλυντήριο και από βδομάδα δημοπρασία!