Τα γραμματάκια μεγαλώνουν με ctrl= για τους Pcάδες, και με cmd= για τους Macάδες!
Ευχαριστώ!

Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2015

Τι να λησμονήσω, τι να θυμηθώ...

Πρωτοδημοσιεύτηκε στο boemradio.com



...ήταν μια φορά κι έναν καιρό.

Έτσι μου φαίνεται η Σαββατιάτικη απόδραση στο υπέροχο Μπέργκαμο, μια πόλη ιταλιάνικη, λίγο πιο έξω απ τα σικ Μιλάνα, μια πόλη μικρή σε έκταση, μεγάλη σε ομορφιά και ιστορία.

Πας που λες εκεί για μια μέρα, 2 ώρες φτηνής πτήσης και από το αεροδρόμιο 10 λεπτά με λεωφορείο, απλό, εύκολο, γρήγορο. Έχεις κλείσει και ξενοδοχείο, παρατάς το σακβουαγιάζη (μπακπάκη είναι, ένα με brand απάνω που όταν μου το δώρισε η εταιρεία δεν μπορούσα ούτε εγώ, ούτε εκείνο να φανταστούμε πόσα ταξίδια θα κάναμε παρέα επί 9 συναπτά έτη - αλλά είναι ευρύχωρο, ανθεκτικό και βολικό το άτιμο, αναντικατάστατο σχεδόν) και ξεκινάς το περπάτημα να φτάσεις μετά από κάνα τεταρτάκι, μέσα από μια θαυμάσια λεωφόρο με υπέροχα κτίρια με καταπράσινους κήπους, στο τελεφερίκ που σε ανεβάζει στην Άνω Πόλη.

Η Άνω Πόλη είναι μια εξαιρετικά καλοδιατηρημένη καστροπολιτεία, με υπέροχα κτίρια και πλατείες και εκκλησίες και πύργους και κάστρα, και πας γύρω γύρω, φιδογυριστά και θαυμάζεις, και φωτογραφίζεσαι και σκέφτεσαι ότι θα ήθελες να ζήσεις εδώ, σ' ένα palazzo κι ας έχει υγρασία το χειμώνα, (αν έχεις λεφτά για το palazzo έχεις και για τη ΔΕΗ - μη μου ανησυχείς) και κάθεσαι να τσιμπήσεις ένα κατιτί και να πιεις κι έναν cappuccino αυθεντικό, βέρο ιταλιάνικο, θεσπέσιο θαυμάζοντας τα γύρω γύρω.

Αχ αυτά τα ιταλιάνικα γύρω γύρω!

Και μόλις κουραστείς, ξαναπαίρνεις το τελεφερίκ και κατεβαίνεις στη νέα πόλη, η οποία λίγα έχει να ζηλέψει απ την παλιά, τι λεωφόροι στολισμένοι με σπίτια κοσμήματα, τι πεζόδρομοι πνιγμένοι σε βιτρίνες ακριβές και μη, όμορφα καφέ κι εστιατόρια και μια καθαριότητα να πλανάται παντού και πανταχόθεν, και ο κόσμος να ρέει παντού, νέοι, γέροι και παιδιά, τουρίστες και μη, σε μια ζωντάνια υπέροχη!

Και το βράδυ να κάθεσαι στην pizzeria και να μην ξέρεις τι να πρωτοπαραγγείλεις, και ξέρεις πως εμένα τα ζυμάρια αν και μ αρέσουν πολύ τη θέλω την pizza λεπτή και ιταλιάνικη, φινετσάτη σαν εκείνους και τις πόλεις τους, σαν το ντύσιμό τους και τα σπίτια τους.

Και την επομένη φεύγεις για τα πάτρια να αντιμετωπίσεις τη ρουτίνα και αισθάνεσαι ότι έλειψες κάνα μήνα, μιας και δροσίστηκες και ξεκουράστηκες και πέρασες ωραία - και πολύ σημαντικό - οικονομικά.

Για αυτό λατρεύω την Μπότα της Μεσογείου, όπου κι αν έχω πάει, θέλω να μείνω εκεί, να ζήσω μέσα στην ομορφιά και τη φινέτσα τους - ε, κι όταν καλοκαιριάσει και θέλω μπάνια, το Πήλιο θα ναι εκεί να με περιμένει!

14 σχόλια:

  1. Εμένα γιατί δεν με κάλεσες Τρεμουλίνι ,ε γιατί; Θα με κάνεις να φτιάξω 3 ταψιά πίτσα για το βράδυ τώρα!
    Άντε τυχερούλη ,πάντα έτσι τέλεια να περνάς ! Σκεφτόμουν πόσο δύσκολα πέρασες και τα ζήσαμε κι εμείς από εδω ,τον καιρό της ανεργίας και αξίζεις ολίγη και πολλή φυσικά ευτυχία και ομορφιά!
    Πολλά φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να φτιάξεις αγαπημένη μου, θα σου ρθω να σου κάνω παρέα! Ήταν θαυμάσια, 1 μέρα ουσιαστικά αλλά αναζωογονητική όσο τίποτα άλλο! Καλό μας μήνα! Σε λίγες μέρες ξεκινάμε!

      Διαγραφή
  2. Λομβαρδέζικο νερό από τη βρύση της παλιάς πλατείας για την αρρυθμία θυμήθηκες να μου φέρεις;
    Αν ναι, έχε το στο ψυγείο μέχρι να συναντηθούμε. Μη χαλάσει και δεν γιάνω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Απαντήσεις
    1. Όχι, αλλά έφαγα pizza ιταλιάνικη που τη λατρεύω, θα μπορύσα να τρώω μόνο pizza ιταλιάνικη για το υπόλοιπο της ζωής μου!

      Διαγραφή
  4. Αχ τι μου θύμισες με τον cappuccino τον Ιταλιάνικο!!
    Αλλη γεύση αγαπημένε μου δεν έχει;...
    Καμία σχέση με αυτούς που φτιάχνουν εδώ!

    Πολλά πολλά φιλάκια τρεμένς μου:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα είναι θεσπέσιος, δεν ξέρω τι του ρίχνουν, άλλο πράγμα βρε παιδί μου!

      Διαγραφή
  5. γλυκέ μου, πόσο χάρηκα που πέράσες τόσο ωραία! πάντα έτσι όμορφα να περνάς και να μοιράζεσαι μαζί μας αυτές τις καταπληκτικές εμπειρίες. φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή